Nieuwsarchief

In het algemeen wordt aangenomen dat lange amfibool asbestvezels het gevaarlijkst zijn. Adib wijst op het risico van korte chrysotiel vezels. Hij onderzocht het longweefsel van 123 Canadese werknemers uit de regio Quebec die tussen 1988 en 2007 een asbestgerelateerde ziekte hadden gekregen. Bij 85% werden chrysotiel asbestvezels in de longen gevonden, ook bij mensen die 30 jaar daarvoor voor het laatst aan asbest waren blootgesteld. Bron: Adib, G. e.a. (2013).

Patienten met buikvlies (peritoneaal) mesothelioom leven gemiddeld langer als de tumor operatief is verwijderd en de patient aansluitend met een hyperthermische chemokuur met het middel cisplatine is behandeld. Bij hyperthermie wordt het toe te dienen middel vooraf verhit. Bron: Alexander, H.R. e.a. (2013).

Het Medisch Centrum van de Universiteit van Arizona heeft in januari voor het eerst twee extrapleurale pneumonectomie (EPP) operaties voor mesothelioom verricht met behulp van een robot. Bij een EPP-operatie worden de zieke long, het aangetaste vlies, hartzakje en middenrif verwijderd. De voordelen van het gebruik van een robot zijn volgens de thoraxchirurg die de operaties uitvoerde groot: de operatie is veiliger, minder belastend, er is sprake van minder bloedverlies, een lager risico op infectie en overlijden en een korter verblijf in het ziekenhuis. Een mooie technische prestatie. Echter steeds meer experts twijfelen aan het nut van EPP. Behandelingen zijn steeds vaker gericht op het juist zoveel mogelijk sparen van de longfunctie. Bron: States News Service, 11 april, Pacific Meso Center, 24 mei 2013.

Toevoeging van het middel Thalidomide aan eerste lijns chemotherapie had geen positief effect op de progressie van de ziekte mesothelioom bij 222 patienten die tussen mei 2004 en december 2009 in verschillende medische centra waren behandeld. Dit betrof gerandomiseerd fase 3 onderzoek. Bron: Buikhuisen, W.A. e.a. (2013).

Asbestvezels die lange tijd in de longen blijven, veroorzaken daar ijzerconcentraties. Dat concluderen Italiaanse onderzoekers na analyse van longweefsel van 10 arbeiders die op een scheepswerf aan asbest waren blootgesteld. Een Japanse studie constateerde al eerder dat de ijzerconcentratie direct invloed heeft op de ontwikkeling van mesothelioom. Bron: Pascolo, L. e.a. (2013).

De Amerikaanse patientenorganisatie Mesothelioma Applied Research Foundation (Meso Foundation) financiert asbestkankeronderzoek binnen het Erasmus MC. De subsidie bestaat uit een geldbedrag van $ 100.000 voor een periode van twee jaar. Volgens Dr. Joost Hegmans, coordinator laboratoriumstudies in het Erasmus MC bestudeert het onderzoek het aantal en de aard van de macrofagen en of deze een voorspellende factor kunnen zijn bij mesothelioom (red. asbestkanker). Bovendien wordt bekeken of het moduleren van deze cellen een verbetering van de huidige behandelingen mogelijk maakt. Macrofagen zijn potente immuuncellen die in aanzienlijke aantallen in mesothelioom tumoren kunnen voorkomen (tot wel 60% van de tumormassa). Bron: Erasmus Mc, 10 april 2013.

Dogan onderzocht bij 219 mesothelioompatienten welke afwijkingen zichtbaar zijn op een ct scan van de thorax. Bij 90% werd pleurale verdikking gevonden en bij 79% pleura effusie. Bron: Dogan, O.T. e.a. (2013).

In het Turkse district Sivas komt asbest in de natuur voor. Berk analyseerde de kenmerken van 228 mesothelioompatienten die daar tussen 1993 en 2010 de diagnose mesothelioom kregen. Opvallend is het relatief hoge aandeel vrouwen (41%) en de lage gemiddelde leeftijd bij diagnose, namelijk 59,1 bij mannen en 58,7 bij vrouwen. 86% was langdurig via het milieu aan asbest blootgesteld. Behandeling met op platinum gebaseerde chemotherapie had een positief effect op de overlevingsduur. Bron: Berk S. e.a. (2012).

Volgens Frans onderzoek is er mogelijk een relatie tussen de aanwezigheid van pleurale plaques en het risico op pleuraal mesothelioom. Meer onderzoek is nodig om deze conclusie te onderbouwen. Pleurale plaques zijn verdikkingen of verbredingen van het longvlies, vaak verkalkt ten gevolge van asbestblootstelling. Bron: Pairon, J.C. e.a. (2013).

Moleculaire biomarkers zijn het meest veelbelovend voor de toekomstige behandeling van mesothelioom, volgens een overzichtsstudie van Rosario, Lin en Kamp (2012). Bron: Rosario, C.M. e.a. (2012).