Bijna 3% van de Canadezen met longkanker krijgt de ziekte door blootstelling aan asbest. Villeneuve concludeert dit op basis van onderzoek onder 1681 mensen met longkanker uit acht Canadese provincies. Canada produceerde tot 2012 zelf asbest. Bron: Villeneuve, P.J. e.a. (2013).
Japan, Zuid Korea, Hong Kong en Singapore worden tot het oostelijk deel van Azie gerekend. Het zijn landen met veel scheepsbouw en havens, waar in het verleden intensieve asbestblootstelling plaatsvond. Toch is het aantal mensen dat jaarlijks de diagnose mesothelioom krijgt in deze landen relatief laag. Onderrapportage en de lange latentietijd in combinatie met het gegeven dat de industrie in deze landen later op gang is gekomen, zijn mogelijke oorzaken. Andere verklaringen liggen mogelijk in etiologische factoren (genetisch en milieugerelateerd). Bron: Bianchi, C & Bianchi, T. (2012).
Na een meta-analyse van 160 studies constateert Moon grote verschillen in risico op longkanker door asbestblootstelling bij verschillende populaties. Algemene percentages kunnen daarom niet worden berekend. Het geschatte risico is sterk afhankelijk van het type populatie waarvoor wordt geschat. Bron: Moon, E.K. e.a. (2013).
Gibb vond een relatie tussen nucleaire straling en het risico op mesothelioom bij mensen die in de Verenigde Staten in een kerncentrale hadden gewerkt (totaal 332). Er was geen relatie met longkanker. De invloed van asbestblootstelling is onduidelijk. Bron: Gibb, H. e.a. (2013).
Zelfstandigen zijn in Frankrijk in het verleden intensiever aan asbest blootgesteld dan verwacht. Dat concluderen epidemiologen na onderzoek tussen 2005 en 2009 in zeven regio’s. Zij adviseren daarom deze groep te monitoren en medisch te begeleiden. Bron: International Ban Asbestos Secretariaat, 21 februari 2013.
Tussen 1963 en 2010 zijn in Spanje 815 mensen met asbestose geregistreerd. In de asbestcementindustrie (189) en scheepsbouw (173) kwamen de meeste gevallen voor, gevolgd door de bouw (49) en metaal (35). Het meest voorkomende beroep was de machinebankwerker (114) gevolgd door lassers en plaatwerkers (88) en schilders, loodgieters, pijpfitters (59). Bron: Garcia Gomez, M. e.a. (2012).
Asbest in remvoeringen kan mesothelioom veroorzaken. Dat staat in een advies van deskundigen aan het Hof van Beroep van Maryland (VS). Gevolg is dat deze asbest mee naar huis genomen wordt en de ziekte ook bij huisgenoten kan veroorzaken. Daarvoor is breed wetenschappelijk bewijs, aldus het advies. Bron: International Ban Asbestos Secretariaat, 29 januari 2013.
Tussen 2002 en 2011 zijn in Groot Brittannie 129 docenten ten gevolge van mesothelioom overleden. Dat staat in een rapport van de Office for National Statistics gemaakt in opdracht van het Britse Hogerhuis. Bron: International Ban Asbestos Secretariaat, 7 februari 2013.
Blootstelling aan amfibool asbest kan al bij kortdurende blootstelling kanker veroorzaken. Intensieve langdurige blootstelling aan chrysotiel (wit) asbest kan longkanker veroorzaken. Lage of kortdurende intensieve blootstelling aan chrysotiel vormt geen aanwijsbaar risico voor de gezondheid. Dat concludeert Bernstein op basis van een overzichtsstudie van toxicologisch en epidemiologisch onderzoek. Volgens McCormack is de aanwezigheid van amfibool in gemengde asbestsoorten de oorzaak van mesothelioom en nog vaker longkanker. Bloottstelling aan puur chrysotiel veroorzaakt weinig mesothelioom. Het aantal mensen met mesothelioom door blootstelling aan puur chrysotiel is te klein om op basis daarvan het extra risico op longkanker te kunnen schatten. Bron: Bernstein, D. e.a. (2012), McCormack, 2012.
De mesothelioomincidentie bij mannen heeft in Noorwegen in 2004 een piek bereikt. Sindsdien neemt deze licht af. In 1974 was Noorwegen een van de eerste landen die beperkende maatregelen tegen gebruik van asbest invoerde. In 1984 werd een verbod van kracht dat in 1991 werd aangescherpt (Nederland: 1993). De gemiddelde overlevingsduur van mesothelioompatienten is in Noorwegen tussen 1970 en 2009 gestegen van 4 tot 9,3 maanden (na diagnose). Dit komt waarschijnlijk door vroegere diagnose en verbeterde chemotherapie. Bron: Helland, A. e.a. (2012).
