Nieuwsarchief

48 omwonenden van de voormalige asbestfabriek Uralita in de Catalaanse plaats Cerdanyola hebben het bedrijf aansprakelijk gesteld voor hun ziekte. Zij hebben nooit voor de fabriek gewerkt, maar wonen in de directe omgeving. De fabriek is tussen 1907 en 1996 in werking geweest. Het meest gevaarlijke blauwe asbest (crocidoliet) werd in Spanje in 1983 verboden, bruin asbest (amosiet) in 1993 en wit asbest (chrysotiel) in 2001. Bron: El Pais, 25 november 2007.

In een artikel in het Reformatorisch Dagblad worden vraagtekens gezet bij een rekenmodel dat thans regelmatig door de kantonrechter wordt gehanteerd. Op basis van dit model wordt de kans dat een niet-roker door asbestblootstelling longkanker heeft gekregen geschat op 63,5% en voor een fervent roker wordt deze kans op 55% geschat. Dit geringe verschil roept vraagtekens op. Een ander probleem dat in het zelfde artikel wordt gesignaleerd is dat de juristen zelf over onvoldoende deskundigheid beschikken om de betrouwbaarheid van deze rekenmodellen te beoordelen. Bron: Reformatorisch Dagblad, 12 november 2007.

Amerikaanse rechters oordelen verschillend over de aansprakelijkheid van werkgevers voor mesothelioom bij huisgenoten. De ene wijst claims af omdat de zorgplicht van werkgevers alleen het eigen personeel kan betreffen of omdat bij blootstelling aan asbest buiten de werksituatie andere oorzaken een rol kunnen spelen. Rechters die claims toewijzen oordelen dat bepalend is of de werkgever het risico op asbestblootstelling had kunnen voorzien. Dit soort rechtzaken waarbij niet-werknemers werkgevers aanspreken op hun verantwoordelijkheid, worden in de VS pas gestart als er geen kans meer is op schadevergoeding wegens productaansprakelijkheid. Het aantal zaken neemt toe omdat zoveel voormalige asbestproducenten inmiddels failliet zijn gegaan door de claims. Bron: Lawyers USA, 22 oktober 2007.

De rechtbank Amsterdam wijst in een kort geding een vordering tot betaling van € 30.000 voorschot op een schadevergoeding af omdat de eiseres op korte termijn in aanmerking kan komen voor een tegemoetkoming via een overheidsregeling voor asbestslachtoffers met de ziekte mesothelioom. Daarnaast is haar medische situatie niet zo acuut dat “uit hoofde van onverwijlde spoed een onmiddellijke voorziening vereist is”. Het slachtoffer, een 68-jarige vrouw, had in 1972 tijdens de verbouwing van de keuken in haar ouderlijk huis hand- en spandiensten verricht, waaronder het opvegen van asbestzaagsel en stof. Begin 2007 werd bij haar de diagnose mesothelioom gesteld. Bron: Rechtbank Amsterdam , BB7041, 380725, 1 november 2007.

Bij een brand waarbij asbestdeeltjes vrijkomen is de burger zelf verantwoordelijk voor het opruimen hiervan. Dat heeft het gerechtshof in Den Haag in oktober bepaald. De gemeente Leidschendam-Voorburg was samen met de Vereniging van Nederlandse Gemeenten (VNG) in hoger beroep gegaan tegen een uitspraak van de rechtbank. Die oordeelde eerder dat de gemeente asbestopruiming na een schuurbrand moest betalen. Bron: ANP, 24 oktober 2007.

Zoekmachine Google biedt naast gratis info ook advertentieruimte in de vorm van gesponsorde links. In de Verenigde Staten zijn de links die naar asbestletselschadeadvocaten verwijzen het duurst. Ze kosten tussen de 50 en 60 dollarcent per klik. Er is veel concurrentie om bovenaan de lijst geplaatst te worden. Een reden is dat mesothelioomzaken in de VS relatief snel en eenvoudig geschikt worden. Advocaten zijn gebaat bij een groot cliëntenbestand op dat gebied. Verder werkt deze vorm van reclame in de VS prestigeverhogend. Bron: New York Times, 15 oktober 2007.

Mensen met ‘pleurale plaques’, een niet-kwaadaardige longaandoening door asbest, kunnen geen schadevergoeding eisen van hun (ex-)werkgever. Dit hebben de ‘Law Lords’ bepaald nadat de Britse verzekeraars in hoger beroep waren gegaan tegen een uitspraak van het Britse Hooggerechtshof. Dit hof oordeelde in 2005 dat het hebben van ‘pleurale plaques’ ‘an sich’ geen recht geeft op financiële compensatie, maar de angst die daarmee samengaat wegens het risico op een ernstiger asbestziekte wel. “Pleurale plaques” zijn goedaardige verdikkingen van het borstvlies en hebben op zichzelf geen effect op de levensverwachting, voor zover zij de longfunctie niet beïnvloeden. Bron: ukpress.google.com, 22 oktober 2007. Meer http://ukpress.google.com

Het Britse House of Lords, het hoogste rechtsorgaan, heeft in een ruling bepaald dat verzekeraars geen schadevergoeding meer hoeven te betalen aan mensen die door asbestblootstelling pleurale plaques, een niet-kwaadaardige verdikking van het longvlies, hebben gekregen. Gedurende de laatste 20 jaar konden slachtoffers met deze aandoening tussen de 6000 en 10.000 pond claimen bij de werkgever of diens verzekeraar. Het House of Lords oordeelt nu dat deze longafwijking niet als ziekte aangemerkt kan worden omdat deze zelden pijn of andere ziekteverschijnselen geeft. Angst voor eventuele toekomstige klachten is niet voldoende om vergoeding te kunnen eisen. Advocaten verwachten dat betrokken slachtoffers nu een andere weg in zullen slaan. Zij kunnen hun werkgevers aansprakelijk stellen voor contractbreuk. Werkgevers moeten namelijk zorgen voor een veilige werkomgeving. Blootstelling aan asbest betekent dan contractbreuk. Bron: The Times, 18 oktober 2007.

Amerikaanse onderzoekers melden dat de ‘msds1’ DNA-test in asbest-rechtzaken gebruikt kan worden om aan te tonen of de gezondheid van mensen door asbest is beschadigd. De test laat het patroon van verandering in het DNA zien door blootstelling aan een gevaarlijke stof. Dit patroon kan vergeleken worden met dat van de mensen die via een rechtzaak compensatie voor hun gezondheidsschade claimen. Bron: BBC, 17 september 2007. Meer http://news.bbc.co.uk

Het Indiase hooggerechtshof heeft begin september de Alang scheepswerf toestemming gegeven om het voormalige Franse cruiseschip de “Blue Lady” te slopen. Dit op basis van een deskundigen rapport dat de werf zelf verzorgd heeft. Volgens milieu-organisaties negeert het Hooggerechtshof hiermee een uitspraak van een lagere rechter die in 2004 stelde dat het schip eerst gesaneerd zou moeten worden, voordat met de sloop gestart kan worden. Het is nog steeds niet duidelijk hoeveel gevaarlijke stoffen het schip bevat naast de 1200 ton asbest die al geïnventariseerd is. Bron: afp.google.com, 11 september 2007. Meer http://afp.google.com/