Nieuwsarchief

Japanse onderzoekers schatten dat tot 2040 ongeveer 100.000 mensen aan longvlieskanker door asbestblootstelling zullen overlijden. Deze schatting is hoger dan in de meeste andere westerse landen. Dit komt doordat in Japan de grootschalige import van asbest veel langer is doorgegaan dan in veel andere landen zoals bijvoorbeeld Nederland. Tot 1990 werd er nog tussen de 250.000-300.000 ton asbest per jaar geïmporteerd. Pas daarna begon de daling. Toch werd er in 2002 nog 43000 ton asbest ingevoerd. Vanaf 2008 geldt er een totaal verbod op productie en gebruik van asbest. Bron: Murayama, T. et all. (2006). Estimation of future mortality from pleural malignant mesothelioma in Japan based on an age-cohort model. American Journal of Industrial Medicine, Volume 49, Issue 1 , Pages 1 – 7
Takehiko Murayama, PhD 1 *, Ken Takahashi, MD 2, Yuji Natori, MD 3, Norio Kurumatani, MD 4 . Estimation of future mortality from pleural malignant mesothelioma in Japan based on an age-cohort model. American Journal of Industrial Medicine, Volume 49, Issue 1 , Pages 1 – 7.

Background

Japanese consumption of asbestos increased rapidly after the 1950s and lingered at a high level while the world’s consumption decreased substantially after the 1980s. Mesothelioma is due primarily to asbestos, and the number of deaths in Japan is expected to increase in the future.

Method

We estimated the future number of pleural mesothelioma deaths among males in Japan using an age-cohort model.

Results

Analyses showed that there would be about 100,000 deaths in Japan due to pleural mesothelioma in the next 40 years. Compared with the statistics in European countries, the ratio of expected death numbers to the population size is remarkably close to linear. The data-point for Japan was slightly lower than that which could be expected from the linear relationship.

Conclusions

The limited availability of data may result in underestimation. Taking into consideration the consumption pattern of asbestos in recent decades, the incorporation of later cohorts will improve the estimation.

Bij mannen met longvlieskanker is asbestblootstelling in ongeveer 80% van de gevallen de aanwijsbare oorzaak. Bij buikvlieskanker is die relatie veel minder duidelijk: in slechts 33% van de gevallen is asbest de duidelijke oorzaak, meestal is er dan sprake van intensieve, langdurige blootstelling. Er zijn ook gevallen van buikvlieskanker geconstateerd als gevolg van bestralingstherapie, blootstelling aan mica, herhaalde buikvliesontsteking en toediening van thorium ioxide. Picklesimer en collega’s vonden in dit onderzoek onder een broer en een zus met buikvlieskanker aanwijzingen voor erfelijke aanleg. de twee zijn niet aantoonbaar aan asbest blootgesteld en komen uit een familie waarin kanker in verschillende vormen relatief vaak voorkomt. Bron: Picklesimera, A, H. et all. (2005). Case report: Malignant peritoneal mesothelioma in two siblings. Gynecologic Oncology: artikel in druk.
Amy H. Picklesimera, Vanna Zanagnolob, Theodore H. Niemannc,Lynne A. Eatonb, Larry J. Copelandb, (2005). Case report: Malignant peritoneal mesothelioma in two siblings. Gynecologic Oncology: artikel in druk.

Background. Mesothelioma is a rare tumor, linked with occupational asbestos exposure. This association has been used to explain clustering of cases within families. Newer evidence, however, supports a possible genetic predisposition for this tumor.

Case. Our patient’s brother was diagnosed with advanced stage malignant peritoneal mesothelioma in August 1995 at age of 42, he underwent tumor-reductive surgery followed by chemotherapy. He underwent a repeat cytoreductive surgery in September 1996 and further chemotherapy. He died of disease in December 1996. Our patient underwent cytoreductive surgery in May 1999 at age of 49 for advanced stage malignant peritoneal mesothelioma with suboptimal debulking. She received multiple chemotherapy regimens, including most recently experimental targeted agents, for slow progressing disease. She is presently alive with clinical disease 6 years from diagnosis.

Conclusion. This is the first report of two siblings of different gender with malignant peritoneal mesothelioma and only average environmental asbestos exposure. It is highly likely that the family described in this case report has some form of inherited susceptibility to malignancy cancer gene, HLA type, or tumor suppressor gene mutation.

Het ministerie van VROM gaat mede namens het ministerie van Verkeer en Waterstaat (V&W) en de gemeente Amsterdam (Haven Amsterdam) opnieuw offertes aanvragen voor de sloop van de Sandrien. De voormalige sloper van het schip, Amsterdam Ship Repair (ASR), is in mei 2005 failliet gegaan en heeft de opdracht tot sanering en sloop van de Sandrien teruggegeven. Het schip is in februari 2001 door de VROM-Inspectie in de haven van Amsterdam aan de ketting gelegd. Het schip, waarin asbest is aangetroffen, was onderweg naar India om daar gesloopt te worden. In India verwijderen arbeiders alle materialen, waaronder asbest, zonder bescherming met alle consequenties voor mens en milieu. Bron: ministerie VROM, 9 januari 2006. Meer http://www.vrom.nl/pagina.html?id=22367

Het Zutphense ziekenhuis Spittaal wordt gesloopt. Er is asbest aangetroffen en sanering is te duur. Een sanering van het gebouw heeft inmiddels al 53 miljoen euro gekost maar blijkt niet afdoende om alle asbest te verwijderen. Verdere renovatie en sanering zou nog meer kapitaalvernietiging betekenen dan sloop en nieuwbouw. Het bestuur presenteerde op de nieuwjaarsreceptie het plan om binnen vier jaar een compleet nieuw ziekenhuis op dezelfde locatie neer te zetten. Het is nog niet duidelijk hoeveel de nieuwbouw gaat kosten. Het ziekenhuis maakt eerst een businessplan. Bron: ANP, Zipp.nl, 4 januari 2006. Meer http://www.zibb.nl/

Het Britse Hooggerechtshof heeft in een uitspraak gesteld dat iedereen die vanaf 1971 gerookt heeft deels verantwoordelijk is voor zijn eigen gezondheid omdat toen iedereen kon weten dat roken schadelijk is. Deze uitspraak werd gedaan in een zaak van een weduwe van een asbestslachtoffer met asbestgerelateerde longkanker tegen het ministerie van Defensie. De compensatie voor het overlijden van haar man werd 20% lager vastgesteld omdat hij na 1971 was blijven roken. Bron: The Times, 17 december 2005.

De milieubeweging Greenpeace, FIHD (International Federation for Human Rights) en YPSA (Young Power in Social Action Bangladesh) boden op 13 december j.l. de Verenigde Naties het rapport “End of life ships” aan met het schrikbarende verhaal van meer dan honderd mensen die zijn gestorven of gewond zijn geraakt bij de scheepssloop in Azië. De te slopen schepen zitten vol met asbest, olieresten, giftige stoffen en explosieve gassen. Bij het slopen gelden geen regels, arbeiders krijgen geen beschermende kleding en geen adequaat gereedschap. Men vermoedt dat er in de laatste 20 jaar duizenden doden en gewonden zijn gevallen. Greenpeace, FIHD en YPSA eisen dat schepen die zijn afgeschreven, worden behandeld als chemisch afval. Daarmee wordt voorkomen dat honderden enkelwandige schepen die de komende jaren worden afgeschreven, onder geen enkele regeling zullen vallen. Zonder regeling zal de sloop ervan opnieuw een onbekend aantal slachtoffers eisen. Bron: Greenpeace, 12 december 2005. Meer http://www.greenpeace.nl/news/dood-arbeiders-door-giftige-sl

Het College Tarieven Gezondheidszorg (CTG) heeft op 12 december besloten om Alimta, medicijn voor de behandeling van mesothelioom en niet-kleincellig longkanker, te plaatsen op de lijst van dure ziekenhuisgeneesmiddelen. Hiermee is een belangrijke drempel weggenomen voor longartsen om Alimta voor te schrijven, omdat het nu niet meer volledig ten laste komt van het ziekenhuisbudget. De regeling is effectief met terugwerkende kracht vanaf 1 januari 2005 op grond van de contractvoorwaarden van ziekenhuizen met zorgverzekeraars. Vanaf 1 januari 2006 geldt de verruimde regeling voor vergoeding van dure geneesmiddelen, die inhoudt dat 80% van de kosten niet ten laste komt van het ziekenhuisbudget, maar vergoed wordt door de verzekeraars. Bron: ANP, 15 december 2005. Meer http://www.kankerpatient.nl/avn/

Staatssecretaris Van Geel en het voormalige asbestverwerkende bedrijf Eternit zijn het erover eens dat een landelijke aanpak nodig is voor mensen die ongeneeslijk ziek zijn geworden door asbest uit het milieu. Vooruitlopend op een nationale oplossing is Eternit bereid een tegemoetkoming uit te keren aan asbestzieken uit de regio’s Hof van Twente en Harderwijk. Zij gebruikten gratis, door Eternit weggegeven asbestmateriaal om paden en erven te verharden. Uit onderzoek is gebleken dat onder inwoners van Goor (Hof van Twente), en dan vooral vrouwen, veel meer longvlieskanker (mesothelioom) voorkomt dan elders in Nederland. Ten aanzien van de landelijke oplossing voor de problematiek van de niet beroepsgebonden mesothelioomslachtoffers is Van Geel bereid een bemiddelaar aan te stellen vanuit het ministerie van VROM die in overleg met de partijen treedt om binnen de kaders van de Wet Collectieve Afwikkeling Massaschade een oplossing te creëren. Hierbij is mogelijk ook een taak weggelegd voor het Instituut asbestslachtoffers (IAS). In januari 2006 wil de staatssecretaris, met vertegenwoordigers van slachtoffers, het IAS en de (voormalig) belangrijkste spelers binnen de asbestindustrie, gaan werken aan een landelijke oplossing voor dit probleem. Bron: Ministerie VROM, 20 december 2005. Meer http://www.vrom.nl/pagina.html?id=22222

De Regeling tegemoetkoming asbestslachtoffers (TAS) die sinds drie jaar van kracht is, voldoet aan de eisen. Vóór invoering van de regeling overleed 90 procent van de asbestslachtoffers met mesothelioom vóór ze een schadevergoeding kregen. Nu krijgt meer dan 90 procent een uitkering tijdens het leven. Dat staat in een evaluatie van de regeling die staatssecretaris Van Hoof van Sociale Zaken en Werkgelegenheid naar de Tweede Kamer heeft gestuurd. Onderzoeksbureau Research voor Beleid heeft de doelmatigheid van de regeling geëvalueerd. Van Hoof is tevreden over het resultaat van de evaluatie, maar stelt dat er nog wel verdere verbeteringen in de uitvoering mogelijk zijn. Het IAS heeft in samenwerking met de Sociale Verzekeringsbank, die de regeling uitvoert, een plan gemaakt om in de praktijk enkele verbeteringen door te voeren. Daardoor moeten meer slachtoffers sneller geholpen worden. Bovendien wordt er gewerkt aan betere manieren om aansprakelijke werkgevers uit het verleden op te sporen, zodat meer kosten kunnen worden verhaald op de verantwoordelijke werkgevers. De staatssecretaris is bereid de regeling ook open te stellen voor werknemers die door het werken met asbest de ziekte asbestose hebben gekregen. Voorwaarde is wel dat alle betrokken partijen het hierover eens worden. Daarbij gaat het om vertegenwoordigers van werkgevers, werknemers, asbestslachtoffers, verzekeraars en de overheid. Van Hoof noemt het “teleurstellend” dat deze partijen nog niet op één lijn zitten. Bron: ministerie SZW, 22 december 2005. Meer szw

Osteopontine is een eiwit dat in een significant hoger gehalte in het bloedplasma voorkomt bij een aantal vormen van kanker. Pass en collega’s onderzochten of dit bij longvlieskanker (pleuraal mesothelioom) ook zo is. Bloedplasma-monsters van drie groepen werden vergeleken: een groep van 69 personen met een niet kwaadaardige asbestgerelateerde aandoening, 45 rokers of ex-rokers bij wie geen asbestblootstelling is geconstateerd, en 76 personen met longvlieskanker (pleuraal mesothelioom). Bij de groep met longvlieskanker werden significant hogere osteopontine-niveaus in het bloedplasma gevonden dan bij de aan asbest blootgestelde groep zonder kanker. Een osteopontine bloedplasmatest zou volgens Pass daarom als instrument gebruikt kunnen worden voor de vroege ontdekking van pleuraal mesothelioom. De vraag is echter hoe zinvol vroeg-screening zou zijn, omdat de ziekte (nog) niet te genezen is. Volgens Pass is het echter wel zo dat bij ontdekking in een vroeg stadium de overlevingskans meer dan 5 jaar is als de tumor operatief geheel verwijderd kan worden. Momenteel wordt bij slechts 5% van de patiënten de ziekte in zo’n vroeg stadium ontdekt. Bron: Pass HI, et al. (2005). Asbestos exposure, pleural mesothelioma, and serum osteopontin levels. N Engl J Med. 2005 Oct 13.353(15):1564-73.

In een commentaar op dit onderzoek relativeert Cullen de conclusies van Pass over het gebruik van de osteopontine-test bij vroeg-screening van mesothelioom. Eerst moeten de resultaten afgewacht van het onderzoek naar deze test bij andere asbestgerelateerde afwijkingen, zoals bijvoorbeeld asbestgerelateerde longkanker. Ook vermeldt hij dat de door Pass vermelde risicopercentages op mesothelioom gebaseerd zijn op intensieve blootstelling aan het meest gevaarlijke blauwe asbest (crocidoliet). Deze percentages liggen lager voor wit asbest (chrysotiel) dat veel meer werd gebruikt. Tot slot twijfelt hij aan de vermelde overlevingskans van 5 jaar bij diagnose in een vroeg stadium en algehele verwijdering van de tumor. De onderzoeksresultaten hierover zijn niet eenduidig. Bron: Cullen, mr. (2005). Comment: serum osteopontin levels – is it time to screen asbestos-exposed workers for pleural mesothelioma? N Engl J Med. Oct 13.353(15):1617-8.

Pass HI, Lott D, Lonardo F, Harbut M, Liu Z , Tang N, Carbone M, Webb C, Wali A. Asbestos exposure, pleural mesothelioma, and serum osteopontin levels. N Engl J Med. 2005 Oct 13.353(15):1564-73.

BACKGROUND: We investigated the presence of osteopontin in pleural mesothelioma and determined serum osteopontin levels in three populations: subjects without cancer who were exposed to asbestos, subjects without cancer who were not exposed to asbestos, and patients with pleural mesothelioma who were exposed to asbestos.

METHODS: A group of 69 subjects with asbestos-related nonmalignant pulmonary disease were compared with 45 subjects without exposure to asbestos and 76 patients with surgically staged pleural mesothelioma. Tumor tissue was examined for osteopontin by immunohistochemical analysis, and serum osteopontin levels were measured by an enzyme-linked immunosorbent assay.

RESULTS: There were no significant differences in mean (+/-SE) serum osteopontin levels between age-matched subjects with exposure to asbestos and subjects without exposure to asbestos (30+/-3 ng per milliliter and 20+/-4 ng per milliliter, respectively. P=0.06). In the group with exposure to asbestos, elevated serum osteopontin levels were associated with pulmonary plaques and fibrosis (56+/-13 ng per milliliter) but not with normal radiographic findings (21+/-5 ng per milliliter), plaques alone (23+/-3 ng per milliliter), or fibrosis alone (32+/-7 ng per milliliter) (P=0.004). Serum osteopontin levels were significantly higher in the group with pleural mesothelioma than in the group with exposure to asbestos (133+/-10 ng per milliliter vs. 30+/-3 ng per milliliter, P<0.001). Immunohistochemical analysis revealed osteopontin staining of the tumor cells in 36 of 38 samples of pleural mesothelioma. An analysis of serum osteopontin levels comparing the receiver-operating-characteristic curve in the group exposed to asbestos with that of the group with mesothelioma had a sensitivity of 77.6 percent and a specificity of 85.5 percent at a cutoff value of 48.3 ng of osteopontin per milliliter. Subgroup analysis comparing patients with stage I mesothelioma with subjects with exposure to asbestos revealed a sensitivity of 84.6 percent and a specificity of 88.4 percent at a cutoff value of 62.4 ng of osteopontin per milliliter. CONCLUSIONS: Serum osteopontin levels can be used to distinguish persons with exposure to asbestos who do not have cancer from those with exposure to asbestos who have pleural mesothelioma.