Twee overzichtsstudies beschrijven elk op een andere manier de werking van koolstof nanobuisjes in het lichaam. Beide concluderen dat ander en meer onderzoek nodig is om te bepalen of dat materiaal op dezelfde manier als asbest mesothelioom kan veroorzaken. Bron: Pacurari, M. e.a. (2010), Donaldson, K. e.a. (2010).
Amerikaans talk bevat vrijwel geen asbest en veroorzaakt geen mesothelioom. Dat concludeert Price op basis van een overzichtsstudie. De conclusie gaat in tegen eerdere meldingen van het Amerikaanse Agentschap voor beroepsgerelateerde gezondheid en veiligheid (OSHA) en het Nationale Instituut voor Beroepsveiligheid en Gezondheid (NIOSH). Bron: Price, B. (2010).
Het is nog onduidelijk welke rol asbestblootstelling als enige oorzaak bij het ontstaan van chronische luchtwegafwijkingen heeft. Ook de voordelen van vroeg-screening en ct-scans voor de diagnostiek van asbestgerelateerde longziekten staan nog ter discussie. Ondanks het inmiddels sterk afgenomen asbestgebruik blijft de stoflongziekte asbestose een belangrijk probleem. Helaas is deze ziekte nog niet goed te behandelen. Bron: Antonescu-Turcu, A.L. & Schapira, R.M. (2010).
Canadese chrysotiel asbestmijnwerkers lopen minder risico op longkanker dan Amerikaanse chrysotiel asbesttextielwerkers.
Bermans verklaring is dat de mijnwerkers aan korter vezels hebben blootgestaan dan de textielwerkers. Bovendien bestond de stof waarmee de mijnwerkers in aanraking kwamen maar voor tweederde uit asbestvezels. Bron: Berman, D.W. (2010).
Mensen die met vermiculiet asbest, een Noord Amerikaanse amfibool asbestsoort, hebben gewerkt lopen niet alleen een hoger dan gemiddeld risico op de al bekende asbestgerelateerde ziektes asbestose, mesothelioom en longkanker, maar ook op hart- en vaatziekten.
Onderzoeker Larson adviseert daarom de betreffende groep daarop te monitoren. Bron: Larson, T.C. e.a. (2010).
Blootstelling aan uitsluitend asbest lijkt geen rol te spelen bij verstopping van de luchtwegen.
Dat komt uit Frans onderzoek onder 3660 mensen die beroepsmatig aan asbest zijn blootgesteld. De cumulatieve hoeveelheid asbest waaraan men was blootgesteld had geen invloed op de longfunctie. De studiegroep was mogelijk niet representatief voor alle aan asbest blootgestelde slachtoffers omdat een deel van de doelgroep met asbestose waarschijnlijk niet aan het onderzoek deelnam. Bron: Ameille, J. e.a. (2010).
Het sarcomatoide mesothelioom is de meest zeldzame en meest agressieve vorm van maligne mesothelioom en komt vooral voor in het longvlies (98%).
Een studie van 326 dossiers van patienten met deze aandoening bevestigt de relatie met asbestblootstelling, in het bijzonder met amosiet asbest. Verder werd bij 79% van de patienten ook pleurale verdikking (pleurale plaques) geconstateerd en bij 27% de stoflongziekte asbestose. Gemiddeld leefde de groep nog drie maanden na diagnose. Bron: Klebe, S. e.a. (2010).
Aan de hand van een biopt uit het longvlies, in combinatie met celdiagnostiek (cytologie) en een ct-scan van de borst, kan de diagnose mesothelioom worden gesteld, aldus de eerste richtlijn van de National Comprehensive Cancer Network (NCCN).
De NCCN is een alliantie van 21 Amerikaanse kankercentra gericht op verbetering van kwaliteit en effectiviteit van zorg voor kankerpatienten. Een pleurale vochtpunctie of test op biomarkers zijn op dit moment onvoldoende betrouwbaar om een diagnose te kunnen stellen. Chemotherapie met een combinatie van de middelen Pemetrexed (Alimta) en cisplatine is de enige aanbevolen eerstelijnsbehandeling in de eerste categorie volgens de richtlijn. Bron: Elsevier Global Medical News, 17 maart 2010.
Volgens een persbericht van het Erasmus Medisch Centrum zijn de eerste resultaten van een nieuwe behandeling voor mesothelioom veelbelovend.
De methode is erop gericht cellen uit het eigen afweersysteem van een patient zodanig te trainen dat deze beter in staat zijn kankercellen te herkennen en aan te pakken. Onderzoekers testten de methode, dendritische cel immuuntherapie genaamd, op 10 patienten. De eerste resultaten zijn veelbelovend: het afweersysteem blijkt de woekerende cellen inderdaad te herkennen en aan te vallen. Bijkomend voordeel is dat de behandeling vrijwel geen nare bijwerkingen heeft, in tegenstelling tot chemotherapie. Andere onderzoeken moeten de werkzaamheid van de nieuwe behandeling van het Erasmus MC bevestigen, ook op grote schaal. Het zal naar verwachting nog jaren duren voordat de behandeling in andere ziekenhuizen van start kan gaan. Bron: Erasmus MC, ANP, 12 april 2010
Volgens Rudd (2010) komt er steeds meer bewijs voor de invloed van erfelijke aanleg op het krijgen van asbestgerelateerde kanker.
Chemotherapie met een combinatie van de middelen pemetrexed (Alimta) en cisplatine kan de overlevingsduur verlengen en de symptomen verzachten. Met betrekking tot nieuwe behandelingen biedt vooral het onderzoek naar doelgerichte medicijnen (targeted therapy) perspectief. Dit zijn medicijnen die kankercellen remmen zonder dat er veel schade aangericht wordt aan de gezonde cellen. Heintz e.a. (2010) beschrijven hoe asbest de cellen beschadigt en welke technieken toegepast worden om dit proces op celniveau om te keren. Bron: Rudd, R.M. (2010), Heintz, N.H. e.a. (2010).
