Nieuwsarchief

Zowel longarts Sinninghe Damste als wetenschapscommentator Simon Rozendaal noemen de asbest-opruimactie in Vroomshoop zwaar overdreven. Er is, volgens de longarts, niets aan de hand als je eens een keer een asbestvezel inademt. “Het heeft geregend, het is nat, de deeltjes slaan neer en 99 procent van het asbest ben je zo kwijt via het riool.” Sinninghe Damste meent dat de asbestverharding op wegen ‘mateloos veel gevaarlijker is dan wat nu in Vroomshoop aan asbest is verspreid. Volgens Rozendaal “verwekken de meeste zogenaamd kankerverwekkende stoffen helemaal geen kanker. In potentie zijn ze weliswaar mutageen dan wel carcinogeen maar in werkelijkheid niet, bijvoorbeeld omdat de concentraties waaraan mensen worden blootgesteld, miniem zijn. En bij asbest worden allerlei vormen, gevaarlijk en ongevaarlijk, op een hoop gegooid”. Na de brand in Vroomshoop werden ogenblikkelijk drie scholen gesloten. Het autoverkeer werd omgeleid, als maanmannetjes verklede schoonmakers bezetten het dorp en de bevolking mocht zich niet op straat begeven. Bron: Tubantia/Twentsche Courant 17 januari 2008, Elsevier 19 januari 2008.

De tijd tussen het eerste moment van asbestblootstelling en het moment waarop de ziekte mesothelioom wordt vastgesteld wordt steeds langer en is nu al gemiddeld 45 jaar. Bij werkgerelateerde blootstelling is de latentietijd gemiddeld korter dan bij mensen die via asbest in het milieu de ziekte opgelopen hebben. Dit concluderen Italiaanse onderzoekers na analyse van gegevens van 2544 patiënten die tussen 1993 en 2001 mesothelioom kregen. Bron: Marinaccio, A. et al.,(2007). Analysis of latency time and its determinants in asbestos related malignant mesothelioma cases of the Italian register. European Journal of Cancer. Dec.43(18):2722-8.

Marinaccio, A. et al.,(2007). Analysis of latency time and its determinants in asbestos related malignant mesothelioma cases of the Italian register. European Journal of Cancer. Dec.43(18):2722-8.

Italy was an important producer of raw asbestos until 1992 (when it was banned) and it is now experiencing severe public health consequences due to large-scale industrial use of asbestos in shipbuilding and repair, asbestos-cement production, railways, buildings, chemicals and many other industrial sectors. Latency of malignant mesothelioma generally shows a large variability and the relationship with the modality of asbestos exposure is still not fully clarified. We present an analysis of latency period among the case list collected by the Italian mesothelioma register (ReNaM) in the period of diagnosis 1993-2001 (2544 malignant mesothelioma (MM) cases with asbestos exposure history). Exposure is assessed retrospectively by interview. Statistical univariate analyses were performed to estimate median and variability measures of latency time by anatomical site, gender and diagnosis period. The role of diagnostic confidence level, the morphology of the tumour and the modalities of asbestos exposure were verified in a regression multivariate model. We found a median latency period of 44.6 years increasing in recent years with a linear trend. Anatomical site, gender and morphology were not relevant for MM latency time whereas a shorter latency period was documented among occupationally exposed subjects (43 years) with respect to environmentally and household exposed ones (48 years).

Gamble vond in epidemiologische studies geen ondersteuning voor de hypothese dat asbestblootstelling het risico op maag-darmkanker vergroot. Bron: Gamble, J., (2007). Risk of gastrointestinal cancers from inhalation and ingestion of asbestos. Regul. Toxicol. Pharmacol., DOI:10.1016/j.yrtph.2007.10.009.

Gamble, J., (2007). Risk of gastrointestinal cancers from inhalation and ingestion of asbestos. Regul. Toxicol. Pharmacol., DOI:10.1016/j.yrtph.2007.10.009.

This paper summarizes the weight of epidemiological evidence to evaluate the hypothesis that asbestos exposure is causally associated with increased risk of gastrointestinal (GI) cancers as suggested by Selikoff in an early study of insulation workers. This review looks at populations that develop GI cancers, namely stomach, colorectal, colon and rectal. Guidelines for assessing causality are strength of association, biological gradient and consistency of the associations. Exposure-response (E-R) was evaluated using three methods to estimate exposure. Rate Ratios (RRs) for lung cancer and percent of mesothelioma are used as surrogate measures of asbestos exposure for all the cohorts of exposed workers. Quantitative or semi-quantitative estimates of cumulative exposure to asbestos were also used to assess E-R trends and were compared to E-R trends for lung cancer and mesothelioma in individual studies. Surrogate measures are important since there are few individual studies that have assessed E-R. None of the various methods to estimate asbestos exposure yielded consistent E-R trends and the strength of the associations were consistently weak or non-existent for the four types of GI cancers. The epidemiological evidence detracts from the hypothesis that occupational asbestos exposure increases the risk of stomach, colorectal, colon, and rectal cancer.

In hoger beroep oordeelde een Australische rechter dat er onvoldoende zekerheid was dat het “klussen” van twee mesothelioomslachtoffers dé oorzaak was van hun ziekte. Het ging om de zaken van de heren Hannell en Moss tegen voormalig asbestcementproducent Amaca Pty Limited. Beiden herinnerden contact met asbest te hebben gehad tijdens verbouwingswerkzaamheden aan hun huizen in de jaren 80 en begin jaren 90. Bron: Mondaq litigation and arbitration, 21 januari 2008. Meer http://www.mondaq.com/

Het Belgische Asbestfonds heeft sinds haar start in april 2007 600 aanvragen voor een uitkering wegens een asbestziekte ontvangen. Inmiddels kregen in januari dit jaar 350 mensen een uitkering van 1500 euro per maand. In 250 gevallen is nog geen beslissing genomen. Volgens administrateur-generaal Jan Uytterhoeven heeft het fonds vertraging opgelopen door de late publicatie van de uitvoeringsbesluiten en doordat het lang duurde voordat de administratieve organisatie was opgezet. Bron: Knack, 16 januari 2008. Meer http://www.knack.be/

De gemeente Amsterdam moet een boete van 100.000 euro betalen voor een aantal milieuovertredingen in 2001 en 2003. De gemeente pleegde de delicten op het zogeheten IKO/WTCW-gebied in Amsterdam-Oost. Bij de sloop van een boerderij op dat terrein in 2001 kwam asbest vrij. De hoofdstad gebruikte in 2003 vervuilde grond om het gebied plaatselijk op te hogen. De volksgezondheid is overigens niet in gevaar gekomen. Bron: ANP, 23 januari 2008.

Het Russische schip de Nisjnevolsjkiy is begin januari na een periode van maanden uit de haven van Velsen vertrokken. In augustus 2007 werd de bemanning van boord gehaald vanwege ernstige gezondheidsgevaren. Op het schip was een zodanig hoog percentage niet-hechtgebonden asbest aangetroffen, dat de opvarenden direct van boord moesten. Het schip lag sinds half juni in de haven van Velsen-Noord. De eigenaar was niet in staat om de kosten voor geleverde olie en verzorging bemanning te voldoen. De bemanningsleden sloopten hierop delen van het schip om om via de verkoop van materialen aan inkomsten te komen. Zo kwam ook asbesthoudend materiaal vrij. Inmiddels is het schip verkocht en met behulp van een sleepboot terug naar Rusland versleept. Bron: Het Financieele Dagblad, 8 januari 2008.

Sinds 1 januari dit jaar kunnen alle Australische asbestslachtoffers met de ziekte mesothelioom chemotherapeutische behandeling met het dure medicijn Alimta vergoed krijgen. Deze behandeling kost in Australië 20.000 Australische dollar per kuur (ca. 12.500 euro). In Australië worden jaarlijks ca. 600 gevallen van mesothelioom geregistreerd. Bron: Canberra Times, 1 januari 2008.

Bronchoalveolaire lavage (BAL) is te riskant en waarschijnlijk onvoldoende effectief voor het asbestarm maken van de luchtwegen. Dit meldt het Nederlands Centrum voor Beroepsziekten (NCVB) in verband met twee medewerkers die enkele dagen asbestvezels hadden ingeademd tijdens onderhoudstimmerwerk. BAL is een methode om de luchtwegen schoon te maken. Bron: NCVB nieuwsbrief, december 2007. Meer http://www.beroepsziekten.nl/

In hoger beroep heeft een Franse rechter bevestigd dat bandenmaker Michelin verwijtbaar nalatig is geweest door het blootstellen van drie (ex-)werknemers aan asbest. Twee van de drie zijn inmiddels overleden. De uitspraak betekent dat Michelin, naast schadevergoeding, ook een maandelijkse uitkering aan de weduwen is verschuldigd ter hoogte van het salaris van de overleden echtgenoot. Bron: Forbes, 8 januari 2008. Meer http://www.forbes.com/