Nieuwsarchief

In de Verenigde Staten neemt het aantal collectieve asbest-rechtzaken sterk af. Een aantal staten heeft maatregelen genomen om de mogelijkheid van collectieve aansprakelijkstelling te beperken. Dit na ontdekking van fraude op verschillende gebieden: advocaten die slachtoffers betalen om claims bij hen te deponeren, gespecialiseerde artsen die te snel en onzorgvuldig de diagnose asbestziekte stelden en slachtoffers die eerst een claim indienden voor ziekte ten gevolge van blootstelling aan silicose en daarna nog een keer ten gevolge van asbestblootstelling. Bron: Associated Press Financial Wire, 28 augustus 2006.

De Japanse fabriek Kubota compenseert nu ook mesothelioomslachtoffers die tussen 1954 en 1995 binnen anderhalve kilometer van de de asbestfabriek hebben gewoond. Eerder was de grens 1 km rondom de fabriek. Dit betekent dat nu 13 mesothelioompatiënten wel in aanmerking komen voor een vergoeding. In de fabriek werd met het meest gevaarlijke blauwe asbest (crocidoliet) gewerkt. Bron: The Yomiuri Shimbun, 25 augustus 2006. Meer www.yomiuri.co.jp

De Nederlandse autoriteiten hebben gemerkt dat het niet eenvoudig is om een schip met asbest buiten Nederland te laten slopen. Dat blijkt bijvoorbeeld uit het nieuws over het Mexicaanse schip de Otapan dat voor sloop van Amsterdam naar Turkije gezonden was maar daar niet toegelaten wordt. De Turkse autoriteiten protesteren omdat uit onderzoek zou blijken dat er op het schip veel meer asbest aanwezig is dan de Nederlandse autoriteiten hebben gemeld. Wat er met de Otapan gaat gebeuren, is onduidelijk. Vooralsnog ligt het voor het Griekse eiland Lesbos. Het stoomschip Rotterdam is voor renovatie in Polen, maar er gebeurt al lange tijd niets omdat eerst een aantal (niet gemelde) jute zakken met kleding met asbestresten verwijderd moet worden en terug naar Nederland gestuurd. De Polen doen dat niet. De Franse overheid was eerder dit jaar al gedwongen het Franse schip de Clemenceau naar Frankrijk terug te halen maar heeft recentelijk een succesje behaald met het schip “France”. Ondanks protesten van milieu-organisaties heeft het Indiase hooggerechtshof namelijk toegestemd in de sloop van dit schip op een Indiase werf. Het voormalige cruise-schip bevat meer dan 900 ton asbest en andere gevaarlijke stoffen. Bron: NOS, ANP, Financial Times: diverse data in augustus.

Sinds 28 juli 2006 zijn de regels voor het verwijderen van asbest veranderd. Dat meldt het ministerie van SZW in haar nieuwsbrief van 21 augustus. Ook gewone aannemers mogen nu asbest verwijderen als het risico op vrijkomen van asbestvezels laag is. Voor werkzaamheden met hoog risico zijn in het nieuwe Arbobesluit de beschermende maatregelen juist aangescherpt. Zowel de FNV als asbestdeskundige Henny de Swart zijn verontrust dat nu ook gewone aannemers in sommige gevallen asbest mogen verwijderen. ‘Dat is spelen met de gezondheid van werknemers’, aldus Nederlands grootste vakcentrale. Bron: nieuwsbrief ministerie van SZW 21 augustus 2006, FVN Nieuws 28 maart 2006, BWTinfo 10 mei 2006. Meer szw.nl
www.bwtinfo.nl

Voormalig asbestverwerker Eternit in Goor is deels aansprakelijk voor het ontstaan van de ziekte mesothelioom bij een man die als zelfstandig aannemer van 1962 tot 1994 met Eternit-asbestplaten had gewerkt. De Rotterdamse rechter heeft Eternit veroordeeld tot het betalen van 20.000 euro schadevergoeding aan de nabestaanden. Volgens de rechter is niet alleen Eternit, maar ook het slachtoffer zelf voor 50 procent aansprakelijk voor het oplopen van de dodelijke asbestziekte. Eternit moet, aldus de uitspraak, tussen 1969 en 1979 afgeweten hebben van de gevaren die het werken met asbest met zich meebrengt. De fabriek had daarover betere voorlichting moeten geven. Vanaf ’79 had de man zelf zich beter op de hoogte moeten stellen van die gezondheidsrisico’s. Bron: Rechtspraak.nl, 1 augustus 2006, LJN: AY5429.

Asbest in het milieu kan mesothelioom veroorzaken. De relatie met longkanker is onduidelijk. Milieu-oorzaken voor longkanker zijn vooral: luchtvervuiling, passief roken en blootstelling aan radon binnenshuis. Dit schrijft Paolo Bofetta na een analyse van epidemiologische studies naar kankerverwekkende stoffen in het milieu. Bofetta werkt als epidemioloog voor de International Agency for Research on Cancer (IARC). Bron: Boffetta P., (2006). Human cancer from environmental pollutants: The epidemiological evidence. Mutation Research july 12.
Boffetta P., (2006). Human cancer from environmental pollutants: The epidemiological evidence. Mutation Research july 12.

Abstract

An increased risk of mesothelioma has been reported among individuals experiencing residential exposure to asbestos, while results for lung cancer are less consistent. Several studies have reported an increased risk of lung cancer risk from outdoor air pollution: on the basis of the results of the largest study, the proportion of lung cancers attributable to urban air pollution in Europe can be as high as 10.7%. A causal association has been established between second-hand tobacco smoking and lung cancer, which may be responsible for 1.6% of lung cancers. Radon is another carcinogen present in indoor air, which may be responsible for 4.5% of lung cancers. An increased risk of bladder might be due to water chlorination by-products. The available evidence on cancer risk following exposure to other environmental pollutants, including, pesticides, dioxins and electro-magnetic fields, is inconclusive.

Voormalige Australische asbest-werkers hebben een extra risico op het krijgen van longkanker tot 20 jaar na het stoppen met roken. De extra kans op longkanker van iemand die én heeft gerookt én asbestvezels heeft ingeademd is minder dan het product van de verhoging bij alleen roken en die bij alleen asbestblootstelling. Dit concludeerde Reid et al. na een onderzoek onder bijna 3000 ex-werknemers van de asbestmijnen in het Australische Wittenoom. In Wittenoom werd tussen 1943 en 1966 het meest gevaarlijke blauwe asbest (crocidoliet) gewonnen. Reid A., et al. (2006). The risk of lung cancer with increasing time since ceasing exposure to asbestos and quitting smoking. Occupational Environmental Medicine, Aug.63(8):509-12.
Reid A, de Klerk NH, Ambrosini GL, Berry G, Musk AW., (2006). The risk of lung cancer with increasing time since ceasing exposure to asbestos and quitting smoking. Occupational Environmental Medicine, Aug.63(8):509-12.

OBJECTIVES: To examine if the risk of lung cancer declines with increasing time since ceasing exposure to asbestos and quitting smoking, and to determine the relative asbestos effect between non-smokers and current smokers. METHODS: A cohort study of 2935 former workers of the crocidolite mine and mill at Wittenoom, who responded to a questionnaire on smoking first issued in 1979 and on whom quantitative estimates of asbestos exposure are known. Conditional logistic regression was used to relate asbestos exposure, smoking category, and risk of lung cancer. RESULTS: Eighteen per cent of the cohort reported never smoking. 66% of cases and 50% of non-cases were current smokers. Past smokers who ceased smoking within six years of the survey (OR = 22.1, 95% CI 5.6 to 87.0), those who ceased smoking 20 or more years before the survey (OR = 1.9, 95% CI 0.50 to 7.2), and current smokers (<20 cigarettes per day (OR = 6.8, 95% CI 2.0 to 22.7) or >20 cigarettes per day (OR = 13.2, 95% CI 4.1 to 42.5)) had higher risks of lung cancer compared to never smokers after adjusting for asbestos exposure and age. The asbestos effect between non-smokers and current smokers was 1.23 (95% CI 0.35 to 4.32). CONCLUSION: Persons exposed to asbestos and tobacco but who subsequently quit, remain at an increased risk for lung cancer up to 20 years after smoking cessation, compared to never smokers. Although the relative risk of lung cancer appears higher in never and ex-smokers than in current smokers, those who both smoke and have been exposed to asbestos have the highest risk. this study emphasises the importance of smoking prevention and smoking cessation programmes within this high risk cohort.

Pati?nten met longkanker overlijden in veel gevallen snel, te snel voor de juridische lijdensweg waarmee men momenteel nog geconfronteerd wordt. Dit was een van de conclusies van de expertmeeting over asbest en longkanker die het Instituut Asbestslachtoffers (IAS) op 6 april j.l. organiseerde in het SER-gebouw te Den Haag. De bijeenkomst vond plaats op verzoek van de Raad van Toezicht en Advies (RTA) van het IAS. Aanleiding was het Advies van de Gezondheidsraad uit juli 2005 om bij schadeclaims een bepaalde methode te hanteren waarmee vastgesteld kan worden in hoeverre de blootstelling aan asbest op het werk een longtumor heeft veroorzaakt. Het IAS dient over dit advies, volgens haar Convenant, binnen een jaar een standpunt te bepalen. De RTA was van oordeel dat nader onderzoek nodig was. Dit oordeel blijft ook na deze meeting van kracht, hoewel de partners van het IAS de urgentie van het probleem beseffen. U kunt het verslag van deze bijeenkomst via de website downloaden op https://www.asbestslachtoffers.nl//publicaties.html?

Het Instituut Asbestslachtoffers (IAS) heeft sinds de oprichting in 2000 2155 aanvragen voor vergoeding ontvangen van asbestslachtoffers en nabestaanden. Dat staat in het jaarverslag over 2005 dat het IAS begin juli presenteerde. Al sinds het begin laat het aantal aanvragen een stijgende lijn zien (van 244 in 2001 tot 371 in 2005). Het aantal mensen dat aan mesothelioom (kanker van het longvlies of buikvlies) overlijdt is de laatste jaren stabiel en ligt rond de 400 per jaar (CBS). Het IAS wordt dus steeds bekender en beter toegankelijk voor de doelgroep. De groep asbestslachtoffers die een uitkering via de Regeling Tegemoetkoming Asbestslachtoffers heeft ontvangen bestaat voor 98 procent uit mannen en 95% van hen is ouder dan 55 jaar (SVB). U kunt het jaarverslag via de website downloaden op https://www.asbestslachtoffers.nl

De burgemeester van het Canadese “Asbestos” wil een nieuwe naam voor zijn gemeente, omdat Asbestos te veel aan kanker doet denken. Een deel van de 6.700 inwoners van Asbestos is het niet met hem eens. Daarom komt er een publiek debat, waarna over de naamsverandering zal worden gestemd. Asbestos dankt zijn naam aan de gelijknamige delfstof, die er sinds de jaren 1870 wordt gewonnen. Nu werken er nog maar 300 mensen gedurende de helft van het jaar in de asbestindustrie, tegenover 3.000 op het hoogtepunt in de jaren zeventig. Bron: De Standaard, 15 juli 2006.