Nieuwsarchief

Onderzoekers hebben asbest getraceerd in de lucht en het puin rondom de kerncentrale van Fukushima. Direct na de tsunami was asbest geen grote zorg, omdat het puin nat en verregend was. Inmiddels is dat niet meer zo en bewegen werknemers, vrijwilligers en bewoners zich vrij rond tussen het puin, soms zonder enige vorm van bescherming. DeJapanse regering heeft daarom besloten een adviespanel in te stellen dat maatregelen gaat ontwikkelen die voorkomen dat schoonmakers van het rampgebied van de aardbeving en tsunami asbestgerelateerde ziekten op kunnen lopen. Bron: asbest en bouw.nl, mei 2011, The Daily Yomiuri, 28 april 2011.

Een bouwmaterialenhandel heeft zijn zorgplicht niet geschonden omdat het bedrijf niet verplicht was te waarschuwen voor de risico s van de asbestcementgolfplaten die het tussen 1982 en 1984 zou hebben verkocht. Dergelijke producten mochten destijds vrijelijk en zonder enige beperking in het verkeer worden gebracht. Bron: rechtbank Almelo, 27 april 2011, LJN:BQ4019.

De Rotterdamse kantonrechter oordeelt een scheepsbouwer niet aansprakelijk wegens verjaring van de vordering. Het betreft de zaak van de nabestaande van een aan mesothelioom overleden oud-werknemer. De man had tussen 1957 en 1961 als scheepsbeschieter aan asbest blootgestaan. De vordering wordt afgewezen omdat diverse gezichtspunten (arrest HR, 28 april 2000) in het nadeel van de nabestaande uitvallen: de gevorderde vergoeding komt ten gunste van de nabestaande niet van het slachtoffer zelf (a), er is al een vergoeding betaald via de Regeling TAS (b), de werkgever kan zich in redelijkheid nauwelijks verweren op het punt van de aansprakelijkheid en de verwijtbaarheid (e) en de vordering van de nabestaande is niet voortvarend genoeg ingesteld (g). Bron; rechtbank Rotterdam, 21 januari 2011, LJN: BQ3062.

In hoger beroep oordeelt het Hof Arnhem dat een koper beroep kan doen op non-conformiteit indien hij heeft aanvaard dat er op een aantal plaatsen in de woning (mogelijk) asbest aanwezig is en na de koop blijkt dat nog meer asbest gevonden wordt. De zaak gaat om de aanwezigheid van niet-hechtgebonden asbest die normaal gebruik van de woning in de weg staat, omdat dit een onaanvaardbaar gezondheidsrisico oplevert. Kopers hoefden niet te weten of te begrijpen dat bijna alle binnenwanden asbest zouden bevatten, aldus het Hof. Verkopers dienen de schade van kopers te vergoeden. Bron: RVR 2011/36; Hof Arnhem, 14 december 2010.

Normaal gesproken wordt in het Britse recht het but for- ofwel conditio sine qua non-principe toegepast. Volgens dit principe is het aan de eiser om met meer dan 50% waarschijnlijkheid te bewijzen dat er een verband is tussen een bepaalde oorzaak en de geleden schade. Omdat dit bewijs voor veel slachtoffers een niet te nemen horde kan vormen is het leerstuk van de material increase of the risk of contraction of the disease tot ontwikkeling gekomen. Bij mesothelioomzaken legt de wetgever op basis van dit principe dwingend een volledige hoofdelijke aansprakelijkheid op aan iedereen die een ander onrechtmatig blootstelt aan asbest door middel van een material increase of risk of for any other reason. Onlangs oordeelde het Britse hooggerechtshof in dit kader een bedrijf volledig aansprakelijk voor de ziekte mesothelioom bij een vrouw. De kans dat de asbestblootstelling bij dit bedrijf de oorzaak was van de ziekte bij deze vrouw was 18% hoger dan op grond van normale omgevings-blootstelling kon worden verwacht. Daarmee wordt de slachtofferbescherming bij mesothelioomzaken optimaal, maar worden, volgens Drion, de causaliteitsregels wel heel extreem opgerekt. Bron: Drion, C.E. (2011). NJB, 2011-16, 793.

De populaire Amerikaanse Jon Stewarts Daily Show heeft een satirisch verslag uitgezonden vanuit de Canadese plaats Asbestos. Hierin werd de draak gestoken met Canada s asbestpolitiek en opvatting dat asbest onder gecontroleerde omstandigheden veilig gebruikt kan worden. Bron: Canwest News Service, 14 mei 2011.

Een bedrijf heeft van de Amerikaanse Federale Administratie voor Beroepsgerelateerde Veiligheid en Gezondheid 1,2 mln dollar boete gekregen omdat het vijf werknemers zonder enige vorm van bescherming en training asbest had laten verwijderen. Bron: US Fed News, 25 mei 2011.

Het Openbaar Ministerie begon vijf jaar geleden, na aangifte van Greenpeace, een strafrechtelijk onderzoek naar gesjoemel rond het asbestschip Otapan. Sindsdien is het stil. De aangifte ligt nog steeds ter beoordeling bij het parket. Daarom stuurde de milieu-organisatie deze week een noodkreet aan de minister van Veiligheid en Justitie Ivo Opstelten. Hij dient volgens de milieuorganisatie in te grijpen en het Openbaar Ministerie de opdracht te geven de Otapan-zaak alsnog voor de strafrechter te brengen.

Het kabinet stelt voor de kosten van asbeststort voordeliger te maken of zelfs af te schaffen om het voor de particulier goedkoper en aantrekkelijker te maken om een gecertificeerde verwijderaar in te schakelen. Daarnaast denkt men aan een stortverbod voor hechtgebonden asbestcement zodra het mogelijk is dit product op een meer hoogwaardige manier in een denaturatiefabriek te verwerken. Bron: Brief staatssecretaris I&M, 18 mei 2011.

In antwoord op onduidelijkheid over de asbestvrijverklaring bevestigt staatssecretaris Atsma van I & M dat een asbestvrijverklaring over concrete werkzaamheden gaat en te maken heeft met de omstandigheden waaronder met asbest gewerkt mag worden (arboregelgeving). Een ruimte wordt na afloop van saneringswerkzaamheden asbestvrij verklaard indien een eindcontrole of oplevercontrole aangeeft dat er geen asbest meer in dat gedeelte aanwezig is: het asbest is weggehaald en de ruimte is schoongemaakt. De ruimte wordt dan vrijgegeven, wat betekent dat de ruimte weer zonder beschermende voorzieningen mag worden betreden door werknemers en anderen. De asbestvrijverklaring gaat derhalve uitsluitend over het specifieke gebouwdeel waar de saneringswerkzaamheden plaatsvonden. Een gebouw kan echter nooit in zijn geheel asbestvrij verklaard worden. Asbest kan namelijk ook zitten op plekken waar je niet bij kunt komen. Bron: brief staatssecretaris I & M, 18 mei 2011.