De Australische Lung Foundation heeft 10 verpleegkundigen speciaal opgeleid voor de behandeling van mesothelioompatienten. Dit omdat de gezondheidsautoriteiten een sterke toename van mesothelioompatienten verwachten tot ca. 2020. In 2011 overleden in Australie 606 mensen aan de ziekte. Bron: Canberra Times, 8 december 2013.
Staatssecretaris Mansveld (I & M) concludeert in een brief aan de Tweede Kamer, na onderzoek van de Inspectie Leefomgeving en Transport (ILT) dat schoolbesturen steeds meer hun verantwoordelijkheid nemen bij de omgang met asbest. De stimuleringsactie die in 2011 begon, heeft goed gewerkt, ook buiten de scholen. Door transparant te zijn over de aanwezigheid van asbest, onder meer via de Atlas Leefomgeving, worden belanghebbenden (bijvoorbeeld ouders) in staat gesteld om scholen aan te spreken op een adequate omgang met asbest. Bron: rijksoverheid.nl, 4 december 2013.
Veel asbestslachtoffers in het IAS-bestand zijn door hun werk in de industrie aan asbest blootgesteld. In de Nationale Asbest Enquete van Search Ingenieursbureau zijn aan een groep industriele bedrijven vragen voorgelegd over hoe zij met asbest omgaan. Zeven op de tien (71%) geven aan in kaart te hebben gebracht of er asbesthoudende materialen aanwezig zijn in hun gebouwen en installaties. Bijna een op de tien heeft dit nu nog niet gedaan, maar wil er binnenkort wel mee starten. Bron: Nieuwsbrief Search Ingenieursbureau, 21 november 2013.
De Europese Vakbeweging heeft samen met het International Ban Asbestos Secretariaat en een Duits onderzoeksbureau een rapport gepubliceerd over de impact van asbestziekten in Centraal en Oosteuropa, regio s waar volop asbest is gebruikt zonder beschermende maatregelen. Conclusie is dat de situatie in de nieuwe lidstaten slechter is dan verwacht. In veel EU-landen worden de meeste asbestziekten niet erkend, niet gecompenseerd en niet behandeld. Bron: European Federation of Building and Woodworkers, 9 december 2013.
In Nederland lopen jaarlijks meer dan 200.000 werknemers letsel en verzuim op door een arbeidsongeval en krijgen naar schatting 25.000 werknemers per jaar een beroepsziekte. Werknemers die de financiele schade die zij hierdoor oplopen willen verhalen moeten daarvoor de werkgever aansprakelijk stellen. In de praktijk betekent dit een zware (juridische) lijdensweg. Daarom pleiten patientenorganisaties, vakbeweging, SER en, recent, de minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid voor een nieuw systeem van het verhalen van schade van arbeidsongevallen en beroepsziekten, ook wel werknemerscompensatie genoemd. Een dergelijk nieuw systeem van werknemerscompensatie zou naast een compensatiefunctie ook een preventieve functie moeten hebben. Over die preventieve functie van werknemerscompensatie gaat het proefschrift van Wim Eshuis, bestuurslid van het IAS. Eshuis promoveerde 4 december jl aan de Universiteit van Amsterdam. Bron: Universiteit van Amsterdam, 4 december 2013.
Sinds begin december wordt in Belgie in de hoogte van de vergoeding geen onderscheid meer gemaakt tussen beroepsslachtoffers van asbest en omgevings- of milieuslachtoffers. Ook die laatste groep heeft nu recht op volledige vergoeding van gezondheidskosten en een maandelijkse vergoeding van 1600 euro om zorg te betalen. In 2012 werden 221 mensen erkend als asbestgerelateerd milieuslachtoffer. Bron: www.s-p-a.be, 3 december 2013.
Naar verwachting zal de in mei in Groot Brittannie aangekondigde nieuwe compensatieregeling voor mesothelioompatienten per juli 2014 in werking treden. De regeling houdt in dat asbestslachtoffers met mesothelioom ook schadevergoeding zullen ontvangen als de aansprakelijke werkgever of verzekeraar niet meer kan worden geidentificeerd of opgespoord. De uitkering zal gemiddeld 115.000 pond per slachtoffer zijn. In 2014 gaat het om bijna 900 mensen en daarna tot 2024, om naar schatting 300 mensen per jaar. Bron: European Union News, 29 november 2013.
Een man is als scheepsbouwer aan asbest blootgesteld en aan mesothelioom overleden. Zijn nabestaanden houden de ex-werkgever, een scheepswerf aansprakelijk waar hij van 1957 tot 1959 en van 1980 tot 1985 heeft gewerkt. Na weging van de gezichtspunten (arrest Hese/De Schelde, 2000) oordeelt het Gerechtshof Arnhem in hoger beroep dat het beroep van de werkgever op verjaring slaagt voor zover het betrekking heeft op blootstelling aan asbest gedurende de eerste periode van het dienstverband van [X], de jaren 1957 – 1959. Voor wat betreft de tweede periode, de jaren 1974 – 1985, slaagt het beroep indien, wanneer in die periode sprake is geweest van blootstelling, deze blootstelling vanaf 13 juli 1977, het moment van verjaring, was geeindigd. Het hof stelt daarbij voorop dat vaststelling van mogelijke asbestblootstelling van de man onvoldoende bewijs is. De nabestaanden dienen te bewijzen dat de man daadwerkelijk na 13 juli 1977 bij de werkgever aan asbest blootgesteld s geweest. Verder betekent het enkele feit dat een werkgever aansprakelijk is op grond van artikel 7:685 BW niet dat hem per definitie een ernstig verwijt kan worden gemaakt. Bron: Hof Arnhem-Leeuwarden, 26 november 2013: nr. 200.104.783-01.
De ministeries van I & M en SZW hebben gezamenlijk een informatieblad uitgebracht over het Landelijk Asbestvolgsysteem (LAVS). In het digitale LAVS wordt alle informatie over de aanwezigheid van asbest vastgelegd. Sinds april 2013 kunnen gebouweigenaren en installatiebeheerders met dit systeem werken. Asbestinventariseerders of verwijderaars worden later verplicht om met het LAVS te werken. Bron: rijksoverheid.nl, 26 november 2013.
Bourgault berekende het risico op asbestziekten van inwoners van het Canadese Thetford Mines, de plaats bij de gelijknamige inmiddels niet meer werkzame asbestmijn. Zij constateert dat hun extra risico op asbestziekten verwaarloosbaar is als de normen die doorde Canadese overheid zijn gesteld als basis voor de berekening worden genomen. Deze conclusie zou later vergeleken moeten worden met de werkelijke sterfte aan asbestgerelateerde ziekten in deze plaats. Bron: Bourgault, M.H. e.a. (2013).
