Nieuwsarchief

In hoger beroep oordeelt het Hof Amsterdam dat een brandbeveiligingsbedrijf niet aansprakelijk is voor de schade die een man als gevolg van de ziekte mesothelioom heeft geleden, omdat niet bewezen is dat de man in de uitoefening van zijn werkzaamheden is blootgesteld aan asbest. De man had sinds 1979 in opdracht van het bedrijf bij een staalbedrijf en op schepen brandblussers en blusinstallaties gecontroleerd. In 2014 overleed hij ten gevolge van de ziekte mesothelioom. Het Hof merkt op dat “het gegeven dat de man tijdens de uitvoering van zijn werkzaamheden in ruimten verbleef waarin zich, bijvoorbeeld in de constructie, asbesthoudende materialen bevonden, onvoldoende is voor de bewijsvoering. Het gaat immers niet om blootstelling aan asbesthoudende materialen als zodanig maar om de blootstelling aan losse asbestvezels, nu enkel die losse asbestvezels ziekten als mesothelioom kunnen veroorzaken”. De in de jurisprudentie ontwikkelde omkeringsregel kan pas worden toegepast op het moment dat vaststaat dat de man in de uitoefening van zijn werk aan asbest is blootgesteld. Dat is hier niet bewezen. Bron: rechtspraak.nl, 19 juni 2017; 200.184.617/01 d.d. 6 juni 2017.

Het Brusselse hof van beroep heeft de veroordeling bevestigd van het bedrijf Eternit, maar de toegekende schadevergoeding is veel lager dan gevorderd: 25.000 euro in vergelijking tot 250.000 euro gevorderd. Het hof is van oordeel dat het bedrijf al sinds de jaren zeventig wist dat asbest zwaar kankerverwekkend was en niet de nodige veiligheidsmaatregelen heeft genomen om de gezondheid van haar werknemers en omwonenden te beschermen. De schadevergoeding die de familie van Françoise Jonckheere krijgt, is wel drastisch verminderd, maar de familie reageert toch tevreden.

Doel van deze zaak is voor de familie dat de werking van het Asbestfonds aangepast wordt. Wie nu een vergoeding wil van dat fonds, moet afzien van gerechtelijke stappen. “Die immuniteit voor Eternit moet stoppen”, vindt de familie. Op de Belgische tv waren interviews met actrice Tine Maerevoet en acteurThomas Vanderveken die hun vaders en opa aan de gevolgen van asbest verloren. Eternit zal geen beroep aantekenen bij het Hof van Cassatie. Het bedrijf is van oordeel dat er argumenten zijn om een beroep in te stellen bij het Hof van Cassatie, maar ook dat het beginsel van een billijke vergoeding zoals neergelegd in de uitspraak van het hof van beroep te Brussel in overeenstemming is met haar eigen beleid’. Bron: de Morgen, VRT Nieuws, 28 maart, De Standaard, 20 juni 2017

De Hoge Raad verwerpt het cassatieberoep en bevestigt daarmee het arrest van Hof Den Haag dat het Rijk niets te verwijten valt in de zaak van het Vlissingse asbestslachtoffer Klaas Jasperse. “Gesteld noch gebleken is dat de Arbeidsinspectie in de relevante periode meldingen heeft ontvangen over overtredingen van het asbestverbod bij Zalco. Gelet op het voorgaande, en voorts gelet op de beleids- en beoordelingsvrijheid die de Staat toekomt bij het houden van toezicht op de naleving van regelgeving, moet de stelling dat de Staat wegens (algemeen of concreet) toezichtsfalen onrechtmatig jegens [eiser] heeft gehandeld, worden verworpen. Van een jegens [eiser] onrechtmatige schending van een waarschuwingsplicht van de Staat is evenmin sprake.” Bron: rechtspraak.nl, 2 juni 2017; Hoge Raad ECLI:NL:HR:2017:987, 24 februari 2017

De gemeente Westland mag de saneringskosten van de asbestbrand die in januari 2015 in Wateringen woedde, verhalen op de eigenaren van het bedrijfsverzamelgebouw. Dat blijkt uit een uitspraak van de Raad van State. De gemeente staat in haar recht om de gemaakte kosten, bijna 3 miljoen euro, terug te vorderen. Bron: omroepwest.nl, 10 mei 2017

Het Arubaanse Openbaar Ministerie (OM) moet zich binnenkort voor het Hof verantwoorden voor de weigering om vervolging in te stellen tegen de illegale asbestdump op het raffinaderijterrein op het eiland. De zaak heeft veel overeenkomsten met Asbest Gate op Curaçao. Ook daar weigerde het OM werk te maken van de aangifte tegen raffinaderij Isla voor het onveilig opslaan en vervolgens ruimen van asbest. Inmiddels heeft het Hof het Curaçaose OM opgedragen de zaak te onderzoeken. Bron: caraibischnetwerk.ntr.nl, 4 mei 2017

In de uitzending van 11 april 2017 behandelt de Rijdende Rechter een conflict dat o.a. gaat over wie de asbest moet verwijderen van een strook grond, de nieuwe eigenaren van de grond of de eigenaren van het naastgelegen volkstuinencomplex die de grond al lang geleden in gebruik hadden genomen. De eigenaren van de grond moeten de asbest verwijderen en kunnen de kosten mogelijk op de verkoper van de grond, de provincie verhalen. Bron: rijdenderechter.kro-ncrv.nl, 11 april 2017

De Hoge Raad verwerpt het beroep in cassatie tegen het arrest van Hof den Haag d.d. 9 oktober 2015. Met inachtneming van de zeven gezichtspunten uit het arrest Van Hese/De Schelde (2000) zag Hof Den Haag onvoldoende grond voor doorbreking van het beroep op verjaring van rederij Maersk tegen de vordering van de weduwe van een in 2010 aan mesothelioom overleden man. De cassatie omvatte o.a. de klacht dat het Hof de weging van de betreffende gezichtspunten onvoldoende had gemotiveerd. De Hoge Raad verwerpt deze klacht en oordeelt dat het Hof voldoende inzicht heeft gegeven in zijn gedachtegang. De conclusie dat Maersk geen ernstig verwijt van het ontstaan van de schade kan worden gemaakt, leidt ertoe dat aan de gezichtspunten (c) en (e) in dit geval zoveel meer gewicht toekomt dan aan de overige gezichtspunten. De Hoge Raad oordeelde verder dat een beroep op de absolute verjaringstermijn niet in strijd is met het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens (EVRM).De Hoge Raad acht de in het kader van verjaring geldende beperking van de toegang tot de rechter verenigbaar met art. 6 lid 1 EVRM (zaak Howald Moor c.s./Zwitserland, 2014). Aan de hand van gezichtspunten op grond van het arrest Van Hese/De Schelde, 2000 is de benadeelde in staat uiteen te zetten waarom volgens hem/haar ondanks het verstrijken van de verjaringstermijn de mogelijkheid moet worden geboden voort te procederen over de verwezenlijking van zijn aanspraak.  Bron: Hoge Raad, 24 maart 2017, ECLI:NL:HR:2017:494

Het Sapporo District Gerechtshof beveelt de Japanse regering om totaal 176 miljoen yen (bijna 1,5 mln euro) te compenseren aan 33 asbestslachtoffers. Reden: de Japanse staat zou rond 1980 hebben verzuimd werkgevers te informeren over de noodzaak stofveilige maskers te gebruiken. De slachtoffers zelf hadden oorspronkelijk 41 producenten van bouwmaterialen aansprakelijk gesteld en daarbij totaal 962,5 mln yen schadevergoeding geclaimd. De rechter oordeelt echter dat de producenten niet aansprakelijk gehouden kunnen worden. Bron: japantimes, 15 februari 2017 

Een man was tussen 1963 en 1969 als scheepsbeschieter werkzaam op een scheepswerf. Hij stelde tijdens zijn werkzaamheden aan asbest te zijn blootgesteld als gevolg van in zijn omgeving door een isolatiebedrijf uitgevoerde isolatiewerkzaamheden. Op 27 december 2014 overleed hij aan mesothelioom. Het isolatiebedrijf beroept zich op verjaring van de vordering. De rechter oordeelt dat dit beroep naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid onaanvaardbaar is, waardoor de vordering niet is verjaard. De weduwe moet nader bewijs van de gestelde asbestblootstelling aanleveren om aanspraak te maken op schadevergoeding. Bron: rechtbank Rotterdam, 25 januari 2017

Het ministerie van Wonen heeft laten onderzoeken of bestuurders van corporatie Woonbron financieel aansprakelijk kunnen worden gesteld voor het fiasco met het hotelschip SS Rotterdam. Het onderzoek werd uitgevoerd door Woonbron zelf en het antwoord luidde nee. In 2005 kocht Woonbron het cruiseschip om het om te bouwen tot toeristische trekker. De kosten werden geraamd op 25 miljoen euro, maar het liep volledig uit de hand, onder meer omdat het schip vol bleek te zitten met asbest. In het definitieve rapport staat dat de financiële, volkshuisvestelijke schade van het project ss Rotterdam 267,2 miljoen euro groot is. Bron: AD/Rotterdams Dagblad, 19 januari 2017