Nieuwsarchief

De Duitse politieke partij de Groenen pleit voor het omkeren van de bewijslast bij het toekennen van een uitkering wegens een beroepsziekte als bijvoorbeeld asbestose. Nu moet een slachtoffer zelf bewijzen dat hij de ziekte op zijn werk heeft opgelopen. Dat blijkt vaak erg moeilijk. Erkenning lukt wel, maar een uitkering wordt niet toegekend. Voor dat laatste geldt namelijk ook nog de eis dat men voor minimaal 20% arbeidsongeschikt is. Omgekeerde bewijslast zou betekenen dat de Berufsgenossenschaft pas een uitkering kan weigeren als bewezen kan worden dat het slachtoffer niet op zijn werk is blootgesteld. Bron: Taz, die tageszeitung, 7 maart 2011.

Een 47-jarige man is door de politierechter veroordeeld tot een boete van 750 euro. De man ging vier agenten te lijf toen hij werd aangehouden. Reden voor zijn aanhouding was een boete van 6500 euro omdat zijn bedrijf asbest illegaal had verwijderd. De man had via zijn bedrijf een opdracht aangenomen om drie schuren te slopen. Hij had het asbest laten inventariseren, maar daarna besloten het zelf weg te halen. Dat is tegen de wettelijke regels in. De man bracht het asbest vervolgens ook nog zelf naar de stort. De zaak kwam aan het licht waarna de man de politie vertelde dat het maar om 20 kubieke meter ging. Iedere particulier mag 35 kubieke meter afvoeren zonder papierwinkel, maar voor een bedrijf gelden andere regels. Bron: AD 7 maart 2011.

De Hoge Raad bevestigt dat de zogenoemde ‘proportionele aansprakelijkheidsregel’ slechts in uitzonderingssituaties kan worden toegepast, bijvoorbeeld in geval van letselschade van werknemers bij blootstelling aan asbest. Aan die regel kleeft namelijk het bezwaar dat iemand aansprakelijk wordt gehouden voor schade die hij niet, of niet in een door de rechter aangenomen mate, heeft veroorzaakt. De rechter dient dan ook zeer terughoudend te zijn met toepassing van deze regel. Bovendien moet hij verantwoording afleggen over de omstandigheden die de toepassing in het concrete geval rechtvaardigen. In anderssoortige zaken bijvoorbeeld over vermogensschade moet de client het oorzakelijk verband tussen de schending van de waarschuwingsplicht en de vermogensschade bewijzen. Bron: FD, 23 februari 2011: Mr. M.A.J.G. Janssen en mr. D.D. Castelijns, advocaten.

In hoger beroep oordeelt het Hof Den Haag dat het beroep op verjaring van rederij Maersk niet als onaanvaardbaar is aan te merken. Dit oordeel is gebaseerd op een weging van alle gezichtspunten en het feit dat het slachtoffer op 87- jarige leeftijd is overleden, waarbij het een feit van algemene bekendheid is dat de gemiddelde levensverwachting voor mannen (wezenlijk) lager ligt. Gesteld noch gebleken is dat de man voorafgaand aan de diagnose van mesothelioom een zodanige lange lijdensweg heeft moeten ondergaan, dat dit de bereikte leeftijd ten tijde van het overlijden als punt van overweging relativeert.
Het slachtoffer was tussen 1950 en 1967 als respectievelijk havenwerker en stuwer in loondienst werkzaam geweest bij de N.V. Stoomvaartmaatschappij ‘Nederland’ (hierna: SMN), waarvan aanvankelijk Nedlloyd BV (hierna: Nedlloyd), nu Maersk, rechtsopvolgster is. Op 24 mei 2007 is de man aan de ziekte mesothelioom overleden. De nabestaanden zijn in hoger beroep gegaan omdat ze het niet eens waren met de wijze waarop de kantonrechter de gezichtspunten had gewogen. Bron: LJN BP1109, Gerechtshof Den Haag, 25 januari 2011.

Schoolbesturen kunnen aansprakelijkheidskwesties in verband met asbestclaims niet zonder meer doorschuiven naar gemeenten. Dat blijkt uit jurisprudentie over asbestclaims in het onderwijs. Van belang is vooral de periode waarop de claim betrekking heeft. Iemand die nu een claim bij een school indient voor een asbestziekte die een aantal decennia geleden is veroorzaakt, zal weinig kans op succes hebben. Er wordt dan namelijk rekening gehouden met de situatie van toen en de destijds geldende opvattingen en wet- en regelgeving. Bron: Vereniging van openbare en algemeen toegankelijke scholen, 24 januari 2011.

In hoger beroep komt het Hof Den Haag, na weging van alle gezichtspunten, tot het oordeel dat het beroep op verjaring van Ajax Chubb Brandbeveiliging BV – juridisch gezien – niet voldoende schrijnend is om dit als onaanvaardbaar aan te merken. Het gegeven dat de ziekte mesothelioom zich pas heeft geopenbaard nadat de 30-jarige verjaringstermijn reeds was verstreken is daarbij in aanmerking genomen. Het mesothelioomslachtoffer is in deze zaak het kind (tevens huisgenoot) van een man die van 24 augustus 1959 tot 29 juli 1966 in dienst was een rechtsvoorgangster van Ajax. Naar het oordeel van het hof heeft de nabestaande niet aangetoond dat bij Ajax – uitgaande van de maatstaven en opvattingen van destijds – reeds voor het einde van het dienstverband van de man zozeer het besef moest zijn doorgedrongen dat er reden was om ook maatregelen ter bescherming van de thuisomgeving van haar werknemers te treffen. Bron: rechtspraak.nl, 25 januari 2011.

Zwitserse asbestslachtoffers die meer dan 10 jaar na het laatste asbestcontact ziek worden kunnen, wegens verjaring, geen schadevergoeding meer claimen bij hun werkgever. Het Bundesgericht is zich bewust dat het vaak veel langer duurt tot de ziekte zich openbaart. De wetgever heeft echter nagelaten in dergelijke gevallen voor asbestslachtoffers een uitzondering te maken. In Nederland geldt een verjaringstermijn van 30 jaar. Bron: Tages-Anzeiger, 29 januari 2011.

De Dust Diseases Board van de Australische staat New South Wales heeft in 2010 145 mesothelioomclaims behandeld. De laatste drie jaar is het jaarlijkse aantal behandelde claims steeds toegenomen. In totaal ontvangt deze instantie 300 tot 400 asbestgerelateerde asbestclaims per jaar. New South Wales is verantwoordelijk voor ongeveer een derde van alle Australische asbestslachtoffers. Bron: ABC, 10 december 2010.

De bedrijfsleider van een asbestverwijderaar, is door de rechtbank in Utrecht veroordeeld tot een werkstraf van 100 uur en zes maanden voorwaardelijke gevangenisstraf.
De werkgever van de man kreeg een boete van 45.000 euro, waarvan 20.000 euro voorwaardelijk. De rechtbank oordeelde dat het bedrijf asbest heeft achtergelaten in een pand aan de Reactorweg in Utrecht, terwijl het verwijderd had moeten worden. Andere bouwvakkers belden drie jaar geleden de inspectie omdat gespecialiseerde asbestbedrijven er een rommeltje van maakten. Alle bedrijven die op dat moment in het kantoorpand aan de slag waren, werden voor de rechter gesleept. De straffen vielen iets lager uit dan de officier van justitie had geeist. Volgens dagblad Trouw had een van de verdachte slopers bij de politie verklaard dat slopers en asbestverwijderaars op grote schaal Polen en Litouwers inzetten omdat deze niet op de hoogte zijn van de gevaren die het onbeschermd werken met asbest met zich meebrengt. Bron:Trouw, 16 november, Asbest en Bouw, 7 december, 2010.

Het Australische Dust Diseases Tribunal past geen verjaringstermijn toe voor mensen met stofgerelateerde ziekten zoals mesothelioom. Bron: Mondaq Business Briefing, 10 november 2010.