Nieuwsarchief

Een vrouw overlijdt in 2009 aan mesothelioom. Zij had tussen 1981 en 1993 als administratief medewerkster bij een garage gewerkt. Daar had zij met asbesthoudende materialen gewerkt. Volgens de werkgeefster kan er geen relevante blootstelling aan asbest hebben plaatsgevonden, gezien haar werkzaamheden op kantoor en haar beperkte contact met de werkplaats. Bovendien stelt de werkgeefster dat zij heeft voldaan aan haar zorgplicht ex art. 7:658 lid 1 BW. In de periode dat de vrouw werkzaam was werd al gebruik gemaakt van de zogenoemde natte reinigingsmethode om remmen en remvoeringen schoon te maken, zodat betrokkene niet geconfronteerd kan zijn met ronddwarrelende stofdeeltjes. Ook valt niet uit te sluiten dat de vrouw bij een vorige werkgever dan wel tijdens prive werkzaamheden is blootgesteld aan asbest. De kantonrechter oordeelt dat de werkgeefster voor laatstgenoemde oorzaken (mede) aansprakelijk is, tenzij zij slaagt in het bewijs van de door haar betrokken stellingen dat zij haar zorgplicht is nagekomen, dan wel dat de schade ook zou zijn ontstaan wanneer zij haar zorgplicht wel zou zijn nagekomen. De kantonrechter zal een hierop toegesneden bewijsopdracht geven. Bron; kantonrechter Assen, 30 juli 2012, BX3011.

In 2011 is de gemiddelde vergoeding per asbestclaim in de Verenigde Staten met 75% gestegen ten opzichte van 2010. De stijging zit vooral in de soort asbestziektes waarvoor de vergoeding werd toegekend. Het gaat steeds vaker om claims voor kanker en minder vaak om niet kwaadaardige aandoeningen. Het aantal claims is met 30% gedaald. Bron: Mondaq Business Briefing, 13 augustus 2012.

De Britse National Farmers Union vraagt het Hooggerechtshof om een voor Britse boeren onwerkbare nieuwe regelgeving op het gebied van asbest tegen te houden. De nieuwe regels kunnen 50.000 boeren 6 miljard pond gaan kosten, omdat ze verplicht gaan worden asbestcementhoudende gebouwen te laten saneren en daarbij dure specialisten moeten inschakelen. Daarnaast moeten ze gaan betalen voor driejaarlijkse medische controles van ieder die contact met de gebouwen heeft gehad. De bond stelt dat het om het onschadelijke witte (chrysotiel) asbest gaat en dat de nieuwe regels gebaseerd zijn op een blootstellingsdrempel die wetenschappelijk niet bewezen kan worden. Bron: The Sunday Telegraph, 15 juli 2012.

Een vastgoedbeheerder, een leidinggevende, een onderhoudsbedrijf en de directeur van dat bedrijf zijn veroordeeld voor het (laten) verwijderen van asbest uit een tweetal kantoorpanden. Dit gebeurde zonder dat beschermende maatregelen waren genomen voor de betrokken werknemers, noch werd voldaan aan de wettelijke voorschriften, o.a. met betrekking tot het inventariseren van de asbestrisico’s en het aanvragen van een sloopvergunning. De beheermaatschappij en het onderhoudsbedrijf kregen geldboetes van resp. 50.000 en 10.000 euro, de betrokken leidinggevenden en uitvoerders werkstraffen, uiteenlopend van 120 tot 240 uur. Bron: nieuwsbank.nl, 12 juli 2012.

In twee zaken oordeelt de kantonrechter Middelburg dat voor doorbreking van verjaring een hogere mate van verwijtbaarheid mag worden verlangd dan in zaken die nog niet zijn verjaard. Beide zaken gingen over oud-werknemers van scheepswerf De Schelde die tot begin jaren 60 bij de werf hadden gewerkt en daar aan asbest zouden zijn blootgesteld waardoor zij respectievelijk in 2005 en 2007 mesothelioom hadden gekregen. Beide dienstverbanden zijn meer dan 30 jaar geleden geeindigd en daardoor verjaard. Bron: Rechtbank Middelburg: BW8716 d.d. 4 juni en BW9311 d.d. 18 juni 2012.

Als een koper van een woonpand een ouderdomsclausule ondertekent, dient hij vooraf de woning technisch te laten keuren, o.a. op asbest, aldus de Haarlemse rechter. Als dan toch blijkt dat een pand vol asbest zit, dan is het aan de koper om te bewijzen dat de verkoper wist dat er asbest in het pand zat. Bron: Haarlems Dagblad, 16 juni 2012.

De Inspectie SZW (voorheen Arbeidsinspectie) heeft een klusbedrijf in Tilburg een boete van 5000 euro opgelegd vanwege het illegaal verwijderen van asbest tijdens een verbouwing. Een inspecteur van de Inspectie trof voor het pand een container met asbesthoudend plaatmateriaal aan. Het klusbedrijf had geen certificaat om asbest te mogen verwijderen. De werkzaamheden zijn direct stilgelegd. De gemeente Tilburg heeft de container met asbesthoudend materiaal direct laten verwijderen. Rijksoverheid.nl, 18 juni 2012.

Het Yokohama District Gerechtshof oordeelt, in overeenstemming met de Japanse regering, dat Japanse bedrijven vanaf 1972 hadden moeten weten dat asbest gevaarlijk was. Deze kennis werd in 1972 door een internationale organisatie naar buiten gebracht. Bron: Jiji Press Ticker Service, 25 mei 2012.

De regering van de deelstaat New South West Australie heeft het advies van een juridische commissie afgewezen om het claimrecht van asbestslachtoffers naar hun nabestaanden uit te breiden. De regering kan het advies niet opvolgen omdat in 2006 met multinational James Hardie bij de oprichting van het asbestcompensatiefonds is afgesproken dat de reikwijdte van het claimrecht voor asbestslachtoffers niet via wetgeving uitgebreid gaat worden. De juridische commissie had geadviseerd nabestaanden dit recht te geven tot een jaar na het overlijden van het slachtoffer. Verder had de commissie aanbevolen het wettelijk precedent, bekend als het Strikwerda principe, af te schaffen. Het Strikwerda principe regelt dat smartegelduitkeringen aan slachtoffers zelf later van een eventuele vergoeding aan nabestaanden kan worden afgetrokken. Bron: Sydney Morning Herald, 12 mei 2012.

Gezien de nauwe samenhang tussen de TAS-regeling en de TNS-regeling (beide regelingen zijn complementair) moet in beide categorieen zaken dezelfde rechtsbescherming worden geboden. Dat is tot nu toe niet het geval omdat de rechtsgang in geval van bezwaarprocedures via verschillende instanties loopt. Inmiddels is een voorstel tot wijziging van de Algemene wet bestuursrecht en aanverwante wetten in behandeling (32 450, nr. 11), waarbij in artikel 15.50 van de Wet Milieubeheer de rechtsgang voor besluiten op grond van de TNS-regeling wordt aangepast aan de rechtsgang voor besluiten op grond van de TAS-regeling. Dit betekent dat de sectoren bestuursrecht van de rechtbanken in eerste aanleg bevoegd zijn en de Centrale Raad van Beroep in hoger beroep. Bron: rechtspraak.nl, 10 mei 2012, BW 5465.