Nieuwsarchief

Op 6 april j.l. zijn de Britse “Social Security (Industrial Injuries) (Prescribed Diseases) Regulations” voor een uitkering wegens asbestgerelateerde longkanker versoepeld. Dit door verdeling van de groep asbestgerelateerde longkanker in twee categorieën. De eerste categorie betreft mensen met longkanker en asbestose die beroepsmatig direct of indirect met asbest in aanraking zijn geweest. De tweede categorie omvat mensen met zgn. hoog-risicoberoepen, zoals isoleerders, die intensief aan asbest zijn blootgesteld, longkanker hebben gekregen, maar geen asbestose. Beide categorieën krijgen een volledige arbeidsongeschiktheidsuitkering vanaf het moment dat zij na 6 april 2006 een claim indienen. Bron: International Ban Asbestos Secretariat, 13 april 2006. Meer http://www.ibas.btinternet.co.uk/

Voormalig asbestproducent Eternit in Goor is niet verantwoordelijk voor de dood van een vrouw uit die plaats, die ziek moet zijn geworden van asbestpuin op haar erf. De uitspraak betreft de zaak van een in 2000 op 62-jarige leeftijd overleden vrouw uit Goor. Zij is geboren, getogen en overleden op een boerderij in Markelo, die ongeveer een kilometer van de Eternit fabriek ligt. In de jaren zestig en zeventig haalden zij en haar man ongeveer een keer per maand asbestafval op om het erf en de weg er naar toe te verharden. Ze schepten het in cement gebonden asbest zelf op een wagen. Volgens de rechtbank staat niet onomstotelijk vast dat haar ziekte uitsluitend is veroorzaakt door de asbestverharding. Ook had Eternit niet hoeven waarschuwen. In de jaren zeventig zou alleen bekend zijn geweest dat losse vezels mogelijk gevaarlijk waren, niet het gebonden asbestpuin. De rechters wijzen er op dat het asbestafval niet gemaakt was voor wegverharding. Dat het daarvoor toch gebruikt is, kan Eternit niet aangerekend worden. Toen rond 1984 wel duidelijk werd dat ook asbestcement gevaarlijk kon worden, hoefde Eternit ook niet te waarschuwen, aldus de rechters. Ze zijn het met Eternit eens dat de eigenaren van de asbestwegen zelf de (weg)gebruikers hadden moeten waarschuwen. Deze uitspraak van de rechtbank in Almelo kan gevolgen hebben voor andere slachtoffers van ‘asbestwegen’, die nog schadevergoeding van Eternit willen.Bron: Rechtspraak.nl: rechtbank Almelo, AW3306, 19 april 2006.

Zowel erioniet als asbest in de natuur geven bij langdurige blootstelling een verhoogd risico op mesothelioom. Onlangs zijn twee onderzoeken gepubliceerd die hiervoor aanwijzingen geven. Erioniet is een natuurlijk materiaal dat niet tot de asbestsoorten behoort en in Turkije in de natuur voorkomt. Turkse onderzoekers vonden een verhoogd risico op mesothelioom bij mensen uit twee dorpen waar in bouwwerken veel erioniet is toegepast. Onlangs werd in Californië bij onderzoek geconstateerd dat omwonenden van een natuurlijke asbestvindplaats een meer dan gemiddeld risico op mesothelioom hebben. Bron: newsinferno.com, 22 maart 2006. Meer http://www.newsinferno.com/archives/1005

Het aantal inwoners van New York dat nog altijd kampt met gezondheidsklachten door de aanslagen van 11 september 2001 beloopt zeker 15.000. Dat blijkt uit een documentaire van de Britse omroep BBC die begin mei wordt uitgezonden.

De meesten hebben last van wat al de “WTC-hoest” wordt genoemd, een vermeend gevolg van het inademen van besmet stof. Door het instorten van de twee torens het World Trade Center kwamen enorme hoeveelheden stof vrij die grote delen van Manhattan bevuilde. Het stof bevatte waarschijnlijk asbest, lood en andere giftige stoffen. Bron: nu.nl, 12 april 2006.

Het Zwitsers-Zweedse machine- en elektroconcern ABB heeft na een jarenlange juridische strijd een schikking kunnen treffen met Amerikaanse asbestslachtoffers. Aan de overeenkomst hangt een prijskaartje van 2 miljard dollar, of 1,5 miljard euro. De zaak bracht het concern in 2002 op de rand van het bankroet. Bron: De Tijd, 3 april 2006

Het vroegere asbestbedrijf Eternit biedt 53.000 euro schadevergoeding aan de weduwnaar van de 70-jarige mevrouw Jansen uit Goor. Zij leed aan mesothelioom (longvlieskanker) en had geen (in)directe relatie met het bedrijf. De vrouw is het eerste milieuslachtoffer waarvoor Eternit 48.000 euro smartengeld en 5.000 euro materiele schade uitkeert. De Goorse overleed onlangs. Dit naar aanleiding van een kort geding voor de Almelose rechtbank. Eternit is bereid te betalen na onderhandelingen met staatssecretaris Van Geel van VROM in december. Het bedrijf erkent nadrukkelijk geen aansprakelijkheid. Milieuslachtoffers van asbest moeten voldoen aan acht voorwaarden voor het tijdelijke Eternit-protocol. Zij moesten op 15 december 2005 nog leven en hebben bij leven een aanvraag moeten doen. Slachtoffers moeten voor 1994 zeker tien jaar in de huidige Hof van Twente hebben gewoond. Ook moeten zij aannemelijk maken dat er geen andere blootstelling aan asbest is geweest. Bron: Dagblad Tubantia Twentsche Courant, 12 april 2006.

De Hoge Raad heeft op 31 maart 2006 uitspraak gedaan over de aansprakelijkheid van een asbestverwerkend bedrijf waarin de werknemer gedurende lange tijd met asbeststof had gewerkt, maar ook jarenlang had gerookt. Voor het eerst kwam de Hoge Raad tot de volgende beslissing. Als een werknemer schade heeft geleden die zowel kan zijn veroorzaakt doordat zijn werkgever hem onvoldoende heeft beschermd tegen schade in de uitoefening van zijn werkzaamheden door blootstelling aan een voor de gezondheid gevaarlijke stof, als kan zijn veroorzaakt door een aan de werknemer zelf toe te rekenen oorzaak zoals roken, genetische aanleg, veroudering of van buiten komende oorzaken, of door een combinatie daarvan, terwijl niet met voldoende zekerheid is vast te stellen in welke mate de schade van de werknemer door deze omstandigheden of één daarvan is ontstaan, mag de rechter de werkgever tot vergoeding van de gehele schade van de werknemer veroordelen met vermindering van “kort gezegd” het aandeel dat aan het eigen toedoen van de werknemer valt toe te schrijven. De Hoge Raad sluit hiermee aan bij het advies van de Gezondheidsraad over longkanker na asbestblootstelling . De Gezondheidsraad adviseert om te komen tot een “proportionele compensatie”, die erin bestaat dat het slachtoffer een hoger schadebedrag ontvangt naarmate de beroepsmatige asbestblootstelling, en dus de kans dat de longkanker door asbest werd veroorzaakt, groter is. Bron:Hoge Raad 31 maart 2006 LJN: AU6092. Samenvatting www.rechtspraak.nl

Vroege opsporing longkanker met longslijmtest

Amerikaanse onderzoekers hebben een baanbrekende onderzoeksmethode ontwikkeld om longkanker sneller op te sporen. Het duurt waarschijnlijk nog zo’n vijf jaar voordat de test in de praktijk kan worden toegepast. Vijf jaar is bij medisch onderzoek een bijzonder korte periode. Een eenvoudig uit te voeren onderzoeksmethode spoort de ziekte in longslijm op voordat er zichtbare en fatale tumoren ontstaan. Amerikaanse onderzoekers schrijven dat in het medische tijdschrift Cancer Research. De Gezondheidsraad schat dat iets meer dan 10% van de gevallen van longkanker gerelateerd is aan asbestblootstelling. Bron: AD, 14 maart 2006. Meer http://www.kankerpatient.nl/longkanker/

Het Franse Nationale Mesothelioom Toezicht Programma (NMSP) startte in 1998. In 21 Franse districten, een gebied waar een kwart van de Franse bevolking woont (16 miljoen inwoners), worden sinds 1998, volgens standaardprotocollen, een aantal gegevens van longvlieskankerpatiënten (pleuraal mesothelioom) bijgehouden. Op basis van deze gegevens hebben onderzoekers het aantal gevallen van longvlieskanker in Frankrijk in 1998 geschat op 660 tot 781 gevallen (afhankelijk van de definitie), waaronder 80% mannen met een gemiddelde leeftijd van 66 jaar bij diagnose. De industrieën met de hoogste risico’s op longvlieskanker zijn: de scheepsbouw, de bouw, asbestindustrie en metaal-industrie. Beroepen met de hoogste risico’s zijn: loodgieters, pijpfitters en metaalbewerkers. Naar schatting is in 83% van de gevallen de ziekte veroorzaakt door beroepsmatige blootstelling. In 67% van de gevallen werd de eerste pathologische diagnose bevestigd door het Franse mesotheliomen expertpanel. Het epitheloïde type longvlieskanker kwam het meest voor (70%). Van 103 gevallen was de overlevingsduur bekend. Die bleek het grootst bij jongere patiënten met het epitheloïde type mesothelioom. 62% Van de slachtoffers had een schadevergoeding aangevraagd voor hun ziekte, die aan bijna allen (91%) werd toegekend. Bron: Goldberg M, et al. (2006). The French National Mesothelioma Surveillance Program. Occup Environ Medicine, Feb 9.
Goldberg M, Imbernon E, Rolland P, Gilg Soit Ilg A, Saves M, de Quillac A, Frenay C, Chamming’s S, Arveux P, Boutin C, Launoy G, Pairon JC, Astoul P, Galateau-Salle F, Brochard P (2006). The French National Mesothelioma Surveillance Program. Occup Environ Medicine, Feb 9.

OBJECTIVES: The French National Mesothelioma Surveillance Program (NMSP) was established in 1998 by the national Institute for health surveillance (InVS). Its objectives are to estimate the trends in mesothelioma incidence and the proportion attributable to occupational asbestos exposure, to help improve its pathology diagnosis, to assess its compensation as an occupational disease and to contribute to research.

METHODS: The NMSP records incident pleural tumours in 21 French districts that cover a population of approximately 16 million people (a quarter of the French population). A standardized procedure of pathologic and clinical diagnosis ascertainment is used. Lifetime exposure to asbestos and to other factors (man made mineral fibres, ionizing radiations, SV40 virus) is reconstructed, and a case-control study was also conducted. We assessed the proportion of mesothelioma compensated as an occupational disease. RESULTS: Depending on the hypotheses, the estimated number of incident cases in 1998 ranged from 660 to 761 (women: 127 to 146. men: 533 to 615). Among men, the industries with the highest risks of mesothelioma are construction and ship repair, asbestos industry, manufacture of metal construction materials. the occupations at highest risk are plumbers, pipe- fitters and sheet-metal workers. The attributable risk fraction for occupational asbestos exposure in men was 83.2% (95% CI: 76.8-89.6). The initial pathologist’s diagnosis was confirmed in 67% of cases, ruled it out in 13%, and left it uncertain in the others. for half of the latter, the clinical findings supported a mesothelioma diagnosis. In all, 62% applied for designation of an occupational disease, and 91% of these were receiving workers’ compensation. CONCLUSIONS: The NMSP is a large scale epidemiologic surveillance system with several original aspects, providing important information to improve the knowledge of malignant pleural mesothelioma, such as monitoring the evolution of its incidence, of high risk occupations and economic sectors, and improving pathology techniques.

Mesothelioom (longvlies-/buikvlieskanker) wordt meestal geassocieerd met mannen die lang geleden met asbest hebben gewerkt. Opmerkelijk is daarom dat in Schotland het aantal vrouwen met mesothelioom de laatste 20 jaar is verviervoudigd van 8 in 1980 tot 31 in 2002. Bij mannen steeg het aantal gevallen in dezelfde periode van 63 in 1980 tot 148 in 2002 en 166 in 2003. In het Verenigd Koninkrijk als geheel overleden in 2003 1874 mensen aan deze ziekte. Asbestslachtofferverenigingen schatten dat het aantal vrouwen dat deze ziekte krijgt nog veel hoger zal liggen dan de offficële cijfers aangeven omdat bij vrouwen meestal niet aan een relatie met asbest wordt gedacht en er dus sprake is van onderregistratie. Zij schatten dat op dit moment in het Verenigd Koninkrijk als geheel jaarlijks zo’n 120 vrouwen aan mesothelioom overlijden. Soms gaat het om huisgenoten die via de kleding van de asbestwerker zijn blootgesteld. In de meeste gevallen gaat het om vrouwen die in de scheepsbouw hebben gewerkt, de bedrijfstak waarin de meeste mannen aan asbest zijn blootgesteld. Er zijn echter ook gevallen bekend van vrouwelijke gepensioneerde verpleegkundigen en docenten die mesothelioom hebben gekregen. Bron: Sunday Express, 26 maart 2006.