Nieuwsarchief

Een mesothelioompatiente vordert schadevergoeding van de werkgever waarbij haar overleden vader in de periode van 1950 tot 1975 als bankwerker in loondienst is geweest. De vordering is verjaard. Aan de hand van de zeven gezichtpunten die de Hoge Raad heeft geformuleerd in het arrest Van Hese/De Schelde (2000) oordeelt de rechtbank Rotterdam dat het beroep op verjaring naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid niet onaanvaardbaar is. Van belang is dat de werkgever vanaf 1962 maatregelen ter voorkoming van thuisbesmetting heeft genomen. De scheepswerf heeft immers onweersproken gesteld dat in ieder geval vanaf 1962 de werkkleding van [eiseres] sr. niet meer thuis werd gewassen maar op de scheepswerf bleef om gewassen te worden. Verder brengt een eventuele schending van de zorgplicht door de werkgever jegens werknemer niet zonder meer met zich mee dat ook tegenover zijn dochter, de huisgenote, een norm is overtreden. In dat verband is bovendien van belang dat de maatregelen die genomen moeten worden om thuisbesmetting te voorkomen (tenminste deels) andere zijn dan de maatregelen ter bescherming van de eigen werknemers. Bron: rechtbank Rotterdam, 353756, 12 oktober 2011.

In Brussel is op 24 oktober het eerste asbestproces in België van start gegaan. Het gaat om de zaak van een nabestaande van een in 2000 aan mesothelioom overleden vrouw tegen voormalig asbestverwerker Eternit. De vrouw was een zogenaamd omgevingsslachtoffer van de Eternitfabriek van Kapelle-op-den-Bos, waar asbestcement werd geproduceerd. Zijzelf werkte nooit in de fabriek. Haar echtgenoot werkte er bijna dertig jaar lang als ingenieur. Hij stierf in 1987 aan mesothelioom. Inmiddels is een wetsvoorstel in voorbereiding dat asbestslachtoffers die een beroep doen op het Belgische Asbestfonds alsnog het recht geeft juridische stappen te nemen tegen de vervuiler. Momenteel is dat niet mogelijk. Bron: Het Laatste Nieuws, 9 en 21 oktober 2011.

Een eigenaar van een stal heeft van de rechter 1000 euro boete gekregen voor het illegaal afbreken van een stal met asbesthoudende golfplaten. De eigenaar van een schuur kreeg 5000 euro boete, waarvan 3500 voorwaardelijk voor de sloop zonder vergunning van een 164 vierkante meter groot dak van eterniet golfplaten. De eigenaar van de schuur verklaarde tegenover de rechter dat hij de nodige kennis heeft van asbest en dat de eterniet golfplaten geen asbest bevatten. De man zorgde er wel voor dat de werknemer die het dak moest slopen, beschermende kleding droeg. Ook schakelde hij een gecertificeerd bedrijf in voor de verwerking van het sloopmateriaal. Bron: asbestenbouw.nl, 5 oktober 2011.

Het Britse Hooggerechtshof heeft een verzoek van verzekeraars afgewezen om een Schotse wet ongeldig te verklaren. De wet biedt Schotse asbestslachtoffers de mogelijkheid een schadevergoeding te claimen voor “pleurale plaques” . Dit gaat in tegen een uitspraak van het Britse House of Lords vijf jaar geleden. Dit hoogste rechtsorgaan oordeelde toen dat verzekeraars geen schadevergoeding meer hoeven te betalen aan mensen die door asbestblootstelling pleurale plaques, een niet-kwaadaardige verdikking van het longvlies, hebben gekregen. Bron: The Daily Telegraph, 13 oktober 2011, IAS Nieuws, 26 maart 2009.

Warenhuis Marks & Spencer heeft van de Britse rechter 1 miljoen pond boete gekregen omdat het verzuimd heeft tijdens twee renovaties klanten en werknemers tegen risico s van asbestblootstelling te beschermen. Bron: Bournemouth Echo, 28 september 2011.

Medewerkers van vier Britse verzekeraars krijgen een bonus op het moment dat ze er in slagen de compensatie van asbestslachtoffers te beperken. Het gaat in totaal om vorderingen van 25000 families met een lid dat mesothelioom heeft of daaraan is overleden. De vier verzekeraars proberen in hoger beroep voor elkaar te krijgen dat werkgeversaansprakelijkheid pas gaat gelden vanaf het moment dat de ziekte mesothelioom zich openbaart en niet vanaf het moment dat asbestblootstelling heeft plaatsgevonden, gemiddeld 40 jaar eerder. Volgens een woordvoerder van het Britse Verbond van Verzekeraars wordt dit standpunt van de vier maatschappijen als controversieel gezien en door de meeste verzekeraars niet gedeeld. Bron: The Independent on Sunday, 15 oktober 2011.

Ondanks verjaring van de vordering is voormalig asbestproducent Eternit aansprakelijk, omdat het bedrijf heeft nagelaten te waarschuwen voor het gevaar van gebruik van asbestafval afkomstig van de fabriek. Dat stelt het gerechtshof in Arnhem in hoger beroep. De zaak was aangespannen door de weduwnaar van een 2004 aan mesothelioom overleden vrouw. De vrouw was via het erf van haar ouderlijk huis aan asbest blootgesteld. Dat erf was in 1958, 1960 en 1963 met van Eternit afkomstig asbesthoudend bedrijfsafval verhard. Bron: Hof Arnhem, 9 augustus 2011, LJN: BR5350.

Advocate Dufour concludeert in juridisch vakblad PIV-Bulletin dat de regels uit -kort gezegd- De Schelde/Eternit/Hertel- jurisprudentie niet een op een toegepast kunnen worden op vorderingen van (oud-)leerkrachten met mesothelioom op schoolbesturen. Dit omdat de intensiteit en duur van de asbestblootstelling niet in de buurt komt van de blootstelling in de industrie en een schoolbestuur qua kennis van de gevaren verbonden aan asbest niet op een lijn kan worden gesteld met de kennis van grote werkgevers in de risico-industrie.
Eerder dit jaar besloot het kabinet dat eigenaren van schoolgebouwen van voor 1994 nog een jaar de tijd hebben om een asbestinventarisatie uit te laten uitvoeren. Een grondige en gedetailleerde uitgevoerde inventarisatie zal van belang zijn om een mogelijke aansprakelijkheidsvraag bij mesothelioom te kunnen beantwoorden. Bron: L.C. Dufour, PIV-Bulletin 5, juni 2011.

Een man uit Amsterdam is veroordeeld tot een boete van 500 euro, waarvan de helft voorwaardelijk. Hij stripte zijn pand zonder sloopvergunning en zonder asbest-inventarisatierapport. Een controleur legde de werkzaamheden stil en nam twee monsters uit de container met afval. daarin werd geen asbest gevonden. Op de zoldervloer werd later wel asbeststof aangetroffen. De man moest 6500 euro aan extra kosten uittrekken, onder meer om een asbestverwijderingsbedrijf in te schakelen. Bron: Haarlems Dagblad, 13 juli 2011.

Een bouwmaterialenhandel heeft zijn zorgplicht niet geschonden omdat het bedrijf niet verplicht was te waarschuwen voor de risico s van de asbestcementgolfplaten die het tussen 1982 en 1984 zou hebben verkocht. Dergelijke producten mochten destijds vrijelijk en zonder enige beperking in het verkeer worden gebracht. Bron: rechtbank Almelo, 27 april 2011, LJN:BQ4019.