De Franse President Chirac heeft het vliegdekschip de Clemenceau teruggeroepen naar Frankrijk. De Clemenceau was op weg naar de sloopstranden in Alang, India. Het schip is een chemische cocktail van asbest, PCB’s en zware metalen. Greenpeace noemt dit een overwinning voor het milieu. Bron: Greenpeace, 16 februari 2006. Meer http://www.greenpeace.nl/news/sloopschip-clemenceau-terugger
Personeel dat langdurig werkzaam is oude scholen waarin asbest is verwerkt, loopt gezondheidsrisico’s. Er moet zo snel mogelijk een lijst komen van ‘asbestscholen’ om het kankerverwekkende materiaal te kunnen saneren. Dat stelt het Comite Asbestslachtoffers naar aanleiding van de dood van een 49-jarige leerkracht uit Amersfoort. Nabestaanden van de leraar gaan een schadeclaim indienen. Het is voor het eerst dat voor een docent een asbestclaim wordt gelegd. De man overleed aan de gevolgen van de ziekte mesothelioom, longvlieskanker die ontstaat na blootstelling aan asbest. De leraar had jarenlang in een ernstig vervuild schoolgebouw voor de klas gestaan. Bron: Tubantia/Twentsche Courant, 9 februari 2006.
Frankrijk heeft meer problemen met asbest dan alleen het vliegdekschip de Clemenceau dat niet in India gesloopt mag worden. Zo weet de nationale bibliotheek in Parijs niet wat te doen met 700000 met asbest verontreinigde documenten. Onlangs lekte uit dat een aanzienlijk deel van de collectie van de Bibliothéque Nationale de France (BNF) asbeststof bevat. Dat kwam vorig najaar aan het licht tijdens de controle van de luchtkwaliteit, zo staat in een rapport. Uit een interne rapportage blijkt dat alle besmette documenten afkomstig zijn uit een depot in het even buiten Parijs gelegen Versailles. Dat dit depot vol asbest zat, was wel bekend. Bron: Trouw, 17 februari 2006
De instorting van de WTC torens in 2001 heeft nog steeds schadelijke effecten op de gezondheid van mensen die op het terrein aanwezig waren tijdens en vlak na de ramp. The Philadelphia Inquirer meldt inmiddels al 24 sterfgevallen door aandoeningen aan luchtwegen en longen. Dit als gevolg van de gevaarlijke stoffen die vrijkwamen bij de ramp, waaronder asbest. Officiële instanties melden dat het nog te vroeg is om de lange termijn gezondheidseffecten van de ramp in te schatten. Dat kan pas over tientallen jaren. Anderen zeggen dat slechts één op de vijf werkers op de rampplek een vorm van bescherming (masker e.d.) tegen de stoffen droeg. Bron: The Philadelphia Inquirer, 14 januari 2006.
De sloop van gebouwen moet straks gebeuren volgens strengere regels om vervuiling door asbest tegen te gaan. Staatssecretaris Van Geel (Milieu) heeft op 23 januari het “Asbestverwijderingsbesluit 2005” met deze strengere regels naar de Tweede Kamer en de Eerste Kamer gestuurd. Wie straks een pand wil afbreken, moet een asbestinventarisatierapport laten opstellen. Dat rapport is verplicht voor het verkrijgen van de (gemeentelijke) sloopvergunning. Ook mag alleen nog een gecertificeerd bedrijf dat rapport opstellen en het latere sloopwerk doen. Jaarlijks overlijden naar schatting ongeveer achthonderd mensen als gevolg van blootstelling aan asbest in het verleden. Zij kwamen meestal via hun werk langdurig in contact met het materiaal. Bron: Asbestslachtoffersvereniging Nederland, Vrom, 23 januari 2006. Meer http://www.kankerpatient.nl/avn/
Actievoerders van Greenpeace hebben op 12 januari j.l. met succes het Franse oorlogsschip Clemenceau tegengehouden. Het oorlogsschip vol met 500 ton asbest en andere giftige stoffen was op weg naar India om daar gesloopt te worden. Arbeiders op de Indiase sloopstranden ontmantelen de schepen met gevaar voor eigen leven. Veel giftige stoffen komen in het milieu terecht. Dankzij de actie van Greenpeace hebben de Egyptische autoriteiten garanties van de Fransen gevraagd dat het schip voldoet aan de normen voor de export van (gevaarlijk) afval, zoals geregeld in het Verdrag van Basel. Zo niet, dan verklaart Egypte het schip illegaal en moet de Clemenceau terug naar een Franse haven. Bron: Greenpeace, 13 januari 2006. Meer www.greenpeace.nl.
De milieubeweging Greenpeace, FIHD (International Federation for Human Rights) en YPSA (Young Power in Social Action Bangladesh) boden op 13 december j.l. de Verenigde Naties het rapport “End of life ships” aan met het schrikbarende verhaal van meer dan honderd mensen die zijn gestorven of gewond zijn geraakt bij de scheepssloop in Azië. De te slopen schepen zitten vol met asbest, olieresten, giftige stoffen en explosieve gassen. Bij het slopen gelden geen regels, arbeiders krijgen geen beschermende kleding en geen adequaat gereedschap. Men vermoedt dat er in de laatste 20 jaar duizenden doden en gewonden zijn gevallen. Greenpeace, FIHD en YPSA eisen dat schepen die zijn afgeschreven, worden behandeld als chemisch afval. Daarmee wordt voorkomen dat honderden enkelwandige schepen die de komende jaren worden afgeschreven, onder geen enkele regeling zullen vallen. Zonder regeling zal de sloop ervan opnieuw een onbekend aantal slachtoffers eisen. Bron: Greenpeace, 12 december 2005. Meer http://www.greenpeace.nl/news/dood-arbeiders-door-giftige-sl
Metintas en collega’s onderzochten de effecten van blootstelling aan asbest dat in een aantal Turkse dorpen in het milieu voorkomt. Deze vorm van blootstelling duurt normaal gesproken langer maar is van een lagere intensiteit dan beroepsmatige blootstelling aan asbest. Toch zijn de effecten hiervan op niet kwaadaardige longaandoeningen als verdikking of verbindweefseling van het longvlies (pleurale plaques en diffuse pleuraverbreding) even sterk als bij beroepsmatige blootstelling. Bepaalde soorten asbestvezels als actinoliet en tremoliet zijn daarbij schadelijker dan antrophyliet en chrysotiel. Tremoliet is vaak als vervuiler gevonden in chrysotiel en talkpoeder. Bron: Metintas, M. et al. (2005). Nonmalignant pleural lesions due to environmental exposure to asbestos: a field-based, cross-sectional study. European Respiratory Journal 26, 5, 875-879.
M. Metintas, S. Metintas, G. Hillerdal, I. Ucgun, S. Erginel, F. Alatas and H. Yildirim (2005). Nonmalignant pleural lesions due to environmental exposure to asbestos: a field-based, cross-sectional study. European Respiratory Journal 26, 5, 875-879.
ABSTRACT: The aim of the present study was to investigate the frequencies of asbestos-related benign pleural diseases in villagers environmentally exposed to asbestos and the factors affecting these frequencies.
A field-based, cross-sectional study was designed. In total, 991 villagers from 10 villages,
randomly chosen from 67 villages with known use of asbestos-containing white soil in central Anatolia (Turkey), were investigated. The type of asbestos in the white soil was determined for each village, as well as air-borne fibre concentrations. The villagers were investigated with smallsize chest roentgenograms and epidemiological features were recorded. The air-borne fibre levels were generally low. Despite this, pleural plaques were found in 14.4% of the villagers, 10.4% had diffuse pleural fibrosis and 0.4% asbestosis. The significant variables for plaques were age, sex, type of asbestos fibre, e.g. actinolite and tremolite, and exposure duration, while there was a negative relationship with cumulative exposure. The variables affecting diffuse pleural fibrosis were age, exposure duration and cumulative exposure. In conclusion, villagers exposed to environmental asbestos have high frequencies of pleural plaques and diffuse pleural fibrosis, similar to occupationally exposed asbestos cohorts. Different types of asbestos appear to result in different frequencies of pleural lesions.
In Japan is bij vrouwen die binnen 500 meter rondom een bouwmaterialen-fabriek in Amagasaki wonen 18 keer zoveel mesothelioom geconstateerd dan gemiddeld. Bij mannen was dit 10 keer zoveel. In de fabriek werd de meest gevaarlijke soort asbest gebruikt, namelijk blauw asbest (crocidoliet). Van de vrouwen hadden slechts enkelen in de fabriek gewerkt. Van 85 (ex-)omwonenden die niet met asbest hadden gewerkt overleden er 76 aan mesothelioom. Zij woonden tussen de 1,5 en 18,5 jaar in de omgeving van de fabriek. De incubatietijd van de ziekte varieerde van 23 tot 48 jaar. Bron: The Daily Yomiuri, 25 november 2005.
In Californië is bij onderzoek geconstateerd dat naarmate mensen dichter bij een natuurlijke asbestvindplaats wonen het risico op longvlieskanker (pleuraal mesothelioom) groter is. Voor buikvlieskanker (peritoneaal mesothelioom) geldt dit niet. Buikvlieskanker wordt normaal gesproken veroorzaakt door hogere blootstellingsniveaus dan longvlieskanker. De resultaten lijken erop te wijzen dat ook mensen die relatief ver van een asbestvindplaats wonen een verhoogd risico op longvlieskanker hebben. Goldberg en Luce menen dat deze resultaten de stelling ondersteunen dat ook lage niveaus van asbestblootstelling kankerverwekkend kunnen zijn. Bron: 1. Pan XL, Day HW, Wang W, Beckett LA, Schenker MB (2005). Residential proximity to naturally occurring asbestos and mesothelioma risk in California. Am J Respir Crit Care Med. 2005 Oct 15.172(8):1019-25 , 2. Goldberg M, Luce D. (2005). Can exposure to very low levels of asbestos induce pleural mesothelioma? Am J Respir Crit Care Med. 2005 Oct 15.172(8):939-40.
Pan XL, Day HW, Wang W, Beckett LA, Schenker MB (2005). Residential proximity to naturally occurring asbestos and mesothelioma risk in California. Am J Respir Crit Care Med. 2005 Oct 15.172(8):1019-25
Abstract
Rationale: Little is known about environmental exposure to low levels of naturally occurring asbestos (NOA) and malignant mesothelioma (MM) risk.
Objectives: To conduct a cancer registry-based case control study of residential proximity to NOA with MM in California.
Methods: Incident MM cases (n = 2,908) aged 35 yr or more, diagnosed between 1988 and 1997, were selected from the California Cancer Registry and frequency matched to control subjects with pancreatic cancer (n = 2,908) by 5-yr age group and sex. Control subjects were selected by stratified random sampling from 28,123 incident pancreatic cancers in the same time period. We located 93.7% of subjects at the house or street level at initial diagnosis. Individual occupational exposure to asbestos was derived from the longest held occupation, available for 74% of MM cases and 63% of pancreatic cancers. Occupational exposure to asbestos was determined by a priori classification and confirmed by association with mesothelioma.
Main Results: The adjusted odds ratios and 95% confidence interval for low, medium, and high probabilities of occupational exposures to asbestos were 1.71 (1.32-2.21), 2.51 (1.91-3.30), and 14.94 (8.37-26.67), respectively. Logistic regression analysis from a subset of 1,133 mesothelioma cases and 890 control subjects with pancreatic cancer showed that the odds of mesothelioma decreased approximately 6.3% for every 10 km farther from the nearest asbestos source, an odds ratio of 0.937 (95% confidence interval = 0.895-0.982), adjusted for age, sex, and occupational exposure to asbestos.
Conclusions: These data support the hypothesis that residential proximity to NOA is significantly associated with increased risk of MM in California.
