Nieuwsarchief

Op www.ias.nl vindt u het vernieuwde informatieboekje over het Instituut Asbestslachtoffers. Hierin een toelichting op de werkwijze van het instituut en interviews. Jean Schrader, Henk Robbe en mevrouw Kranenburg zijn elk op verschillende wijze met asbest in aanraking geweest. Hun verhalen en ervaring met de bemiddeling door het IAS worden in het boekje verteld. U kunt de papieren uitgave bestellen bij het secretariaat van het IAS: secrias@ias.nl. Bron: Instituut Asbestslachtoffers, 17 december 2012.

Dat hij in oktober 2011 vier tienerjongens zijn schuur met asbest liet slopen, is een 64-jarige man bij de Zwolse economische politierechter duur komen te staan. Hij verliet de rechtszaal met een voorwaardelijke celstraf van vier weken en een boete van 13.500 euro, waarvan 10.500 euro voorwaardelijk. De rechter veroordeelde hem wegens milieuverontreiniging, slopen zonder vergunning en slopen zonder een zogeheten asbestinventarisatierapport. De politie startte een onderzoek nadat iemand meldde dat de schuur werd gesloopt, terwijl er asbestdragende platen in het dak zaten. Een toezichthouder ging erop af en zag de jeugdigen flink werken. Bron: De Stentor, 5 december 2012.

De rechtbank in Den Bosch oordeelt in een uitspraak op 27 november dat het onhoudbaar is dat de Raad voor Accreditatie geen openheid van zaken geeft bij asbesttoezicht.
De Raad is niet onafhankelijk, noch onpartijdig bij toezicht op laboratoria die asbestsaneringslocaties veilig verklaren. Dit leidt volgens asbestsaneerder Jan Horyon tot onveilige situaties na asbest verwijderen. De Nationale Ombudsman oordeelde eerder dit jaar al dat de Raad meer transparant moet zijn. Het is een bestuursorgaan dat in opdracht van het Ministerie van SZW toezicht uitvoert op laboratoria. Bron: asbestenbouw.com, 10 december 2012.

Rigoureus was het ingrijpen van Utrecht bij de vondst van asbest in Kanaleneiland. Maar de bewoners kregen bijna niets te horen. Twee rapporten vinden grote tekortkomingen bij de aanpak van het asbestdrama op Kanaleneiland. In NRC en NRC Next commentaar op deze rapporten. Boodschap: weet wie wat moet doen en informeer de bewoners goed. Volgens Nationale ombudsman Brenninkmeijer slaat de overheid vaak de plank mis bij crisiscommunicatie. Veel overheden, zoals gemeenten, denken dat burgers geen enkel risico willen lopen en snel in paniek raken. Beide zijn niet waar, aldus de ombudsman, en hierdoor komt de overheid vaak met de verkeerde soort communicatie: er wordt te vaak over burgers gesproken in plaats van met burgers. Dat komt het vertrouwen in deze overheden niet ten goede. Bron: NRC, NRC Next 5 december, ANP, 7 december 2012.

Het Tokyo District Gerechtshof heeft de Japanse overheid opdracht gegeven 1,06 miljard yen (ca. 960.000 euro) uit te keren aan schadevergoeding voor 308 arbeiders of hun nabestaanden. De arbeiders hebben asbestgerelateerde kanker gekregen door werk in de bouw. De Japanse overheid heeft in en na de jaren 60 van de vorige eeuw nagelaten voldoende beschermende maatregelen te nemen om deze mensen tegen asbest te beschermen. Bron: Japan Economic Newswire, 5 december 2012.

Het is na het debacle met asbestschip Otapan niet gelukt om voldoende maatregelen te nemen om te voorkomen dat ambtenaren van het ministerie van Infrastructuur en Milieu nogmaals milieuwetten overtreden. Dat staat in een onderzoeksrapport dat maandag is gepresenteerd.
Zo zijn er nog te weinig maatregelen om gevoelige dossiers snel te signaleren. Staatssecretaris Wilma Mansveld neemt de aanbevelingen van de commissie over. Ze ziet ook dat er veel is verbeterd maar dat op gebieden als samenwerking en communicatie nog moet worden doorgepakt. Volgens Mansveld is het belangrijk dat de integriteit van de overheid boven elke twijfel is verheven. Mensen moeten erop kunnen vertrouwen dat wij de regels kennen en naleven, aldus de staatssecretaris. Bron: ANP, rijksoverheid.nl, 3 december 2012.

Een campingbaas had in het verleden wel eens vaker een stukje asbest weggebracht naar de vuilstort, en besloot dat het wel zo handig was dat nu ook maar weer zelf te doen. De asbestplaten werden in bouwzeil ingepakt en achter op de aanhanger gelegd. Alleen: op de vuilstort Wieringermeer werd de asbest geweigerd. Het mag alleen worden aangeleverd wanneer het luchtdicht is ingepakt. De politie kreeg de melding en ontdekte op de camping dat de pakketten met asbest platen nog steeds niet volgens de regels waren ingepakt. Ook het feit dat een saneringsrapport door een gecertificeerd bedrijf ontbrak, wordt aangemerkt als overtreding. De boete was 5000 euro. De campingbaas maakt er een rechtzaak van. Volgens de politierechter had hij beter kunnen weten. Maar omdat er geen strafblad is, verlaagt de rechter de boete naar 2500 euro. De andere 2500 euro blijft twee jaar lang als stok achter de deur staan. Bron: Noordhollands Dagblad, 1 december 2012.

Het is algemeen bekend dat asbest geassocieerd is met longkanker, echter de exacte relatie tussen lage asbest blootstellingen en longkanker is onbekend. Volgens Sjoukje van der Bij komen in Nederland op dit moment met name relatief lage asbestblootstellingen voor bij personen die beroepsmatig zijn blootgesteld. Op basis van een nieuwe methode schat zij een hoger longkankerrisico bij lage blootstellingen dan verwacht op basis van extrapolatie van het risico bij hoge blootstellingen zoals in eerdere studies is gedaan. Om een schatting te geven van het aantal asbest-gerelateerde longkanker gevallen in de komende 20 jaar in Nederland heeft zij drie verschillende modellen gebruikt, uitgaande van verschillende gegevensbronnen. Schattingen van het aantal asbest-gerateerde longkanker gevallen varieerden van 6500 tot 22000. Het exacte effect van asbest op de omvang van longkanker is lastig te bepalen totdat er meer gedetailleerde informatie beschikbaar komt. Dit promotie-onderzoek werd door het IAS gefinancierd. Bron: Universiteit Utrecht, 6 december 2012, Van der Bij, S. e.a. (2012).

De maatregelen in de Utrechtse wijk Kanaleneiland na de vondst van asbest deze zomer waren buiten proportie. Ook waren de maatregelen onnodig belastend voor de bewoners, staat in een uiterst kritisch rapport van een onafhankelijke onderzoekscommissie. Communicatiedeskundige Remco de Boer schrijft in het boek Verloren vertrouwen dat de situatie nooit zo uit de hand was gelopen als de gemeente en Mitros beter hadden gecommuniceerd. Ook werden belangrijke onderzoeksrapporten geheim gehouden en is de bewoners onnodig angst aangejaagd.
In juli werd een deel van Kanaleneiland ontruimd en afgesloten. Meer dan 300 mensen moesten hun huis uit. Een deel van hen kon begin augustus terug. 48 gezinnen uit een flat aan de Stanleylaan moeten mogelijk nog maanden wachten voordat ze terug naar huis kunnen. Volgens de onderzoekscommissie hebben zowel woningcorporatie Mitros als de gemeente Utrecht fouten gemaakt bij de evacuatie. Het crisisteam dat de gemeente na de evacuatie instelde, functioneerde slecht. Ook bij het opruimen van het asbest ging van alles mis. Verder was er te weinig toezicht op de sanering, schrijft de commissie. Bron: rtv Utrecht.nl, 28 november, nos.nl, asbestenbouw.com, 4 december 2012.

Dat is een van de opmerkelijke resultaten uit de Nationale AsbestEnquete onder woningcorporaties. Het geldt ook voor woningcorporatie Mitros. Deze corporatie was niet goed voorbereid op de asbestaffaire in de Utrechtse wijk Kanaleneiland afgelopen zomer. Toch heeft ze „haar verantwoordelijkheid op een goede wijze ingevuld”. Aldus de conclusie van het Instituut voor Veiligheids- en Crisismanagement COT, dat in opdracht van Mitros onderzoek deed naar de rol van de woningcorporatie bij de asbestaffaire. Het COT raadt de wonincorporatie aan de voorbereiding op calamiteiten te versterken. Uit het onderzoek bleek Mitros tijdens de affaire in Kanaleneiland bijvoorbeeld geen vastgesteld asbestbeleid te hebben gehad en heeft de organisatie de benodigde inzet voor opvang van en communicatie met de bewoners onderschat. Bron: Search.nl, 4 oktober, ANP, Telegraaf, 4 december 2012.