Nieuwsarchief

De prijzen voor asbestsanering schieten na 1 juli door het dak, als gevolg van de strengere grenswaarden, aldus verschillende brancheorganisaties voor asbestverwijderaars. De nieuwe regels zijn aldus hun woordvoerders niet veiliger, alleen complexer. Het is nog niet duidelijk wat je moet doen om die grenswaarde te bereiken, de techniek is nog in ontwikkeling, een objectief criterium ontbreekt, een dergelijk lage hoeveelheid asbest is zonder hoge extra kosten niet nauwkeurig te meten. Ondertussen zorgen de regels voor sterk oplopende kosten van kleine risicovolle projecten, bijvoorbeeld de sanering van spuitasbest of amosiethoudend plaatmateriaal. Bron: Cobouw, 8 april 2014.

Medewerkers van een installatiebedrijf uit Hengelo zijn onlangs bij werkzaamheden bij een bandenfabriek zonder bescherming aan asbest blootgesteld. De ca. 20 betrokken medewerkers zijn daarvan per brief op de hoogte gesteld. Zij zouden geboord en gezaagd hebben in materialen waar asbest in bleek te zijn verwerkt. Er bestaat een kans dat daarbij asbestvezels zijn vrijgekomen. In de brief die de personeelsleden kregen, staat dat de blootstelling is geregistreerd, zodat zij eventueel aanspraak kunnen maken op een schadevergoeding als zij ziek worden. Het IAS ontwikkelt momenteel een register waarin mensen die met asbest in aanraking zijn geweest de gegevens digitaal vast kunnen leggen. Naar verwachting zal dit komend najaar worden opengesteld. Bron: De Twentsche Courant Tubantia, 5 april 2014.

Enkele ex-werknemers van vervoersmaatschappij MIVB werden jarenlang blootgesteld aan asbest. Ze vragen erkenning en hulpmaatregelen in de vorm van een aangepaste ziektekostenverzekering en betere en meer frequente controles door het bedrijf: vaker dan nu (om de drie, vier jaar). In een reactie erkent de Brusselse vervoersmaatschappij MIVB de asbestblootstelling in het verleden omdat men toen niet op de hoogte was van het asbestrisico. Een woordvoerder meldt eveneens dat de mensen die blootgesteld zijn door het bedrijf actief gevolgd zullen worden. Bron: Het Nieuwsblad, 3 april 2014.

Door een toename van het werk in asbestverwijdering groeit de sloopmarkt dit jaar weer. Dat meldt het Economisch Instituut voor de Bouw (EIB). Asbestsanering blijkt voor slopers een steunpilaar is, De afgelopen jaren is de omzet uit asbestverwijdering stabiel gebleven. Corporaties hebben de aandacht verlegd van nieuwbouw naar renovatie, waarbij je vaak asbest tegenkomt. Daarnaast is de maatschappelijke aandacht voor asbest de laatste jaren natuurlijk enorm toegenomen, aldus een woordvvoerder van de brancheorganisatie. Bron: Cobouw, 25 maart 2014.

In verband met de introductie van de vergoedingsregeling voor mensen met asbestose meldt Bouwend Nederland dat het vooral van belang is dat bouwbedrijven hun administratie met de oude verzekeringspolissen op orde hebben. De meeste claims hebben te maken met werksituaties uit de jaren zestig en zeventig. Je kunt je voorstellen dat polissen in de loop van 20 tot 30 jaar worden weggedaan. Die oude polissen zijn belangrijk. De afgelopen jaren hebben verzekeraars asbest vaak uit de dekking gehaald. Bron: Cobouw, 25 maart 2014.

Binnenkort staan er meer stallen leeg dan kantoren. Die voorspelling doet het kennisinstituut van Wageningen Universiteit. In 2030 staat naar schatting 15 miljoen vierkante meter aan boerenbedrijfsgebouwen leeg. Dat zijn 2100 voetbalvelden. Het gaat vooral om ligboxenstallen uit de jaren zeventig. Vaak met een dak waarin asbest is verwerkt, wat sloop niet makkelijker maakt. Gemeenten zouden hiermee bij hun herbestemmingsplannen rekening moeten houden. Bron:Trouw, 25 maart 2014.

Een Japans Fonds voor Werknemersongevallencompensatie heeft voor het eerst een uitkering wegens mesothelioom toegekend aan een scheikundeleraar. De man overleed in 2007 op 57-jarige leeftijd. Hij had sinds 1975 op verschillende scholen gewerkt en was daar tijdens scheikundeproeven aan asbest blootgesteld. Bron: The Japan News, 19 maart 2014.

Begin januari werden in het wooncomplex Louwershoek in Amsterdam asbestsaneringswerkzaamheden stilgelegd, omdat deze op onzorgvuldige wijze werden verricht. In antwoord op SP-kamervragen meldt minister Blok (Wonen) dat de noodzaak tot het (tijdelijk) verhuizen van bewoners een beslissing is die van geval tot geval op lokaal niveau moet worden genomen door de verhuurder of eigenaar. Dit in overleg met de gemeente. De GGD kan hier een adviserende rol in vervullen. De minister kan dit niet beoordelen in specifieke omstandigheden. De verhuurder of eigenaar is verder verantwoordelijk voor het contact met bewoners over het proces. Naar aanleiding van recent verkregen informatie start de Inspectie SZW nader onderzoek naar de gang van zaken bij de asbestsaneringen in het wooncomplex. Bron: rijksoverheid.nl, 26 maart 2014.

In een voorlopig arrest oordeelt het Europees Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM) in de zaak Moor/Zwitserland dat de verjaringstermijn van 10 jaar die Zwitserland bij mesothelioomclaims aanhoudt, verhindert dat slachtoffers hun recht kunnen halen. Dit omdat zij niet konden weten dat zij ziek zouden worden. De vraag is welke gevolgen een en ander voor de Nederlandse situatie zou kunnen hebben. De verjaringstermijn is in Nederland 30 jaar. Bron: EHRM, 11 maart 2014.

In hoger beroep oordeelt het Hof Den Bosch een bouwbedrijf aansprakelijk voor de ziekte mesothelioom bij een werknemer die in 1977/78 gedurende 4 a 5 uur onbeschermd chrysotiel (wit) asbesthoudende golfplaten had gezaagd. Voor het ontstaan van mesothelioom is, anders dan voor asbestose, niet nodig dat er sprake is van een langdurige blootstelling aan de inademing van asbeststof. Ten tijde van de blootstelling stond het risico van chrysotiel (wit) asbest nog ter discussie. Daarom treft het bouwbedrijf geen verwijt dat zij geen specifieke maatregelen had getroffen die erop gericht waren om door wit asbest veroorzaakte gezondheidsschade te voorkomen.Uitgangspunt is echter dan dat het bouwbedrijf destijds niet wist, noch behoorde te weten, dat de onderhavige platen slechts wit asbest bevatten, dat de geringste inademing daarvan mesothelioom kon veroorzaken en ook niet wist dat het risico van asbestose/longkanker in casu niet speelde. Het bouwbedrijf wist echter wel dat met asbestcementplaten werd gewerkt en wist ook, althans had destijds behoren te weten, dat inademing van asbestvezels tot asbestose/longkanker kan leiden. Bron: rechtspraak.nl; Hof Den Bosch, 11 maart 2014, zaaknr. HD 200.042.868-01.