Op 21 januari werd in Sydney, Australie, s werelds grootste onafhankelijke instituut voor asbestziektes en onderzoek geopend, het Bernie Banton Centre.
In nieuwsbrief 13, maart 2008, vindt u een bijdrage van Nico van Zandwijk, voomalig longarts in het Antoni van Leeuwenhoek ziekenhuis en nu als directeur en hoogleraar verbonden aan het Bernie Banton Centre. Bron: Australian Associated Press, 21 januari 2009.
Prof. dr. Ton Berns van het Nederlands Kanker Instituut-Antoni van Leeuwenhoek Ziekenhuis ontvangt van het KWF 2 miljoen euro voor onderzoek naar betere behandelingen voor longkanker en mesothelioom.
Eerder ontwikkelde prof. Berns al verschillende modellen in muizen die lijken op tumoren bij de mens. Deze muismodellen zijn heel geschikt om nieuwe behandelmethoden te testen. Prof Berns is een van de twee winnaars van de KWO-prijs. KWF Kankerbestrijding introduceerde in 2008 het Koningin Wilhelmina Onderzoeksprogramma, om toponderzoekers in staat te stellen multi-disiplinair onderzoek te doen. Bron: KWF Kankerbestrijding, 20 januari 2009.
Spaanse onderzoekers vonden bij 185 patiënten met slokdarmkanker een relatie met asbestblootstelling. Het ging om mensen uit twee middellandse zeeprovincies. De groep bestond uit 147 patiënten met het plaveiselcelcarcinoom en 38 patiënten met het adenocarcinoom.
Bron:Santibañez, M. et al. (2008). Occupational exposures and risk of oesophageal cancer by histological type: a case-control study in eastern Spain. Occupational and Environmental Medicine 65(11):774-781.
Lage en gemiddelde blootstelling aan asbest kan het risico op longkanker verhogen. Dat geldt in een breed spectrum van beroepen.
Bron: Pintos, J. et al. (2008). Occupational Exposure to Asbestos and Man-Made Vitreous Fibers, and Risk of Lung Cancer: Evidence From Two Case-Control Studies in Montreal, Canada. J Occup Environ Med., Nov;50(11):1273-1281.
Een hoge inname van vitamine A uit supplementen verhoogt het risico op longkanker bij mensen die aan asbest zijn blootgesteld. Dit vermeldt de Gezondheidsraad in het advies “Naar een adequate inname van vitamine A”.
Volgens het advies levert een goede, gevarieerde voeding voldoende vitamine A zonder dat er risico bestaat op een te hoge inname. Bron: Gezondheidsraad, 16 december 2008.
In de longen van Amerikaanse mesothelioompatiënten worden steeds meer crocidoliet (blauwe) asbestvezels gevonden. Dit in vergelijking tot het aantal amosiet (bruine) asbestvezels.
Amerikaanse onderzoekers concluderen dit na analyse van longweefsel van 398 patiënten. Crocidoliet wordt gezien als de meest gevaarlijke asbestsoort. Amosiet werd in de VS veel korter gebruikt (tot half jaren 70) dan crocidoliet asbest (tot half jaren 90). Bron: Schneider et al. (2008). Crocidolite and mesothelioma. Ultrastructrual Pathology, 32:171-177.
Alle asbestsoorten zijn gevaarlijk, ook het witte asbest (chrysotiel). Dat wordt in het algemeen aangenomen en door wetenschappelijk onderzoek bevestigd. Toch verschijnen er soms onderzoeken die deze conclusie nuanceren.
Dat geldt bijvoorbeeld voor een Grieks onderzoek onder (ex-)medewerkers van een Griekse asbestcementfabriek. Dit meldt dat blootstelling aan ‘toelaatbare’ niveaus chrysotielasbest geen verhoogd risico op longkanker of mesothelioom geeft. Bron: Sichletidis, L. et al. (2008). Mortality from Occupational Exposure to Relatively Pure Chrysotile: A 39-Year Study. Respiration. 2008 Oct 9.
Volgens Van Meerbeeck en Hillerdal is vroeg-screening voor de ziekte mesothelioom op dit moment nog niet zinvol.
De nieuwste diagnostische scantechnieken (CT/PET) en bloedtests (SMRP-ELISA) zijn nog niet voldoende nauwkeurig. Verder is er nog geen bewijs dat vroeg-ontdekking van deze ziekte de levensduur kan verlengen of de patiënt kan genezen. Bron:
Meerbeeck, J.P. van & Hillerdal, G. (2008). Screening vor mesothelioma. More harm than good? American Journal of Respiratory and Critical Care Medicine, vol178, pp 781-82.
Franse en Amerikaanse onderzoekers beschrijven in twee overzichtsartikelen de ontwikkelingen in de diagnostiek en behandeling van asbestgerelateerde ziekten, waaronder mesothelioom.
Greillier, L. & Astoul, P. (2008). Mesothelioma and asbestos-related pleural diseases. Respiration. 2008;76(1):1-15.
ABSTRACT
At present, the use of asbestos is not regulated at a worldwide scale. Moreover, there is a latency period between asbestos exposure and the manifestations of asbestos-related diseases. Consequently, pulmonologists are still dealing with consequences of asbestos exposure, which mainly occur at the pleural surface. The aim of this review is to provide an overview of asbestos-related pleural diseases. We summarized the most relevant data for the diagnosis and the management of benign asbestos pleural effusions, pleural plaques, diffuse pleural thickening and rounded atelectasis. Special attention is dedicated to malignant pleural mesothelioma, given the challenging issues of this disease, the recent advances in its management and the dynamism of research in this area.
Zervos, M.D. et al. (2008). Malignant mesothelioma 2008.Curr Opin Pulm Med. 2008 Jul;14(4):303-9.
ABSTRACT
PURPOSE OF REVIEW: Mesothelioma is an aggressive malignancy of the pleura with poor survival. There will be approximately 3000 cases of mesothelioma in the United States annually. Multimodality treatment including neoadjuvant chemotherapy in selected individuals followed by extrapleural pneumonectomy and radiation has been studied in recent trials for its effects on disease free and overall survival This review provides a general overview of malignant mesothelioma with a summary of the most significant articles from within the past year as well as from the past. RECENT FINDINGS: Areas of recent interest include the evaluation of osteopontin and mesothelin as new tumor markers for mesothelioma. New phase III trials have been performed to evaluate the use of combined chemotherapy regimens. SUMMARY: Malignant mesothelioma is a very difficult malignancy to treat. Patients with the disease usually have an occupational asbestos exposure, and in some, viral exposure with SV40. There have been many historical treatments including combinations of local control with surgery and radiation as well as attempts to prevent systemic failure with chemotherapy. Novel therapies including intrapleural chemotherapy, photodynamic therapy and hyperthermic perfusion have also been used with some success. Finally there are several attempts at immunomodulating and targeted treatments, which are in phase I/II trials.
Volgens Rivera et al., is er voldoende bewijs om aan te nemen dat het simian 40 virus de ziekte mesothelioom kan veroorzaken: zowel alleen als in combinatie met asbestcontact.
Het bewijs is echter nog onvoldoende om te kunnen bepalen in welke mate het virus oorzaak is van deze ziekte. Het sv40 virus was oorspronkelijk een virus dat alleen bij apen voorkwam, maar bleek per abuis in de jaren 60 van de vorige eeuw ook in het poliovaccin te zitten.
Bron: Rivera, Z. et al. (2008). The relationship between simian virus 40 and mesothelioma. Curr Opin Pulm Med. 2008 Jul;14(4):316-21.
ABSTRACT
PURPOSE OF REVIEW: Simian virus 40 is present in some human malignant mesotheliomas. The evidence in favor and against a pathogenic role of simian virus 40 in malignant mesothelioma is discussed in this review.
RECENT FINDINGS: When simian virus 40 is injected intracardially into hamsters, 60% develop and die of malignant mesothelioma. Moreover, some human malignant mesotheliomas contain and express simian virus 40 DNA and proteins. To date, over 50 laboratories have detected simian virus 40 in malignant mesotheliomas and in other tumors; however, the variability of the percentage of positivity led to a controversy about the role and significance of simian virus 40 in malignant mesotheliomas. Compared with other cell types, human mesothelial cells are unusually susceptible to simian virus 40-induced malignant transformation. The presence of simian virus 40 in malignant mesothelioma has been associated with the activation of specific oncogene pathways. Cocarcinogenesis between simian virus 40 and asbestos in causing malignant mesotheliomas has been demonstrated in three separate research laboratories using different experimental approaches. Epidemiological data possibly linking simian virus 40 and malignant mesothelioma is lacking owing to unattainable identification of infected from noninfected cohorts.
SUMMARY: Available evidence appears sufficient to link simian virus 40 either alone or in conjunction with asbestos in causing malignant mesotheliomas; however, it is still insufficient to speculate about the contribution of simian virus 40 to the overall incidence of malignant mesotheliomas.
