HMGB1 is een molecuul dat afgegeven wordt door lichaamscellen die met asbest in aanraking zijn geweest. Dit molecuul zorgt voor ontstekingsreacties die kunnen leiden tot het ontstaan van een tumor. Patienten die aan asbest zijn blootgesteld hebben hogere dan gemiddelde niveaus van HMGB1 in hun bloed. Yang e.a. stellen voor een medicijn te ontwikkelen gericht op HMGB1 zodat een ontstekingsreactie kan worden voorkomen. Bron : Yang, H. e.a. (2010).
Vitamine A-retinol supplementen hebben geen preventieve werking tegen mesothelioom bij oud-werknemers van de blauwe asbestmijn in het Australische Wittenoom. De groep kreeg tussen 1990 en 2007 op bepaalde momenten vitamine A/retinol toegediend en werd vergeleken met een controlegroep die dat niet kreeg. Bron : Alfonso, H.S. e.a. (2010).
Asbestblootstelling veroorzaakt afwijkingen in de longfunctie. Dit effect is sterker bij rokers en werkers bij wie op rontgenfoto s symptomen van asbestose zijn te zien. Meer onderzoek is nodig om te bepalen hoe asbest en tabaksrook elkaar in het lichaam beinvloeden. Bron: Abejie, B.A. e.a. (2010).
Twee overzichtsstudies beschrijven elk op een andere manier de werking van koolstof nanobuisjes in het lichaam. Beide concluderen dat ander en meer onderzoek nodig is om te bepalen of dat materiaal op dezelfde manier als asbest mesothelioom kan veroorzaken. Bron: Pacurari, M. e.a. (2010), Donaldson, K. e.a. (2010).
Amerikaans talk bevat vrijwel geen asbest en veroorzaakt geen mesothelioom. Dat concludeert Price op basis van een overzichtsstudie. De conclusie gaat in tegen eerdere meldingen van het Amerikaanse Agentschap voor beroepsgerelateerde gezondheid en veiligheid (OSHA) en het Nationale Instituut voor Beroepsveiligheid en Gezondheid (NIOSH). Bron: Price, B. (2010).
Het is nog onduidelijk welke rol asbestblootstelling als enige oorzaak bij het ontstaan van chronische luchtwegafwijkingen heeft. Ook de voordelen van vroeg-screening en ct-scans voor de diagnostiek van asbestgerelateerde longziekten staan nog ter discussie. Ondanks het inmiddels sterk afgenomen asbestgebruik blijft de stoflongziekte asbestose een belangrijk probleem. Helaas is deze ziekte nog niet goed te behandelen. Bron: Antonescu-Turcu, A.L. & Schapira, R.M. (2010).
Canadese chrysotiel asbestmijnwerkers lopen minder risico op longkanker dan Amerikaanse chrysotiel asbesttextielwerkers.
Bermans verklaring is dat de mijnwerkers aan korter vezels hebben blootgestaan dan de textielwerkers. Bovendien bestond de stof waarmee de mijnwerkers in aanraking kwamen maar voor tweederde uit asbestvezels. Bron: Berman, D.W. (2010).
Mensen die met vermiculiet asbest, een Noord Amerikaanse amfibool asbestsoort, hebben gewerkt lopen niet alleen een hoger dan gemiddeld risico op de al bekende asbestgerelateerde ziektes asbestose, mesothelioom en longkanker, maar ook op hart- en vaatziekten.
Onderzoeker Larson adviseert daarom de betreffende groep daarop te monitoren. Bron: Larson, T.C. e.a. (2010).
Blootstelling aan uitsluitend asbest lijkt geen rol te spelen bij verstopping van de luchtwegen.
Dat komt uit Frans onderzoek onder 3660 mensen die beroepsmatig aan asbest zijn blootgesteld. De cumulatieve hoeveelheid asbest waaraan men was blootgesteld had geen invloed op de longfunctie. De studiegroep was mogelijk niet representatief voor alle aan asbest blootgestelde slachtoffers omdat een deel van de doelgroep met asbestose waarschijnlijk niet aan het onderzoek deelnam. Bron: Ameille, J. e.a. (2010).
Het sarcomatoide mesothelioom is de meest zeldzame en meest agressieve vorm van maligne mesothelioom en komt vooral voor in het longvlies (98%).
Een studie van 326 dossiers van patienten met deze aandoening bevestigt de relatie met asbestblootstelling, in het bijzonder met amosiet asbest. Verder werd bij 79% van de patienten ook pleurale verdikking (pleurale plaques) geconstateerd en bij 27% de stoflongziekte asbestose. Gemiddeld leefde de groep nog drie maanden na diagnose. Bron: Klebe, S. e.a. (2010).
