De Dust Diseases Board van de Australische deelstaat New South Wales vergoedt, onder voorwaarden, bepaalde alternatieve behandelingen voor asbestgerelateerde ziekten. Het gaat o.a. om acupunctuur, massagetherapie, dieet-supplementen, traditionele Chinese medicijnen en homeopathie. Deze behandelingen hebben geen aanwijsbaar effect op de overlevingsduur, maar lijken de kwaliteit van leven iets te verbeteren. Bron: Oak, C. e.a. (2012).
Twee overzichtsstudies geven aan dat bloedtesten op markers als mesotheline of osteopontine nog onvoldoende betrouwbaar zijn om de diagnose mesothelioom in een vroeg stadium te kunnen stellen. Bron: Hollevoet, K. e.a. (2012), Pantazopoulos, I. e.a. (2012).
Onderzoek van de Universiteit van Penssylvania laat zien dat radicale pleurectomy, een longbesparende operatie, gevolgd door fotodynamische therapie, zorgde voor een hoger dan gemiddelde overlevingsduur bij 38 mesothelioompatienten. Fotodynamische therapie is een behandelvorm die gebruik maakt van zichtbaar licht en een stof die de cellen daarvoor zo gevoelig maakt dat ze afsterven. Bron: Friedberg, J.S. e.a. (2012).
Het Mick Knighton Mesothelioom Onderzoeksfonds heeft in samenwerking met de British Lung Foundation een mesothelioomtissuebank opgezet. Hierin worden monsters longweefsel van mesothelioompatienten opgeslagen zodat daarmee onderzoek naar de ziekte kan worden gedaan. Het fonds heeft hiervoor 300.000 pond beschikbaar gesteld. In Groot Brittannie overlijden jaarlijks momenteel meer dan 2000 mensen door maligne mesothelioom. Het jaarlijkse aantal zal, naar schatting pas in 2016 een piek bereiken. Bron: Evening Chronicle, 26 juni.
Blootstelling aan chrysotiel (wit) asbest kan longkanker veroorzaken bij Amerikaanse arbeiders die tussen 1940 en 1973 meer dan 30 dagen in de asbesttextielindustrie hebben gewerkt. Lange dunne chrysotielvezels zijn bovendien het gevaarlijkst. Bron: Loomis, D. e.a. (2012).
Van alle intensief aan asbest blootgestelde mensen krijgt 10-20% de ziekte mesothelioom. Bij ca. 20% van de mesothelioompatienten is asbestblootstelling niet als oorzaak aanwijsbaar. Een belangrijke andere bron is erioniet, een vezelachtig mineraal dat in de natuur in Turkije voorkomt. Verder zijn er studies die aanwijzingen geven dat koolstofnanobuisjes, een bepaalde soort bestraling en het poliovirus SV-40 oorzaken kunnen zijn. In hoeverre laatstgenoemde bronnen alleen mesotheliooom kunnen veroorzaken, is nog niet duidelijk. Waarschijnlijk is het SV40 virus een factor die het risico op mesothelioom verhoogt. Bron: Jasani, B & Gibbs, A. (2012).
De overlevingsduur van Nederlandse patienten met mesothelioom is nog steeds kort (mediaan 333 dagen) en sterk afhankelijk van de leeftijd van een patient, het type mesothelioom en het getroffen orgaan. Dat concluderen Van der Bij e.a. (2012) na analyse van dossiers van 1353 patienten die tussen 2005 en 2008 een aanvraag bij het IAS hebben gedaan. Een jaar na diagnose was 47% nog in leven, 20% na twee jaar en 15% na drie jaar. 91% van de patiënten was man. De helft van de patienten was 70 jaar of ouder bij diagnose. 78% van de patiënten was direct aan asbest blootgesteld, ongeveer de helft van alle patiënten langer dan 20 jaar. Bij een aanzienlijk deel duurde het na het eerste moment van asbestblootstelling lang voordat de ziekte zich openbaarde (mediaan 49 jaar). Een trend naar langere latentietijden kan in diverse landen, wegens verjaring, een negatief effect hebben de mogelijkheden tot verhaal bij aansprakelijke partijen.Dit onderzoek werd door het IAS gefinancierd via het Medisch Onderzoeksprogramma IAS. Bron: Bij, S. van der e.a. (2012
Onderzoekers van de Britse Health and Safety Executive concluderen op basis van een cohort-onderzoek onder bijna 100.000 mensen die met asbest hebben gewerkt dat er enig bewijs is om aan te nemen dat beroepsmatige blootstelling aan asbest samenhangt met de sterfte aan hart- en vaatziekten bij deze groep. Bron: Harding, A.H. e.a. (2012).
Het maligne peritoneaal (buikvlies) mesothelioom is een relatief zeldzame aandoening, maar de incidentie stijgt wereldwijd door het intensieve asbestgebruik eind vorige eeuw. De diagnose maligne peritoneaal mesothelioom’ is moeilijk te stellen op basis van de klinische symptomen en de bevindingen bij aanvullend onderzoek; histologisch onderzoek geeft dan uitsluitsel. Genezing is niet mogelijk, maar een klein overlevingsvoordeel is te behalen met systemische chemotherapie of intraperitoneale chemotherapie na operatieve cytoreductie. Dat schrijven Van der Valk & Van Leeuwen in het Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde. De onderzoekers achten het van belang patienten op het IAS te wijzen. Bron: Valk, F.M. van der & Leeuwen, J. van (2012).
Van 18-21 april vond in Geneve de Derde Europese Longkanker conferentie plaats. Daar werd Australisch onderzoek gepresenteerd dat een molecuul heeft ontdekt dat vaker voorkomt in het bloed van mensen met mesothelioom dan in dat van gezonde mensen. Dat brengt wetenschappers een stap dichter bij een eerdere diagnose van deze ernstige ziekte. Daarnaast constateert dit onderzoek dat een hoge dosis bestraling bij deze ziekte, tegen de algemene overtuiging in, bij een bepaalde groep patienten wel degelijk effect heeft. Bron: Longkankerinformatiecentrum, 23 april 2012.
