Nieuwsarchief

In de Verenigde Staten neemt het aantal collectieve asbest-rechtzaken sterk af. Een aantal staten heeft maatregelen genomen om de mogelijkheid van collectieve aansprakelijkstelling te beperken. Dit na ontdekking van fraude op verschillende gebieden: advocaten die slachtoffers betalen om claims bij hen te deponeren, gespecialiseerde artsen die te snel en onzorgvuldig de diagnose asbestziekte stelden en slachtoffers die eerst een claim indienden voor ziekte ten gevolge van blootstelling aan silicose en daarna nog een keer ten gevolge van asbestblootstelling. Bron: Associated Press Financial Wire, 28 augustus 2006.

De Japanse fabriek Kubota compenseert nu ook mesothelioomslachtoffers die tussen 1954 en 1995 binnen anderhalve kilometer van de de asbestfabriek hebben gewoond. Eerder was de grens 1 km rondom de fabriek. Dit betekent dat nu 13 mesothelioompatiënten wel in aanmerking komen voor een vergoeding. In de fabriek werd met het meest gevaarlijke blauwe asbest (crocidoliet) gewerkt. Bron: The Yomiuri Shimbun, 25 augustus 2006. Meer www.yomiuri.co.jp

De Nederlandse autoriteiten hebben gemerkt dat het niet eenvoudig is om een schip met asbest buiten Nederland te laten slopen. Dat blijkt bijvoorbeeld uit het nieuws over het Mexicaanse schip de Otapan dat voor sloop van Amsterdam naar Turkije gezonden was maar daar niet toegelaten wordt. De Turkse autoriteiten protesteren omdat uit onderzoek zou blijken dat er op het schip veel meer asbest aanwezig is dan de Nederlandse autoriteiten hebben gemeld. Wat er met de Otapan gaat gebeuren, is onduidelijk. Vooralsnog ligt het voor het Griekse eiland Lesbos. Het stoomschip Rotterdam is voor renovatie in Polen, maar er gebeurt al lange tijd niets omdat eerst een aantal (niet gemelde) jute zakken met kleding met asbestresten verwijderd moet worden en terug naar Nederland gestuurd. De Polen doen dat niet. De Franse overheid was eerder dit jaar al gedwongen het Franse schip de Clemenceau naar Frankrijk terug te halen maar heeft recentelijk een succesje behaald met het schip “France”. Ondanks protesten van milieu-organisaties heeft het Indiase hooggerechtshof namelijk toegestemd in de sloop van dit schip op een Indiase werf. Het voormalige cruise-schip bevat meer dan 900 ton asbest en andere gevaarlijke stoffen. Bron: NOS, ANP, Financial Times: diverse data in augustus.

Sinds 28 juli 2006 zijn de regels voor het verwijderen van asbest veranderd. Dat meldt het ministerie van SZW in haar nieuwsbrief van 21 augustus. Ook gewone aannemers mogen nu asbest verwijderen als het risico op vrijkomen van asbestvezels laag is. Voor werkzaamheden met hoog risico zijn in het nieuwe Arbobesluit de beschermende maatregelen juist aangescherpt. Zowel de FNV als asbestdeskundige Henny de Swart zijn verontrust dat nu ook gewone aannemers in sommige gevallen asbest mogen verwijderen. ‘Dat is spelen met de gezondheid van werknemers’, aldus Nederlands grootste vakcentrale. Bron: nieuwsbrief ministerie van SZW 21 augustus 2006, FVN Nieuws 28 maart 2006, BWTinfo 10 mei 2006. Meer szw.nl
www.bwtinfo.nl

Het asbestschip de Otapan is op 21 juli uit de Amsterdamse haven richting Turkije vertrokken om daar gesloopt te worden. Het schip kan niet op eigen kracht varen, waardoor boten van het korps landelijke politiediensten de Otapan binnen de Nederlandse territoriale wateren hebben begeleid. Het schip gaat naar Turkije omdat slopen in Nederland te kostbaar is. Bron: ANP, Zibb.nl, 28 juli 2006. Meer www.zibb.nl

Amerikaanse onderzoekers hebben een relatie gevonden tussen blootstelling aan asbest en bepaalde huidziektes en reuma. Zij bestudeerden 7307 huidige en voormalige inwoners van het voormalige mijnstadje Libby in Montana, waar in de mijnen met asbest vervuild vermiculiet werd gewonnen. Inmiddels zijn al 1500 mensen ziek geworden. De onderzoekers constateerden dat oudere (ex-)mijnwerkers drie keer zoveel risico hebben op het krijgen van reuma en twee keer zoveel kans op auto-immuunziekten in het algemeen. Ook inwoners van Libby die niet in de mijnen hadden gewerkt, maar in het leger aan asbest waren blootgesteld, hadden een verhoogd risico op auto-immuunziekten. Meer onderzoek is nodig. Bron: Noonan, C.W. (2006). Nested case-control study of autoimmune disease in an asbestos-exposed population. Environ Health Perspective Aug.114(8):1243-7.
Noonan CW, Pfau JC, Larson TC, Spence MR., (2006). Nested case-control study of autoimmune disease in an asbestos-exposed population. Environ Health Perspective Aug.114(8):1243-7.

OBJECTIVE: To explore the potential association between asbestos exposure and risk of autoimmune disease, we conducted a case-control study among a cohort of 7,307 current and former residents of Libby, Montana, a community with historical occupational and environmental exposure to asbestos-contaminated vermiculite. METHODS: Cases were defined as those who reported having one of three systemic autoimmune diseases (SAIDs): systemic lupus erythematosus, scleroderma, or rheumatoid arthritis (RA). Controls were randomly selected at a 3:1 ratio from among the remaining 6,813 screening participants using frequency-matched age and sex groupings. RESULTS: The odds ratios (ORs) and 95% confidence intervals (CIs) for SAIDs among those >or=65 years of age who had worked for the vermiculite mining company were 2.14 (95% CI, 0.90-5.10) for all SAIDs and 3.23 (95% CI, 1.31-7.96) for RA. In this age group, exposure to asbestos while in the military was also an independent risk factor, resulting in a tripling in risk. Other measures of occupational exposure to vermiculite indicated 54% and 65% increased risk for SAIDs and RA, respectively. Those who had reported frequent contact with vermiculite through various exposure pathways also demonstrated elevated risk for SAIDs and RA. We found increasing risk estimates for SAIDs with increasing numbers of reported vermiculite exposure pathways (p<0.001). CONCLUSION: These preliminary findings support the hypothesis that asbestos exposure is associated with autoimmune disease. Refined measurements of asbestos exposure and SAID status among this cohort will help to further clarify the relationship between these variables.

De Britse gezondheidsautoriteit Nice heeft de vergoeding van het medicijn Alimta (pemetrexed) voor mesothelioom afgewezen. Dit op basis van het argument dat er niet genoeg bewijs is dat behandeling met dit medicijn beter werkt dan voordeliger behandelingen. Dit betekent dat de National Health Service NHS het middel niet meer zal vergoeden. Fabrikant Ei Lilly gaat tegen deze beslissing in beroep. Bron: Daily Telegraph, 3 juli 2006, newsinferno.com, 28 juni 2006. Meer http://www.newsinferno.com/archives/1198

De extra kans op longkanker van iemand die én heeft gerookt én asbestvezels heeft ingeademd is meer dan een optelling, maar minder dan het product van de verhoging bij alleen roken en die bij alleen asbestblootstelling. Dit concluderen Wraith en Mengersen na een meta-analyse van de literatuur met behulp van de Bayesiaanse benadering, een statistische methode. Bron: Wraith D. & Mengersen K. (2006). Assessing the combined effect of asbestos exposure and smoking on lung cancer: a Bayesian approach. Statistics in Medicine, june 16.

Bron: Wraith D. & Mengersen K. (2006). Assessing the combined effect of asbestos exposure and smoking on lung cancer: a Bayesian approach. Statistics in Medicine, june 16.

Abstract

We review the literature on the combined association between lung cancer and two environmental exposures, asbestos exposure and smoking, and explore a Bayesian approach to assess evidence of interaction between the exposures. The meta-analysis combines separate indices of additive and multiplicative relationships and multivariate relative risk estimates. By making inferences on posterior probabilities we can explore both the form and strength of interaction. This analysis may be more informative than providing evidence to support one relation over another on the basis of statistical significance. Overall, we find evidence for a more than additive and less than multiplicative relation. Copyright (c) 2006 John Wiley & Sons, Ltd.

De Canadese patholoog BW Case schrijft in het medische tijdschrift Occupational Environmental Medicine dat het gebruik van een vaste methode om de omvang van schade bij longkanker aan roken of asbest toe te kunnen wijzen nog niet betrouwbaar is. De interactie tussen longkanker, asbestblootstelling en rookgedrag is nog niet duidelijk. Het gebruik van een individuele, praktische “common-sense” benadering waarin o.a. het beroep en de duur van een dienstverband worden meegenomen lijkt op dit moment nog de beste aanpak van schadeclaims. Bron: Case, B.W. (2006). Asbestos, smoking, and lung cancer: interaction and attribution. Commentary. Occupational Environmental Medicine, 64, 507-08.

Voormalig asbestverwerker Eternit in Goor is deels aansprakelijk voor het ontstaan van de ziekte mesothelioom bij een man die als zelfstandig aannemer van 1962 tot 1994 met Eternit-asbestplaten had gewerkt. De Rotterdamse rechter heeft Eternit veroordeeld tot het betalen van 20.000 euro schadevergoeding aan de nabestaanden. Volgens de rechter is niet alleen Eternit, maar ook het slachtoffer zelf voor 50 procent aansprakelijk voor het oplopen van de dodelijke asbestziekte. Eternit moet, aldus de uitspraak, tussen 1969 en 1979 afgeweten hebben van de gevaren die het werken met asbest met zich meebrengt. De fabriek had daarover betere voorlichting moeten geven. Vanaf ’79 had de man zelf zich beter op de hoogte moeten stellen van die gezondheidsrisico’s. Bron: Rechtspraak.nl, 1 augustus 2006, LJN: AY5429.