Nieuwsarchief

In 2008 wordt bij een onderhoudsmonteur mesothelioom vastgesteld. De monteur stelt daarop in juli 2009 zijn oud-werkgever Mora aansprakelijk, omdat hij tussen 1981 en 1999- onbeschermd – aan een zogenoemde vellenmachine had gewerkt die bekleed was met isolatiemateriaal dat asbest bevatte. Hij zou zo de dodelijke asbestdeeltjes hebben ingeademd. De werkgever wijst aansprakelijkheid af, maar kan geen tegenbewijs leveren. Omdat de werknemer voldoende aannemelijk heeft gemaakt dat hij bij de werkgever aan asbest is blootgesteld en de werkgever niet heeft aangetoond dat zij aan haar zorgplicht ex art. 7:658 BW heeft voldaan, staat daarmee haar aansprakelijkheid vast. Hieruit volgt veroordeling tot betaling van 51.395 euro smartengeld en geleden materiele schade. Bron: Kantonrechter Maastricht, BY4221, 7 november 2012.

Op de stortplaats Derde Merwedehaven is voor 2002 wel degelijk een grote hoeveelheid asbesthoudend afval gestort. Dat blijkt uit TNO-onderzoek in opdracht van de provincie Zuid-Holland. De provincie heeft lang volgehouden dat er in de eerste jaren van de vuilnisbelt geen asbesthoudend materiaal is gestort. Nu is onderzocht wat er sinds de opening van de stortplaats in 1990 is verwerkt. Een ander belangrijk onderdeel van het rapport gaat over het toezicht. Sinds 1993 zijn er 21 rapporten opgemaakt over overtredingen met asbest. Met tien van die overtredingen heeft de provincie niets gedaan. Pas sinds 2005 heeft de provincie de rol van toezichthouder opgepakt, volgens het onderzoek. Bron: nos.nl, 27 november 2012.

De rechtbank Den Bosch legt een werkstraf van 200 uur op aan een man uit Nuenen. De man had asbesthoudend materiaal gesloopt en was daarbij op zodanige wijze te werk gegaan dat er een reeel gevaar voor de volksgezondheid kon ontstaan. Hij sloopte asbesthoudende plafondplaten in de garage en cv-ruimte op grove wijze, met hamer en koevoet en losgetrokken met de hand, waarbij asbesthoudende platen kapot zijn gegaan en vervolgens veegde hij de vloeren aan, zonder voorzieningen te treffen om te voorkomen dat tijdens dit werk asbest vrij zou komen in de lucht of bodem. Daarbij kon er een reeel gevaar ontstaan voor de volksgezondheid. De man wist dat op een van de volgende dagen een examencommissie het pand zou betreden om dit te toetsen. Verder is gebleken dat derden op de volgende dag en daarna niets vermoedend in het pand zijn geweest. Bron: Rechtbank Den Bosch, 19 november 2012, BY3450.

Het Hooggerechtshof van Washington oordeelt dat producenten ook moeten waarschuwen voor risico s gerelateerd aan het gebruik van hun product, ook al zijn ze niet door het product zelf veroorzaakt. De zaak betrof een ademhalingsmasker waarvan de drager na gebruik asbest had verwijderd. Dit oordeel gaat tegen de rechtspraak in van andere staten als bijvoorbeeld Californie in. Bron: Lawyers Weekly, 30 november 2012.

In de Canadese Jeffreys mijn werd voorheen serpentijn (chrysotiel/wit) asbest gewonnen. Nu wordt deze gebruikt als simulatie voor het landschap van de planeet Mars. De mijn was vroeger een van de grootste open-pit mijnen ter wereld. Het serpentijnrotsgesteente bevat een bacterie die als bijproduct methaangas produceert. Methaan en water zijn de twee sleutelfactoren voor leven. In de atmosfeer van Mars is ook methaangas aangetroffen. Bron: AAP, 25 november 2012.

De Asbestos Diseases Foundation of Australia vraagt aandacht voor mensen die in het verleden door verbouwing aan eigen huis aan asbest zijn blootgesteld en daardoor nu ziek worden. Zij worden de derde golf asbestslachtoffers genoemd. Ook vrouwen zijn hiervan het slachtoffer, gezien de toename van het aantal vrouwen met mesothelioom in Australie. Volgens de Australische regering krijgen op dit moment jaarlijks 500 mannen en 100 vrouwen de diagnose mesothelioom. Naar schatting zal dit toenemen tot totaal 900 in 2020. Bron: AAP Newsfeed, 25 november 2012.

Waarom lijkt de onrust bij bewoners van Kanaleneiland in Utrecht veel groter dan de onrust na de asbestvondst 3 weken daarvoor in Voorstenkamp (Nijmegen) en Kraaijenberg (Wijchen)? Dat in Utrecht de paniek toesloeg en in Nijmegen minder, heeft vooral te maken met een andere aanpak van GGD en woningcorporatie. Hoewel woningcorporatie Talis ook in Nijmegen de sanering snel ter hand nam – de eerste 19 woningen zijn al asbestvrij – werd anders dan in Utrecht niet halsoverkop besloten tot massale evacuatie. Een week of maand langer in schadelijke asbestvezels verblijven leidt volgens de GGD niet tot een groter gezondheidsrisico. Bij asbest gaat het altijd over de blootstelling over een periode van vele jaren. Die boodschap is in Nijmegen in buurtbrieven en informatieavonden helder gecommuniceerd. Bewoners hoeven alleen maar naar een hotel voor de paar dagen dat de sanering duurt. Wat de mindere paniek wellicht verklaart. Bron: De Gelderlander, 13 oktober 2012.

De film Devils Dust belicht het Australische asbestdrama sinds 1970. Het is het verhaal van asbestslachtoffer Bernie Banton en het asbestverleden van zijn werkgever, multinational en voormalig asbestproducent James Hardie. Bron: Safety At Workblog, 29 oktober 2012

Bij de Utrechtse asbestaffaire in Kanaleneiland hebben de gemeente en woningcorporatie Mitros fout op fout gestapeld. Dat schrijft communicatiedeskundige Remco de Boer in ‘Verloren vertrouwen’. Het boek over de asbestcrisis van afgelopen zomer verschijnt na het weekend. Na de vondst van asbest in een flat in Kanaleneiland moesten honderden bewoners hun huis verlaten, sommigen voor bijna een half jaar. Volgens De Boer was de situatie nooit zo uit de hand gelopen als de gemeente en Mitros beter hadden gecommuniceerd. Ook werden belangrijke onderzoeksrapporten geheim gehouden en is de bewoners onnodig angst aangejaagd. Bron: RTV Utrecht.nl, 28 november 2012

Skammeritz e.a. analyseerden medische dossiers van 122 mesothelioompatienten die tussen 1984 en 2010 in een Deense kliniek waren behandeld. De groep bestond voor 90,2 % uit mannen. De gemiddelde leeftijd bij diagnose was 65 jaar. Bij 91% was asbestblootstelling als oorzaak aanwijsbaar. Gemiddeld leefden de patienten nog 1,05 jaar na diagnose. De tijd tussen het eerste moment van asbestblootstelling en de diagnose was gemiddeld 42 jaar. Bron: Skammeritz, E. & Omland, L.H. (2012).