De populaire Amerikaanse Jon Stewarts Daily Show heeft een satirisch verslag uitgezonden vanuit de Canadese plaats Asbestos. Hierin werd de draak gestoken met Canada s asbestpolitiek en opvatting dat asbest onder gecontroleerde omstandigheden veilig gebruikt kan worden. Bron: Canwest News Service, 14 mei 2011.
Rice (2011) belicht in een artikel de ontwikkeling van de asbestindustrie van 1970 tot 2007. Hij concludeert dat productie en gebruik van asbest in ontwikkelingslanden een onnodige en steeds grotere dreiging voor de volksgezondheid is. Bron: International Ban Asbestos Secretariaat, 1 april 2011: Rice, J. (2011).
Reddingswerkers bij rampen zijn vaak vrijwilligers die onwetend bloot kunnen staan aan asbest. Ingestorte gebouwen waarin asbest is verwerkt vormen een extra gevaar voor de mensen die met opsporingshonden op zoek gaan naar slachtoffers onder het puin. Ook op oefenterreinen voor reddingsploegen zijn vaak gecreeerde puinobjecten aanwezig waarvan niet bekend is dat er gevaarlijke concentraties asbest aanwezig zijn. Bron: Asbestenbouw.nl 10 maart 2011.
Niet alle 418 woningcorporaties waarschuwen voor de aanwezigheid van asbest in een huurhuis. Dat blijkt uit een inventarisatie van het AD onder asbestinspectie-en saneringsbedrijven. Klussende huurders kunnen daardoor onbewust in aanraking komen met het materiaal. Minister Donner gaat praten met koepelorganisatie Aedes. Volgens het Aedes protocol moeten corporaties inventariseren waar zich asbesthoudende materialen in een woning bevinden en huurders daarover inlichten. Bron: Ad, 10 maart, vragenuurtje Tweede Kamer d.d. 15 maart 2011.
Op zaterdag 15 januari besteedde de Vara in twee tv-programma’s aandacht aan de gevaren van asbest. Het programma Kassa gaat in op de hoge kosten van asbestverwijdering waardoor vooral particulieren gemakkelijk in de verleiding komen om een goedkopere oplossing te kiezen. Zij nemen hun toevlucht tot illegale asbestverwijderaars die zich op internet aanbieden. Omdat deze ‘free riders’ het niet zo nauw nemen met de regels blijven de bewoners achter met een huis vol rondzwevende asbestvezels. Met alle risico’s van dien. Zembla belicht daarnaast de aanwezigheid van asbest in woningen, kantoren en schoolgebouwen. Volgens het programma zit in 70% van onze huizen, scholen en gebouwen nog asbest. Bij een op de vier middelbare scholen die voor 1993 zijn gebouwd bestaat de kans dat kinderen en leraren aan asbest worden blootgesteld. Scholen blijken geen idee te hebben waar in hun gebouwen asbest zit. In het verleden zijn wel risico-inventarisaties gemaakt, maar die blijken niet altijd afdoende. Bron: Vara: Kassa en Zembla, januari 2011.
De sterftecijfers van het CBS laten zien dat de top van het aantal gevallen mogelijk nog niet is bereikt. Dat meldt het rapport Beroepsziekten in cijfers 2010 van het Nederlands Centrum voor Beroepsziekten (NCvB). In 2009 registreerde het NCvB 6 meldingen van mesothelioom door bedrijfsartsen. Dit lage aantal ten opzichte van de werkelijke gevallen (bijna 500) moet vooral worden verklaard door de lange tijd die bestaat tussen de blootstelling aan de kankerverwekkende stof en het ontstaan van de aandoening. Bij mesothelioom bedraagt deze zogenaamde latentietijd gemiddeld 30 – 40 jaar. De werkenden zijn dan meestal niet meer in het oorspronkelijke bedrijf werkzaam en bevinden zich buiten het vizier van de bedrijfsarts. Bron: NCvB november 2010.
Een Amerikaans advocatenkantoor heeft een website gelanceerd met informatie over de manieren waarop timmermannen aan asbest kunnen zijn blootgesteld. Volgens het kantoor is timmerman een van de beroepen waar de ziekte het meest voorkomt. Bron: Tendersinfo News, 9 november 2010.
De Wereldgezondheidsorganisatie WHO heeft een factsheet gepubliceerd waarin de schatting van het aantal asbeststerfgevallen wereldwijd verhoogd is tot 107.000 mensen per jaar. Bron International Ban Asbestos Secretariaat, augustus 2010.
Een internationaal consortium van onderzoeksjournalisten heeft samen met de BBC het rapport Dangers in the dust en de reportage Inside the global asbestos trade geproduceerd over het gebruik van asbest wereldwijd en de gevolgen daarvan.
Na onderzoek op vier continenten concluderen de reporters dat er een machtige lobby voor chrysotiel (wit) asbest bestaat. Een multi-nationale lobby, gestuurd door de chrysotiel-asbestindustrie, heeft sinds de jaren 80 bijna 100 mln dollar besteed aan reclame voor deze asbestsoort. Hoewel asbest in 52 landen verboden is, wordt chrysotiel asbest nog volop gebruikt in grote landen als China, India, Rusland en Brazilie. De wereldwijde asbestproductie ligt jaarlijks stabiel rond de twee mln ton. De helft daarvan wordt naar ontwikkelingslanden als Mexico en India geexporteerd, waar het vooral in de structuur van woningen, daken en waterleidingen wordt gebruikt. De belangrijkste reden hiervoor is dat asbest nog steeds goedkoper is dan vervangende materialen als polyproleen of aluminium. In India is het gebruik sinds 2004 met 83% toegenomen. Op dit moment overlijden wereldwijd, volgens de ILO, elk jaar naar schatting 100.000 mensen aan de gevolgen van asbestblootstelling. Bron : AFP, De Morgen Belgie, 21 en 22 juli 2010.
Honderden Australische raffinaderij-medewerkers zijn mogelijk aan asbest blootgesteld door in 2005 uit China illegaal geïmporteerde pakkingen met asbest.
De Chinese exporteurs hadden getracht het materiaal asbestvrij te laten lijken. De Australische raffinaderij meldt vrijwel zeker te zijn dat het risico op asbestcontact via deze producten zeer gering is. Bron: The Sunday Times (Australie), 6 juni 2010.
