Nieuwsarchief

Het aantal mensen dat in Canada tussen 1970 en 2005 aan de gevolgen van asbestblootstelling is overleden, is in die periode sterk toegenomen. Een kaart laat de geografische spreiding van deze groep zien. Gebieden waar mesothelioom relatief vaak voorkomt, zijn Quebec-stad, Montreal, Toronto en Vancouver. Canada heeft tot vorig jaar werkende asbestmijnen gehad in de regio Quebec. 30 jaar geleden was de asbestproductie het hoogst. Bron: International Ban Asbestos Secretariaat, 3 mei 2013.

Het aantal mannen dat in Denemarken jaarlijks de ziekte mesothelioom krijgt, neemt nog steeds toe. Inmiddels gaat het om 3394 mannen tussen 1943 en 2009. In 2008-2009 was de incidentie 1,76 mannen per 100.000 inwoners. In Nederland was dit getal veel hoger in 2009, namelijk 4,2 per 100.000 inwoners. De regio Noord Jutland heeft het hoogste aandeel mesothelioom. Gemiddeld leven patienten nog 12-13 maanden na diagnose. Bron: Skammeritz, E. e.a. (2013), www.ias.nl: IAS Monitor.

Blootstelling aan een combinatie van asbest met minerale wolvezels of silica verhoogt het risico op pleuraal mesothelioom (longvlieskanker). Dat concludeert Lacourt na analyse van het arbeidsverleden van 1199 Franse mannen met mesothelioom. Bron: Lacourt, A. e.a. (2013).

Een groot deel (85%) van de Spaanse arbeiders (606) die in de industrie in de baai van Cadiz aan asbest zijn blootgesteld, heeft een aandoening aan de luchtwegen/longen gekregen. In 44% van de gevallen gaat het om pleurale plaques (niet kwaadaardig), bij 10% om longkanker, bij 5% om mesothelioom en bij 2% om asbestose. Bron: La Voz de Cadiz, 12 maart 2013.

In Ierland krijgen jaarlijks gemiddeld 26 mensen de diagnose mesothelioom, 5 x meer mannen dan vrouwen. Tweederde is op dat moment tussen de 60 en 80 jaar. Opvallend is dat 18% van de vrouwen jonger dan 50 is op het moment dat de ziekte zich openbaart. Bij mannen is dat percentage 3%. Indirecte asbestblootstelling als huisgenoot is bij vrouwen de meest waarschijnlijke oorzaak. Bron: Lloyds Asbestos Litigation Reporter, 6 maart 2013.

Asbestgerelateerde ziekten zijn nog steeds wereldwijd een belangrijk thema in de volksgezondheid. De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) schat dat jaarlijks ca. 90.000 mensen ten gevolge van mesothelioom, longkanker of asbestose overlijden. De mesothelioomincidentie neemt nog steeds toe in de meeste Europese landen en Japan, maar heeft in de Verenigde Staten en Zweden inmiddels een piek bereikt. Voor de ontwikkelingslanden wordt in de toekomst nog een toename van asbestslachtoffers verwacht, daar een deel van die landen momenteel nog steeds asbest gebruikt. Bron: Stayner, L. e.a. (2013).

Bijna 3% van de Canadezen met longkanker krijgt de ziekte door blootstelling aan asbest. Villeneuve concludeert dit op basis van onderzoek onder 1681 mensen met longkanker uit acht Canadese provincies. Canada produceerde tot 2012 zelf asbest. Bron: Villeneuve, P.J. e.a. (2013).

Japan, Zuid Korea, Hong Kong en Singapore worden tot het oostelijk deel van Azie gerekend. Het zijn landen met veel scheepsbouw en havens, waar in het verleden intensieve asbestblootstelling plaatsvond. Toch is het aantal mensen dat jaarlijks de diagnose mesothelioom krijgt in deze landen relatief laag. Onderrapportage en de lange latentietijd in combinatie met het gegeven dat de industrie in deze landen later op gang is gekomen, zijn mogelijke oorzaken. Andere verklaringen liggen mogelijk in etiologische factoren (genetisch en milieugerelateerd). Bron: Bianchi, C & Bianchi, T. (2012).

Na een meta-analyse van 160 studies constateert Moon grote verschillen in risico op longkanker door asbestblootstelling bij verschillende populaties. Algemene percentages kunnen daarom niet worden berekend. Het geschatte risico is sterk afhankelijk van het type populatie waarvoor wordt geschat. Bron: Moon, E.K. e.a. (2013).

Gibb vond een relatie tussen nucleaire straling en het risico op mesothelioom bij mensen die in de Verenigde Staten in een kerncentrale hadden gewerkt (totaal 332). Er was geen relatie met longkanker. De invloed van asbestblootstelling is onduidelijk. Bron: Gibb, H. e.a. (2013).