Nieuwsarchief

Volgens patholoog Gibb en collega’s is de in 1997 in Helsinki overeengekomen methode om de relatie tussen asbestblootstelling en longkanker vast te stellen aan de hand van een schatting van de asbestblootstellingsfrequentie, intensiteit en het aantal vezeljaren niet nauwkeurig. Het samengaan met asbestose, een andere asbestziekte, lijkt op dit moment nog het meest betrouwbare criterium om vast te stellen dat longkanker door asbestblootstelling is veroorzaakt. Sorgdrager schrijft dat de invloed van roken de causaliteitsvraag nog moeilijker maakt. Sinds 1975 worden bijna 3000 intensief aan blauw asbest blootgestelde ex-werknemers uit het Australische Wittenoom periodiek gevolgd. In deze populatie blijkt het asbesteffect op het risico op longkanker tussen rokers en niet-rokers niet significant verschillend. Andere specifieke populatiekenmerken lijken van groter belang. Dit is opmerkelijk omdat inmiddels in de wetenschap steeds meer aangenomen wordt dat roken en asbest samen het risico op longkanker vergroten. Bron: Gibbs, A. et al. (2007). The “Helsinki Criteria” for attribution of lung cancer to asbestos exposure. How robust are the Criteria. Editorial. Arch Pathol Lab Med 131, february, 181-184. Sorgdrager, B. (2007). Longkanker en asbest, hoe zit het met de rol van sigaretten? Referaat. TBV 15, 2, 88-89.

Het Amerikaanse “National Institute for Occupational Safety and Health (NIOSH)” heeft in een beleidsdocument geadviseerd nieuw onderzoek te doen naar welke asbestkenmerken gezondheidsrisico’s veroorzaken bij beroepsmatige blootstelling. Het document vermeldt een aantal vragen waarop op dit moment wetenschappelijk nog geen eenduidig antwoord te geven is. Het instituut wil hiermee de publieke dialoog op gang brengen. Bron: Niosh, 12 maart 2007. Meer www.cdc.gov

De Amerikaanse “Food and Drug Administration” heeft de Mesomark bloedtest goedgekeurd als middel in het onderzoek naar mesothelioom. Met deze test wordt de hoeveelheid mesotheline in het bloed gemeten, die aanwijzingen geeft over de grootte van een mesothelioom gezwel. De test kan gebruikt worden om te meten hoeveel effect een behandeling op een patiënt heeft. De Mesomark test, waarvoor alleen een bloedmonster nodig is, kan daarom misschien een alternatief zijn voor andere belastende en kostbare testmethodes die gebruikt worden. In Europa wordt de test momenteel beoordeeld voor klinisch gebruik. Bron: Mesothelioma Applied Research Foundation, 25 januari 2007. Meer www.marf.org

Chemotherapie met een combinatie van de middelen pemetrexed (Alimta) en cisplatine kan de levensduur met ca. 3 maanden verlengen bij een selecte groep mesothelioompatiënten met een goede functionele capaciteit (performance status). Dit concluderen Green et al. na analyse van de resultaten van een studie van 448 patiënten die in 20 verschillende centra over de wereld behandeld waren. Bron: Green J. et al. (2007). Pemetrexed disodium in combination with cisplatin versus other cytotoxic agents or supportive care for the treatment of malignant pleural mesothelioma. Cochrane Database of Systematic Reviews 2007, Issue 1. Art. No.: CD005574. DOI: 10.1002/14651858. CD005574.pub2.

Green J, Dundar Y, Dodd S, Dickson R, Walley T. Pemetrexed disodium in combination with cisplatin versus other cytotoxic agents or supportive care for the treatment of malignant pleural mesothelioma. Cochrane Database of Systematic Reviews 2007, Issue 1. Art. No.: CD005574. DOI: 10.1002/14651858.CD005574.pub2.

BackgroundMalignant pleural mesothelioma (MPM) is a highly aggressive malignancy whose incidence is expected to increase in the United Kingdom,Western Europe, and Australia over the next 20 years as a result of occupational exposure to asbestosfibres. Surgery is feasible in only a small proportion of cases, and radiotherapy and cytotoxic chemotherapy are used in palliation. Pemetrexed is the first and only chemotherapy agent that has been granted a marketing approval for use in combination with cisplatin for the treatment of chemonaïve patients with unresectable MPM.

Objectives

To examine evidence on the clinical effectiveness of pemetrexed disodium used in combination with cisplatin for the treatment of unresectable malignant pleural mesothelioma in chemotherapy naïve patients compared with other cytotoxic agents used alone or in combination, or supportive care.

Search strategy

CENTRAL (Issue 2, 2005), EMBASE (1980-2005), MEDLINE (1980-2005), HTA database (1990-2005),Web of Knowledge (1990- 2005) and handsearching (including reference lists of retrieved articles and the pharmaceutical company submission to to NICE), up to October 2005.

Selection criteria

Randomised Controlled Trials (RCTs) where the use of pemetrexed disodium in combination with cisplatin is compared with other cytotoxic agents, or supportive care for the treatment of malignant pleural mesothelioma (or non-RCTs, in the absence of RCT data ).

Data collection and analysis

Outcomes included overall survival, tumour response, progression-free survival, toxicity and quality of life. Data extraction and quality assessment of included trials was completed independently. Trial data and quality assessment were tabulated and presented narratively.

Main results

One RCT involving 448 patients and comparing pemetrexed plus cisplatin versus cisplatin alone for the treatment of unresectable malignant mesothelioma was included in the review. In the intention-to-treat study population, the median survival was statistically significantly longer in the combination arm of pemetrexed plus cisplatin when compared with the cisplatin alone arm. (12.1 and 9.3 months, respectively, p=0.002). The incidence of grade 3/4 toxicities was higher in the combination arm compared with the cisplatin alone arm

Authors’ conclusionsPemetrexed disodium in combination with cisplatin and with folic acid and vitamin B12supplementation may improve survival when used in combination with cisplatin in good performance status patients. Further studies including patients with poor performance status are needed in order to generalise the treatment findings. Further studies are also needed into the optimum chemotherapy, and a clear definition of what constitutes best supportive care.

Een meta-analyse van de resultaten van drie case-control studies geeft aan dat asbestblootstelling het risico op longkanker 1,67 keer vergroot. Bron: Mahjub H & Sadri GH, (2006). Meta-analysis of case-referent studies of specific environmental or occupational pollutants on lung cancer. Indian Journal of Cancer, october-december, 43, 4, 169-173.

Ratten die met “boysenberries”m, een grote bramensoort, zijn gevoed ontwikkelen minder vaak symptomen van mesothelioom door asbest. De bramen die in de VS en Nieuw Zeeland groeien kunnen rauw of in jam verwerkt gegeten worden. De beschermende werking komt volgens de Japanse onderzoekers door de stof polyphenol die in deze soort bramen in grote concentratie voorkomt. Bron: The Yomiuri Shimbun, 8 februari 2007.

Onderzoekers van een Japanse universiteit willen een vaste methode vinden om mesothelioom in een vroeg stadium te ontdekken. Dit is het doel van een grootschalig onderzoek onder 40.000 mensen die aan asbest zijn blootgesteld. Deze mensen moeten de komende tijd worden opgespoord en krijgen dan een bloedtest aangeboden die de aanwezigheid van een mesothelioom gezwel aan kan tonen. De groep met de betreffende kenmerken zal vervolgens minimaal tot 2012 worden gevolgd, via periodieke controles op de universiteit. Het onderzoeksplan moet nog door het ethisch panel van de universiteit worden goedgekeurd. Bron. Japan Times, 19 januari 2007. Meer japantimes.com.jp

Het Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde publiceerde al in de jaren 50 wetenschappelijk onderzoek dat aantoonde dat asbest grote gevaren opleverde voor de mensen die ermee moesten werken. Toch duurde het tot in de jaren negentig tot er in Nederland een totaal verbod op het gebruik van asbest kwam. Dat zei emeritus professor dr. Jan van der Meer bij de viering van het 150-jarig bestaan van het Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde. Van der Meer vindt het onbegrijpelijk dat de overheid niet eerder maatregelen heeft getroffen, ondanks de beschikbare kennis over de risico’s. Bron: ANP, 4januari 2007.

In twee recent verschenen artikelen wordt een overzicht gegeven van de biologische processen die mesothelioom veroorzaken en de behandelingen die toegepast worden. In beide artikelen wordt geconcludeerd dat deze aandoening nog steeds een slechte prognose heeft. Wel zijn er de laatste jaren bescheiden verbeteringen geboekt door chemotherapeutische behandeling met een combinatie van de middelen cisplatine en pemetrexed of raltitrexed. Meer kennis over de moleculaire processen is echter nodig om meer effectieve behandelingen te kunnen vinden. Bron: Stahel RA ,(2006). Malignant pleural mesothelioma: A new standard of care, Lung Cancer, doi:10.1016/j.lungcan.2006.09.011. Zucalia, P.A. & Giaccone, G. (2006). Biology and management of malignant pleural mesothelioma. European Journal of Cancer 42, 2707-2714.
Stahel RA ,(2006). Malignant pleural mesothelioma: A new standard of care, Lung Cancer, doi:10.1016/j.lungcan.2006.09.011

Abstract

Malignant pleural mesothelioma (MPM) is an asbestos-associated cancer that occurs

most commonly in the pleural cavities and generally has a poor prognosis. A rise in the incidence of this fatal disease, which, in the past has been considered to be relatively refractory to therapy, is predicted over the next decade. The realisation that patients can benefit from systemic chemotherapy and more aggressive multimodal approaches, including extrapleural pneumonectomy (EPP), in earlier stages of disease now provides the opportunity to offer more effective treatment for this disease.

Zucalia, P.A. & Giaccone, G. (2006). Biology and management of malignant pleural mesothelioma. European Journal of Cancer 42, 2707-2714.

Abstract

Malignant mesothelioma is an aggressive tumour, with a poor prognosis and an increasing

incidence as a result of widespread exposure to asbestos. The results of the treatments

available are poor. Surgery and radiotherapy have a limited role in highly selected patients

and systemic therapy is the only potential treatment option for the majority of patients.

Despite some definite activity of the novel antifolates such as pemetrexed and raltitrexed,

the results, even in combination with platinating agents, are still modest, with a median

survival of approximately one year. The better understanding of the biology of mesothelioma

makes the assessment of a number of targeted agents particularly interesting. Unfortunately,

the targeted agents imatinib, gefitinib, erlotinib and thalidomide have been

shown to be ineffective in unselected patients. Studies with anti-angiogenesis agents are

ongoing. An improvement of the knowledge of major molecular pathways involved in

malignant mesothelioma is needed in order to define proper targets for the systemic treatment

of this disease.

Over een jaar of twee moet duidelijk zijn of een nu nog experimentele behandeling aanslaat bij patiënten met mesothelioom. Deze zogenoemde immunotherapie toonde hoopvolle resultaten in een proefdiermodel. Joost Hegmans, onderzoeker bij het Erasmus MC, promoveerde op 6 december op zijn onderzoek naar deze behandeling. Hegmans onderzocht of dendritische cellen, de verkenners van het immuunsysteem, een rol in de behandeling zouden kunnen spelen. De resultaten in proefdieren zijn hoopgevend. De behandeling met deze cellen heeft bij muizen effect wanneer de tumor nog klein is. Inmiddels is de eerste fase gestart van een onderzoek bij patiënten, om de werking van dendritische cel immunotherapie en eventuele bijwerkingen vast te stellen. De resultaten daarvan worden op z’n vroegst over twee jaar verwacht. Bron: Hegmans, J.P.J.J. (2006) Verbetering van diagnostiek en behandeling van kwaadaardig mesothelioom. Proefschrift Erasmus Universiteit Rotterdam, Erasmus MC. Meer http://www.erasmusmc.nl/