Nieuwsarchief

In de Canadese gemeente Thetford Mines in de provincie Quebec zijn veel privé huizen zwaar met asbest vervuild en daarom een gevaar voor de volksgezondheid. Dit schrijven Amerikaanse en Canadese onderzoekers in de International Journal of Occupational and Environmental Health. De onderzoekers adviseren de Canadese overheid dringend maatregelen te nemen om de bevolking te beschermen. Thetford Mines is een plaatsje van 26.000 inwoners 100 km ten zuiden van de stad Quebec. Het is lang het centrum geweest van de Canadese asbestmijnindustrie. Bron: Europees Vakbondsinstituut Hesa, 13 november 2007. Meer http://hesa.etui-rehs.org/uk

11 inwoners van de plaats Aulnay-sous Bois, ten noordoosten van Parijs, hebben een asbestziekte gekregen door asbestafval van een fabriek in die plaats. Dit zijn conclusies van een studie door InVS, het Franse instituut voor toezicht op volksgezondheid. In deze plaats werd tussen 1938 en 1991 asbest verwerkt. Bron: Europees Vakbondsinstituut Hesa, 8 november 2007. Meer http://hesa.etui-rehs.org/

In principe is bij de aanvraag van een asbestsloopvergunning een asbest-inventarisatierapport verplicht. Soms is dit rapport echter níet vereist op grond van de bouwverordening, maar wél op grond van de Arboregelgeving. Bron: bwtinfo, 2 november 2007. Meer http://www.bwtinfo.nl

De rechtbank Amsterdam wijst in een kort geding een vordering tot betaling van € 30.000 voorschot op een schadevergoeding af omdat de eiseres op korte termijn in aanmerking kan komen voor een tegemoetkoming via een overheidsregeling voor asbestslachtoffers met de ziekte mesothelioom. Daarnaast is haar medische situatie niet zo acuut dat “uit hoofde van onverwijlde spoed een onmiddellijke voorziening vereist is”. Het slachtoffer, een 68-jarige vrouw, had in 1972 tijdens de verbouwing van de keuken in haar ouderlijk huis hand- en spandiensten verricht, waaronder het opvegen van asbestzaagsel en stof. Begin 2007 werd bij haar de diagnose mesothelioom gesteld. Bron: Rechtbank Amsterdam , BB7041, 380725, 1 november 2007.

Bij een brand waarbij asbestdeeltjes vrijkomen is de burger zelf verantwoordelijk voor het opruimen hiervan. Dat heeft het gerechtshof in Den Haag in oktober bepaald. De gemeente Leidschendam-Voorburg was samen met de Vereniging van Nederlandse Gemeenten (VNG) in hoger beroep gegaan tegen een uitspraak van de rechtbank. Die oordeelde eerder dat de gemeente asbestopruiming na een schuurbrand moest betalen. Bron: ANP, 24 oktober 2007.

Tienduizenden Zuidafrikanen worden getroffen door asbestziektes. Ze komen vooral uit voormalige mijnwerkersplaatsen in de Noordkaap. Daar werd tot midden jaren 80 asbest gewonnen in verschillende mijnen. De buitenlandse eigenaren hebben de afgelopen 6 jaar tientallen miljoenen dollars betaald in schikkingen met ongeveer 10.000 asbestslachtoffers. Een mesothelioomslachtoffer krijgt een vergoeding van 28.000 rand (ca. 2800 euro). Verschillende studies schatten dat 50% van de populatie in de voormalige mijngebieden door een asbestziekte getroffen zal worden. Bron: afp.google.com, 5 oktober 2007. Meer http://afp.google.com/

Beroepsmatige blootstelling aan asbest moet aan strenge restricties gebonden worden. Er ontbreekt overtuigend wetenschappelijk bewijs dat blootstelling aan de minst gevaarlijke witte asbestsoort (chrysotiel) in het milieu een belangrijk gezondheidsrisico oplevert. Dat meldt een rapport van de “American Council on Science and Health (ACSH)”. De ACSH is een onafhankelijke, non-profit organisatie gericht op consumenten-educatie. Bron: ACSH, 15 oktober 2007. Meer http://www.acsh.org/

Mensen met ‘pleurale plaques’, een niet-kwaadaardige longaandoening door asbest, kunnen geen schadevergoeding eisen van hun (ex-)werkgever. Dit hebben de ‘Law Lords’ bepaald nadat de Britse verzekeraars in hoger beroep waren gegaan tegen een uitspraak van het Britse Hooggerechtshof. Dit hof oordeelde in 2005 dat het hebben van ‘pleurale plaques’ ‘an sich’ geen recht geeft op financiële compensatie, maar de angst die daarmee samengaat wegens het risico op een ernstiger asbestziekte wel. “Pleurale plaques” zijn goedaardige verdikkingen van het borstvlies en hebben op zichzelf geen effect op de levensverwachting, voor zover zij de longfunctie niet beïnvloeden. Bron: ukpress.google.com, 22 oktober 2007. Meer http://ukpress.google.com

Het Britse House of Lords, het hoogste rechtsorgaan, heeft in een ruling bepaald dat verzekeraars geen schadevergoeding meer hoeven te betalen aan mensen die door asbestblootstelling pleurale plaques, een niet-kwaadaardige verdikking van het longvlies, hebben gekregen. Gedurende de laatste 20 jaar konden slachtoffers met deze aandoening tussen de 6000 en 10.000 pond claimen bij de werkgever of diens verzekeraar. Het House of Lords oordeelt nu dat deze longafwijking niet als ziekte aangemerkt kan worden omdat deze zelden pijn of andere ziekteverschijnselen geeft. Angst voor eventuele toekomstige klachten is niet voldoende om vergoeding te kunnen eisen. Advocaten verwachten dat betrokken slachtoffers nu een andere weg in zullen slaan. Zij kunnen hun werkgevers aansprakelijk stellen voor contractbreuk. Werkgevers moeten namelijk zorgen voor een veilige werkomgeving. Blootstelling aan asbest betekent dan contractbreuk. Bron: The Times, 18 oktober 2007.