Nieuwsarchief

De marechaussee op Schiphol heeft een man overmeesterd die dreigde asbest te verspreiden. De man droeg beschermende kleding en een mondkapje en had een zak met een zandachtige substantie bij zich. Een ‘arrestatiehond’ schakelde de man uit waarna hij is opgepakt. Onderzoek wees uit dat de man geen asbest bij zich had. Hij wilde aandacht vragen voor het asbestprobleem, dat volgens hem door de woningcorporaties en de politiek wordt genegeerd. Aanleiding was de vondst van asbest in zijn tuin in Buitenveldert. Bron: Trouw, 19 januari. Parool, 28 januari 2008.

Zowel longarts Sinninghe Damste als wetenschapscommentator Simon Rozendaal noemen de asbest-opruimactie in Vroomshoop zwaar overdreven. Er is, volgens de longarts, niets aan de hand als je eens een keer een asbestvezel inademt. “Het heeft geregend, het is nat, de deeltjes slaan neer en 99 procent van het asbest ben je zo kwijt via het riool.” Sinninghe Damste meent dat de asbestverharding op wegen ‘mateloos veel gevaarlijker is dan wat nu in Vroomshoop aan asbest is verspreid. Volgens Rozendaal “verwekken de meeste zogenaamd kankerverwekkende stoffen helemaal geen kanker. In potentie zijn ze weliswaar mutageen dan wel carcinogeen maar in werkelijkheid niet, bijvoorbeeld omdat de concentraties waaraan mensen worden blootgesteld, miniem zijn. En bij asbest worden allerlei vormen, gevaarlijk en ongevaarlijk, op een hoop gegooid”. Na de brand in Vroomshoop werden ogenblikkelijk drie scholen gesloten. Het autoverkeer werd omgeleid, als maanmannetjes verklede schoonmakers bezetten het dorp en de bevolking mocht zich niet op straat begeven. Bron: Tubantia/Twentsche Courant 17 januari 2008, Elsevier 19 januari 2008.

Sinds 1 januari dit jaar kunnen alle Australische asbestslachtoffers met de ziekte mesothelioom chemotherapeutische behandeling met het dure medicijn Alimta vergoed krijgen. Deze behandeling kost in Australië 20.000 Australische dollar per kuur (ca. 12.500 euro). In Australië worden jaarlijks ca. 600 gevallen van mesothelioom geregistreerd. Bron: Canberra Times, 1 januari 2008.

Bronchoalveolaire lavage (BAL) is te riskant en waarschijnlijk onvoldoende effectief voor het asbestarm maken van de luchtwegen. Dit meldt het Nederlands Centrum voor Beroepsziekten (NCVB) in verband met twee medewerkers die enkele dagen asbestvezels hadden ingeademd tijdens onderhoudstimmerwerk. BAL is een methode om de luchtwegen schoon te maken. Bron: NCVB nieuwsbrief, december 2007. Meer http://www.beroepsziekten.nl/

In hoger beroep heeft een Franse rechter bevestigd dat bandenmaker Michelin verwijtbaar nalatig is geweest door het blootstellen van drie (ex-)werknemers aan asbest. Twee van de drie zijn inmiddels overleden. De uitspraak betekent dat Michelin, naast schadevergoeding, ook een maandelijkse uitkering aan de weduwen is verschuldigd ter hoogte van het salaris van de overleden echtgenoot. Bron: Forbes, 8 januari 2008. Meer http://www.forbes.com/

Het Russische schip de Nisjnevolsjkiy is begin januari na een periode van maanden uit de haven van Velsen vertrokken. In augustus 2007 werd de bemanning van boord gehaald vanwege ernstige gezondheidsgevaren. Op het schip was een zodanig hoog percentage niet-hechtgebonden asbest aangetroffen, dat de opvarenden direct van boord moesten. Het schip lag sinds half juni in de haven van Velsen-Noord. De eigenaar was niet in staat om de kosten voor geleverde olie en verzorging bemanning te voldoen. De bemanningsleden sloopten hierop delen van het schip om om via de verkoop van materialen aan inkomsten te komen. Zo kwam ook asbesthoudend materiaal vrij. Inmiddels is het schip verkocht en met behulp van een sleepboot terug naar Rusland versleept. Bron: Het Financieele Dagblad, 8 januari 2008.

Asbestblootstelling verhoogt het risico op longkanker. Amfibool-asbestsoorten en verwerking door raffinage geven daarbovenop een extra risico. Er zijn situaties gevonden waarin beroepsmatige blootstelling aan chrysotiel (wit) asbest geen aanwijsbaar risico op longkanker gaf. Bron: Berry, G., Gibbs, G.W., (2007) An overview of the risk of lung cancer in relation to exposure to asbestos and of taconite miners. Regul. Toxicol. Pharmacol., doi:10.1016/j.yrtph.2007.09.012.

Berry, G., Gibbs, G.W., (2007) An overview of the risk of lung cancer in relation to exposure to asbestos and of taconite miners. Regul. Toxicol. Pharmacol., doi:10.1016/j.yrtph.2007.09.012.

Abstract
Exposure&ndash.response relationships between the relative risk of lung cancer and quantitative measures of exposure to asbestos are available from a number of epidemiological studies. Meta-analyses of these relationships have been published by Lash et al. (1997) [Lash, T.L., Crouch, E.A.C., Green, L.C., 1997. A meta-analysis of the relation between cumulative exposure to asbestos and relative risk of lung cancer. Occup. Environ. Med. 54, 254&ndash.263] and Hodgson and Darnton (2000) [Hodgson, J.T., Darnton, A., 2000. The quantitative risks of mesothelioma and lung cancer in relation to asbestos exposure. Ann. Occup. Hyg. 44, 565&ndash.601]. In this paper, the risks derived in these meta-analyses have been compared. Lash et al., concentrated on process and found that the risk of lung cancer increased as the asbestos is refined by processing. Hodgson and Darnton concentrated on fibre type and found that the risk was highest for exposure to amphibole asbestos (crocidolite and amosite), lowest for chrysotile and intermediate for mixed exposure. Some of the differences
between the conclusions from the two meta-analyses are a consequence of the choice of studies included. The range of asbestos types included in the studies in the analysis of Hodgson and Darnton was wider than that in Lash et al., enabling differences between fibre types to be analyzed more readily. There are situations where occupational exposure to chrysotile asbestos has shown no detectable increase in risk of lung cancer. Taconite miners have shown no increased risk of mortality due to lung cancer.

Volgens een overzichtsstudie geeft blootstelling aan de amfibool-asbestsoorten crocidoliet en tremoliet het hoogste risico op de ziekte mesothelioom. Het lijkt erop dat contact met chrysotiel (wit) asbest in pure vorm een zeer laag of nihil risico geeft op deze ziekte. Het verschil in schadelijkheid heeft vooral te maken met de lengte van de asbestvezels. Bron: Gibbs, G.W., Berry, G., (2007) Mesothelioma and asbestos, Regul. Toxicol. Pharmacol. (2007),doi:10.1016/j.yrtph.2007.10.003.

Gibbs, G.W., Berry, G., (2007) Mesothelioma and asbestos, Regul. Toxicol. Pharmacol. (2007),doi:10.1016/j.yrtph.2007.10.003.

Abstract
The current state of knowledge concerning mesothelioma risk estimates is reviewed. Estimates of the risk of mesothelioma exist for the commercial asbestos fiber types chrysotile, amosite and crocidolite. Data also exist on which to assess risks for winchite (sodic tremolite) and anthophyllite asbestos. Uncertainty in estimates is primarily related to limitations in measurements of exposure. Differences in the dimensions of the various fiber types and of the same fiber types at different stages of processing add a further complication. Nevertheless, in practical terms, crocidolite presents the highest asbestos related mesothelioma risk. The risk associated with sodic tremolite (winchite) appears to be similar.
In chrysotile miners and millers, the mesothelioma risk has been linked with exposure to asbestiform tremolite. Exposure to chrysotile in a pure form seems likely to present a very low if any risk of mesothelioma. While the majority of mesothelial tumors result from exposure to the asbestos minerals, there are other well established and suspected etiological agents.
While a practical threshold seems to exist for exposure to chrysotile, it is unlikely to exist for the amphibole asbestos minerals, especially for crocidolite. To date there is no indication of an increased risk of mesothelioma resulting from non-commercial fiber exposure in the taconite industry.

Blootstelling aan asbest kan schade aanrichten aan het immuunsysteem en dat kan leiden tot auto-immuunziekten zoals bijvoorbeeld reuma. Otsuki et al. beschrijven wat er in het lichaam gebeurt na het asbestcontact. Bron: Otsuki, T. (2007) et al. Immunological Effects of Silica and Asbestos. Cellular &amp. Molecular Immunology. 2007.4(4):261-268.

Otsuki, T. (2007) et al. Immunological Effects of Silica and Asbestos. Cellular &amp. Molecular Immunology. 2007.4(4):261-268.
Abstract
Silicosis patients (SILs) and patients who have been exposed to asbestos develop not only respiratory diseases but also certain immunological disorders. In particular, SIL sometimes complicates autoimmune diseases such as systemic scleroderma, rheumatoid arthritis (known as Caplan syndrome), and systemic lupus erythematoses. In addition, malignant complications such as lung cancer and malignant mesothelioma often occurr in patients exposed to asbestos, and may be involved in the reduction of tumor immunity. Although silica-induced disorders of autoimmunity have been explained as adjuvant-type effects of silica, more precise analyses are needed and should reflect the recent progress in immunomolecular findings. A brief summary of our investigations related to the immunological effects of silica/asbestos is presented. Recent advances in immunomolecular studies led to detailed analyses of the immunological effects of asbestos and silica. Both affect immuno-competent cells and these effects may be associated with the pathophysiological development of complications in silicosis and asbestos-exposed patients such as the occurrence of autoimmune disorders and malignant tumors, respectively. In addition, immunological analyses may lead to the development of new clinical tools for the modification of the pathophysiological aspects of diseases such as the regulation of autoimmunity or tumor immunity using cellmediated therapies, various cytokines, and molecule-targeting therapies. In particular, as the incidence of asbestosrelated malignancies is increasing and such malignancies have been a medical and social problem since the summer of 2005 in Japan, efforts should be focused on developing a cure for these diseases to eliminate nationwide anxiety.

Asbest in het milieu maakt ziek. Diverse recent verschenen publicaties maken dit duidelijk. Allereerst in ons eigen land. Sinninghe Damste et al., schrijven in het Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde van 3 november jl. dat de milieublootstelling aan asbest van de Eternit-fabriek in het gebied rondom Goor de belangrijkste verklaring was van de sterk verhoogde incidentie van pleuramesothelioom onder vrouwen in dit gebied. Een Frans onderzoek meldt dat 11 inwoners van de plaats Aulnay-sous Bois, ten noordoosten van Parijs, een asbestziekte gekregen hebben door asbestafval van een fabriek in die plaats. In Spanje hebben 48 omwonenden van de voormalige asbestfabriek Uralita in de Catalaanse plaats Cerdanyola het bedrijf aansprakelijk gesteld voor hun ziekte. Tot slot constateerden Italiaanse onderzoekers dat onder vrouwen van (ex-)werknemers en omwonenden van een voormalige Italiaanse asbestcementfabriek in Casale Monferrato (regio Piedmont) de ziekte mesothelioom vaker dan gemiddeld voorkomt. Bronnen: Ntvg, nr. 44, 3 november 2007 online gepubliceerd, Europees Vakbondsinstituut Hesa, 8 november 2007, Bron: El Pais, 25 november 2007. Ferrante, D. et al., (2007). Cancer mortality and incidence of mesothelioma in a cohort of wives of asbestos workers in Casale Monferrato, Italy. Environmental Health Perspectives, 115, nr. 10, oktober 07, p. 1401-05. Maule M. et al, (2007). Modeling mesothelioma risk associated with environmental asbestos exposure. Environmental Health Perspectives, 115, nr.10, p.1066-71. Meer http://www.ntvg.nl/ Meer hesa.etui-rehs.org/

Ferrante, D. et al., (2007). Cancer mortality and incidence of mesothelioma in a cohort of wives of asbestos workers in Casale Monferrato, Italy. Environmental Health Perspectives, 115, nr. 10, oktober 07, p. 1401-05.
ABSTRACT
BACKGROUND: Family members of asbestos workers are at increased risk of malignant mesothelioma (MM). Although the hazard is established, the magnitude of the risk is uncertain, and it is unclear whether risk is also increased for other cancers. Few cohort studies have been reported.
OBJECTIVE: The &quot.Eternit&quot. factory of Casale Monferrato (Italy), active from 1907 to 1986, was among the most important Italian plants producing asbestos-cement (AC) goods. In this article we present updated results on mortality and MM incidence in the wives of workers at the factory.
METHODS: We studied a cohort of 1,780 women, each married to an AC worker during his employment at the factory but not personally occupationally exposed to asbestos. Cohort membership was defined starting from the marital status of each worker, which was ascertained in 1988 from the Registrar’s Office in the town where workers lived. At the end of follow-up (April 2003), 67% of women were alive, 32.3% dead, and 0.7% lost to follow-up. Duration of exposure was computed from the husband’s period of employment. Latency was the interval from first exposure to the end of follow-up.
RESULTS: The standardized mortality ratio (SMR) for pleural cancer [21 observed vs. 1.2 expected. SMR = 18.00. 95% confidence interval (CI), 11.14-27.52] was significantly increased. Mortality for lung cancer was not increased (12 observed vs. 10.3 expected. SMR = 1.17. 95% CI, 0.60-2.04). Eleven incident cases of pleural MM were observed (standardized incidence ratio = 25.19. 95% CI, 12.57-45.07).
CONCLUSIONS: Household exposure, as experienced by these AC workers’ wives, increases risk for pleural MM but not for lung cancer.

Maule M. et al, (2007). Modeling mesothelioma risk associated with environmental asbestos exposure. Environmental Health Perspectives, 115, nr.10, p.1066-71.
ABSTRACT
BACKGROUND: Environmental asbestos pollution can cause malignant mesothelioma, but few studies have involved dose-response analyses with detailed information on occupational, domestic, and environmental exposures.
OBJECTIVES: In the present study, we examined the spatial variation of mesothelioma risk in an area with high levels of asbestos pollution from an industrial plant, adjusting for occupational and domestic exposures.
METHODS: This population-based case-control study included 103 incident cases of mesothelioma and 272 controls in 1987-1993 in the area around Casale Monferrato, Italy, where an important asbestos cement plant had been active for decades. Information collected included lifelong occupational and residential histories. Mesothelioma risk was estimated through logistic regression and a mixed additive-multiplicative model in which an additive scale was assumed for the risk associated with both residential distance from the plant and occupational exposures. The adjusted excess risk gradient by residential distance was modeled as an exponential decay with a threshold.
RESULTS: Residents at the location of the asbestos cement factory had a relative risk for mesothelioma of 10.5 [95% confidence interval (CI), 3.8-50.1), adjusted for occupational and domestic exposures. Risk decreased rapidly with increasing distance from the factory, but at 10-km the risk was still 60% of its value at the source. The relative risk for occupational exposure was 6.0 (95% CI, 2.9-13.0), but this increased to 27.5 (95% CI, 7.8-153.4) when adjusted for residential distance.
CONCLUSIONS: This study provides strong evidence that asbestos pollution from an industrial source greatly increases mesothelioma risk. Furthermore, relative risks from occupational exposure were underestimated and were markedly increased when adjusted for residential distance.