Nieuwsarchief

Milieuvervuiling van een voormalige asbestcementfabriek in het Italiaanse Casale Monferrato verhoogt het risico op mesothelioom bij omwonenden sterk. Dit concluderen onderzoekers na een analyse van 103 gevallen van mesothelioom tussen 1987 en 1993 bij mensen die in het gebied rondom de fabriek woonden. Het aantal gevallen van mesothelioom was lager naarmate de woonplek verder van de fabriek verwijderd was. Bron: Maule, M. et al., (2007).Modeling Mesothelioma Risk Associated with Environmental Asbestos Exposure. Environmental Health Perspectives 115, 7, 1066-71.

Maule, M. et al., (2007).Modeling Mesothelioma Risk Associated with Environmental Asbestos Exposure. Environmental Health Perspectives 115, 7, 1066-71. BACKGROUND: Environmental asbestos pollution can cause malignant mesothelioma, but few studies have involved dose’ response analyses with detailed information on occupational, domestic, and environmental exposures. OBJECTIVES: In the present study, we examined the spatial variation of mesothelioma risk in an area with high levels of asbestos pollution from an industrial plant, adjusting for occupational and domestic exposures. METHODS: This population-based case control study included 103 incident cases of mesothelioma and 272 controls in 1987 1993 in the area around Casale Monferrato, Italy, where an important asbestos cement plant had been active for decades. Information collected included lifelong occupational and residential histories. Mesothelioma risk was estimated through logistic regression and a mixed additive multiplicative model in which an additive scale was assumed for the risk associated with both residential distance from the plant and occupational exposures. The adjusted excess risk gradient by residential distance was modeled as an exponential decay with a threshold. RESULTS: Residents at the location of the asbestos cement factory had a relative risk for mesothelioma of 10.5 [95% confidence interval (CI), 3.8 50.1), adjusted for occupational and domestic exposures. Risk decreased rapidly with increasing distance from the factory, but at 10-km the risk was still 60% of its value at the source. The relative risk for occupational exposure was 6.0 (95% CI, 2.9 13.0), but this increased to 27.5 (95% CI, 7.8 153.4) when adjusted for residential distance. CONCLUSIONS: This study provides strong evidence that asbestos pollution from an industrial source greatly increases mesothelioma risk. Furthermore, relative risks from occupational exposure were underestimated and were markedly increased when adjusted for residential distance.

Volgens een schatting van Bianchi et al. komt de ziekte maligne mesothelioom wereldwijd gezien het meest voor in Australië, het Verenigd Koninkrijk en België. Nederland staat op de 4de plaats. De meeste gebieden laten een sterk verband zien tussen de omvang van de asbestindustrie in het verleden en het voorkomen van de ziekte mesothelioom. Er zijn echter ook gebieden waar veel asbest is verwerkt, maar mesothelioom weinig voorkomt. Hiervoor is nog geen duidelijke verklaring te geven. Redenen voor deze discrepantie kunnen op verschillende gebieden liggen, zoals: een onbetrouwbare mesothelioomregistratie, de epidemie moet nog beginnen omdat de industrialisatie er later heeft plaatsgevonden, werknemers zijn er minder langdurig blootgesteld wegens korte arbeidscontracten, het type asbest dat gebruikt werd, een lage levensverwachting in het algemeen en bepaalde leefstijlkenmerken die de gevoeligheid voor het ontwikkelen van mesothelioom beïnvloeden. Bron: Bianchi, C &amp. T. , (2007). Malignant mesothelioma: global incidence and relationship with asbestos. Industrial Health, 45, 379-387.

Bianchi, C &amp. T. , (2007). Malignant mesothelioma: global incidence and relationship with asbestos. Industrial Health, 45, 379-387.

Abstract

Mesothelioma incidence varies markedly from one country to another. The highest annual crude incidence rates (about 30 cases per million) are observed in Australia, Belgium, and Great Britain. A lot of data indicate a relationship between mesothelioma and asbestos. The hot areas for mesothelioma exactly correspond to the sites of industries with high asbestos use, such as shipbuilding and asbestos-cement industry. However, in many countries with high asbestos consumption, mesothelioma incidence is low. The reasons for this fact are not clear. The latency periods elapsing between first exposure to asbestos and development of mesothelioma are mostly longer than 40 yr. An inverse relationship exists between intensity of asbestos exposure and length of the latency period. Mesothelioma generally develops after long-time exposures to asbestos. Some recent studies show that the risk increases with the duration of exposure. Possible co-factors in the pathogenesis of asbestos-related mesothelioma include genetic predisposition, diets poor in fruit and vegetables, viruses, immune impairment, recurrent serosal inflammation. The study of co-morbidity in mesothelioma could give an insight into the pathogenesis of the tumor. While a levelling-off in mesothelioma incidence has been registered in some countries, a worsening of the epidemic is predictable in large parts of the world.

Op 15 september 2007 vindt in de Jaarbeurs te Utrecht een symposium, ter gelegenheid van 10 jaar Asbestslachtoffers Vereniging Nederland (AVN) en 20 jaar Stichting Asbestslachtoffers plaats. Diverse deskundigen op het gebied van asbestziekten houden een voordracht. Bron: AVN, augustus 2007. Meer http://www.kankerpatient.nl/avn/

Het International Ban Asbestos Secretariaat heeft een rapport gepubliceerd over het gebruik van asbest in Azië. Het bevat gedetailleerde informatie over de asbestproblematiek in een aantal Aziatische landen. Zo worden bijvoorbeeld de post-tsunami asbestgevolgen besproken. Bron: International Ban Asbestos Secretariat, augustus 2007. Meer ibas

Een onlangs verschenen rapport van de US Geological Survey laat een plattegrond zien waarop 61 plekken in de Rocky Mountains staan vermeld waar asbest in de natuur voorkomt. De Rocky Mountains regio omvat de staten Colorado, Idaho, Montana, New Mexico en Wyoming. Bron: Mesothelioma Applied Research Foundation, 12 juli 2007. Meer www.usgs.gov

Het Gerechtshof Den Haag oordeelt in hoger beroep dat het verweer van bedrijf Prins & De Vries wegens verjaring niet onaanvaardbaar is naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid. De zaak betreft een asbestslachtoffer dat in 2002 aan mesothelioom is overleden. Zijn nabestaanden stellen dat hij tijdens zijn werk voor Prins & De Vries tussen 1964 en 1974 regelmatig aan asbest heeft blootgestaan. Het bedrijf stelt dat niet aannemelijk is gemaakt dat het slachtoffer bij Prins & De Vries aan asbest was blootgesteld en dat de vordering is verjaard. Voorts is het bedrijf niet in staat gebleken te achterhalen of ooit een dienstverband tussen het slachtoffer en Prins & De Vries had bestaan. Het hof oordeelt dat door het tijdsverloop het niet alleen lastiger is geworden voor de nabestaanden de relevante feiten (het bestaan van het dienstverband, de blootstelling aan asbest) te bewijzen. Ook het verweer van Prins & De Vries is hierdoor bemoeilijkt, hetgeen zwaar dient te wegen. Verder heeft de aansprakelijkstelling niet binnen een redelijke termijn nadat de schade aan het licht is gekomen plaatsgevonden. Bron: Gerechtshof Den Haag, 22 juni 2007: BBB0853, 05/825.

Openbare aanklagers uit Turijn hebben een overzicht gepubliceerd met antwoorden op 2969 klachten en schadeclaims van asbestslachtoffers van vier Italiaanse fabrieken van de Zwitserse Eternit groep. Volgens de advocaten van de slachtoffers zijn inmiddels meer dan 700 werknemers aan een asbestziekte overleden en hebben nog eens 2000 een vorm van kanker opgelopen door asbestblootstelling. De rechter moet nu beslissen of de toenmalige bestuurders op basis van dit overzicht vervolgd moeten worden. Bron: Europees Vakbondsinstituut Hesa, 6 augustus 2007. Meer http://hesa.etui-rehs.org

Het Verbond van Verzekeraars meldt dat vorig jaar aan werknemers die door blootstelling aan asbest de dodelijke ziekte mesothelioom hebben gekregen, gemiddeld bijna 73 procent meer is uitgekeerd. De gemiddelde vergoeding steeg van 24.211 euro in 2005 naar 41.847 euro in 2006. De stijging is volgens de woordvoerder van het verbond toe te schrijven aan de professionelere begeleiding van de asbestslachtoffers. Verder is meer aandacht gekomen voor zogenoemde vervolgschade, zoals het ontbreken van een nabestaandenpensioen. Ook zijn er betere behandelmethoden ontwikkeld voor patiënten met mesothelioom. Bron: ANP en diverse kranten, 8, 9 augustus 2007.

De Britse gezondheidsautoriteit NICE is teruggekomen op een eerdere uitspraak dat het medicijn Alimta niet door de National Health Service (NHS) vergoed zou moeten worden. Een jaar geleden oordeelde NICE dat er niet genoeg bewijs was dat behandeling met dit medicijn beter werkt dan voordeliger behandelingen. Artsen, patiëntengroepen en farmaceut Ei Lily gingen tegen deze uitspraak in beroep. Nu wordt in een richtlijn vermeld dat chemotherapeutische behandeling met een combinatie van Alimta en Cisplatine aanbevolen is en door de NHS moet worden vergoed. Bron: The Times, 9 juli 2007.