Nieuwsarchief

In de Australische regio New South Wales (NSW) is de mesothelioom incidentie de laatste 30 jaar onder mannen en vrouwen sterk gestegen. Dit constateren onderzoekers na een vergelijking van de cijfers van de Centrale Kankerregistratie met die van de NSW Workers Compensation (Dust Diseases) Board. De latentietijd, de periode tussen het eerste moment van blootstelling aan asbest en het moment van diagnose is momenteel gemiddeld 43 jaar. Ook werd een toename gesignaleerd van het aantal niet-beroepsgebonden gevallen van mesothelioom. Bron: Hyland, R.A., et al., (2007). Incidence trends and gender differences in malignant mesothelioma in New South Wales, Australia. Scandinavian Journal of Work and Environmental Health, Aug.33(4):286-92.
Hyland, R.A., et al., (2007). Incidence trends and gender differences in malignant mesothelioma in New South Wales, Australia. Scandinavian Journal of Work and Environmental Health, Aug.33(4):286-92.
OBJECTIVES: Features of malignant mesothelioma reportedly differ between men and women, including occupational asbestos exposure, histological subtype, and median survival. In this study, incidence trends and clinical features for malignant mesothelioma were compared between genders in New South Wales (NSW), where notification of malignant mesothelioma to the Central Cancer Registry is a statutory requirement.
METHODS: Notifications to the Central Cancer Registry were compared with those to the registry of the NSW Workers’ Compensation (Dust Diseases) Board. The latter includes occupational and clinical data.
RESULTS: Of the 3090 cases of malignant mesothelioma reported to the Central Cancer Registry between 1972 and 2004, 456 (15%) were female. Altogether 1995 malignant mesotheliomas were compensated between 1969 and 2004, of which 105 (5%) occurred among women. The incidence increased for both genders by approximately 15-fold. Median survival was similar for the men and women for all of the cases (7 versus 6 months), but was better among the women who received compensation (8.5 versus 10.4 months, P<0.0001). The mean disease latency (42.8 years) increased over the study period (P<0.001).
CONCLUSIONS: In New South Wales over the last 30 years, the total number of malignant mesotheliomas and the number of compensated cases of malignant mesothelioma have risen for both genders. The mean latency is increasing, and increasing numbers of “nonoccupational”. cases are being reported. Survival remains poor.

Hoewel in Israël nog geen asbestverbod geldt, zijn er sinds 1997 wel regels die het gebruik verregaand beperken. Een totaalverbod komt er echter aan. Dit o.a. vanwege de asbest-milieuvervuiling in de omgeving van een voormalige asbestcementfabriek in West Galilea. Volgens de officële cijfers zijn in Israël tussen 1980 en 2004 567 mensen aan mesothelioom overleden. 80% van deze gevallen was beroepsgerelateerd en de meeste mensen kwamen uit West Galilea. Opvallend is het hoge aantal vrouwen, nu een derde van het totaal. Verwacht wordt dat de incidentie tot 2015 toe zal nemen. Bron: International Ban Asbestos Secretariaat, 1 september 2007. Meer http://www.ibas.btinternet.co.uk/

De asbestziekte mesothelioom komt in Spanje vooral voor in de gemeente Cerdanyola vlakbij Barcelona en in de gemeente Getafe vlakbij Madrid. Dit zijn plaatsen waar vroeger asbest werd geproduceerd. In 2004 overleden landelijk 234 mensen aan deze vorm van kanker. Dit staat in de eerste Spaanse atlas die de verdeling van het aantal gevallen van kanker per soort en per gemeente aangeeft. De atlas is ontwikkeld door het Nationaal Centrum voor Epidemiologie dat onder het ministerie van Gezondheid valt. Bron: El Pais, 1 september 2007.

Uit een beknopte analyse van vier onderzoeken concluderen de epidemiologen Claudio en Tommaso Bianchi dat mensen die in het verleden als telefoonlijnwerker of technicus hebben gewerkt iets meer risico dan gemiddeld hebben op het krijgen van de ziekte mesothelioom. Zij kunnen aan asbest blootgesteld zijn tijdens het installeren van telefoonkabels op met asbest-geïsoleerde plaatsen. Een andere hypothese is dat de talkpoeder in de telefoonkabels een oorzaak kan zijn. Bron: JOEM, 49, 4, april 2007, p. 358: letters to the Editor.

Volgens een schatting van Bianchi et al. komt de ziekte maligne mesothelioom wereldwijd gezien het meest voor in Australië, het Verenigd Koninkrijk en België. Nederland staat op de 4de plaats. De meeste gebieden laten een sterk verband zien tussen de omvang van de asbestindustrie in het verleden en het voorkomen van de ziekte mesothelioom. Er zijn echter ook gebieden waar veel asbest is verwerkt, maar mesothelioom weinig voorkomt. Hiervoor is nog geen duidelijke verklaring te geven. Redenen voor deze discrepantie kunnen op verschillende gebieden liggen, zoals: een onbetrouwbare mesothelioomregistratie, de epidemie moet nog beginnen omdat de industrialisatie er later heeft plaatsgevonden, werknemers zijn er minder langdurig blootgesteld wegens korte arbeidscontracten, het type asbest dat gebruikt werd, een lage levensverwachting in het algemeen en bepaalde leefstijlkenmerken die de gevoeligheid voor het ontwikkelen van mesothelioom beïnvloeden. Bron: Bianchi, C &amp. T. , (2007). Malignant mesothelioma: global incidence and relationship with asbestos. Industrial Health, 45, 379-387.

Bianchi, C &amp. T. , (2007). Malignant mesothelioma: global incidence and relationship with asbestos. Industrial Health, 45, 379-387.

Abstract

Mesothelioma incidence varies markedly from one country to another. The highest annual crude incidence rates (about 30 cases per million) are observed in Australia, Belgium, and Great Britain. A lot of data indicate a relationship between mesothelioma and asbestos. The hot areas for mesothelioma exactly correspond to the sites of industries with high asbestos use, such as shipbuilding and asbestos-cement industry. However, in many countries with high asbestos consumption, mesothelioma incidence is low. The reasons for this fact are not clear. The latency periods elapsing between first exposure to asbestos and development of mesothelioma are mostly longer than 40 yr. An inverse relationship exists between intensity of asbestos exposure and length of the latency period. Mesothelioma generally develops after long-time exposures to asbestos. Some recent studies show that the risk increases with the duration of exposure. Possible co-factors in the pathogenesis of asbestos-related mesothelioma include genetic predisposition, diets poor in fruit and vegetables, viruses, immune impairment, recurrent serosal inflammation. The study of co-morbidity in mesothelioma could give an insight into the pathogenesis of the tumor. While a levelling-off in mesothelioma incidence has been registered in some countries, a worsening of the epidemic is predictable in large parts of the world.

Milieuvervuiling van een voormalige asbestcementfabriek in het Italiaanse Casale Monferrato verhoogt het risico op mesothelioom bij omwonenden sterk. Dit concluderen onderzoekers na een analyse van 103 gevallen van mesothelioom tussen 1987 en 1993 bij mensen die in het gebied rondom de fabriek woonden. Het aantal gevallen van mesothelioom was lager naarmate de woonplek verder van de fabriek verwijderd was. Bron: Maule, M. et al., (2007).Modeling Mesothelioma Risk Associated with Environmental Asbestos Exposure. Environmental Health Perspectives 115, 7, 1066-71.

Maule, M. et al., (2007).Modeling Mesothelioma Risk Associated with Environmental Asbestos Exposure. Environmental Health Perspectives 115, 7, 1066-71. BACKGROUND: Environmental asbestos pollution can cause malignant mesothelioma, but few studies have involved dose’ response analyses with detailed information on occupational, domestic, and environmental exposures. OBJECTIVES: In the present study, we examined the spatial variation of mesothelioma risk in an area with high levels of asbestos pollution from an industrial plant, adjusting for occupational and domestic exposures. METHODS: This population-based case control study included 103 incident cases of mesothelioma and 272 controls in 1987 1993 in the area around Casale Monferrato, Italy, where an important asbestos cement plant had been active for decades. Information collected included lifelong occupational and residential histories. Mesothelioma risk was estimated through logistic regression and a mixed additive multiplicative model in which an additive scale was assumed for the risk associated with both residential distance from the plant and occupational exposures. The adjusted excess risk gradient by residential distance was modeled as an exponential decay with a threshold. RESULTS: Residents at the location of the asbestos cement factory had a relative risk for mesothelioma of 10.5 [95% confidence interval (CI), 3.8 50.1), adjusted for occupational and domestic exposures. Risk decreased rapidly with increasing distance from the factory, but at 10-km the risk was still 60% of its value at the source. The relative risk for occupational exposure was 6.0 (95% CI, 2.9 13.0), but this increased to 27.5 (95% CI, 7.8 153.4) when adjusted for residential distance. CONCLUSIONS: This study provides strong evidence that asbestos pollution from an industrial source greatly increases mesothelioma risk. Furthermore, relative risks from occupational exposure were underestimated and were markedly increased when adjusted for residential distance.

België werd niet genoemd in Lins artikel in The Lancet over het verband tussen het historische asbestgebruik en het aantal mensen dat aan een asbestziekte overlijdt, in het bijzonder mesothelioom. Dit omdat geen cijfers bekend zijn over de sterfte aan mesothelioom in Wallonië. Lin berekende de gemiddelde asbestconsumptie in 33 landen voor de periode 1960 tot 1969 en vergeleek deze met het aantal sterfgevallen door mesothelioom en asbestose in de periode 2000-2004. In een reactie op dit artikel schrijven Belgische epidemiologen dat België tussen 1960 en 1970 de hoogste asbestconsumptie had in vergelijking met de door Lin onderzochte landen. Momenteel overlijden in Vlaanderen gemiddeld 126 mensen per jaar aan de ziekte mesothelioom. Bron: Nawrot, T.S. et al. (2007). Correspondence: Belgium: historical champion in asbestos consumption. The Lancet 369, may 19, 1692. Lin RT, et al. (2007). Ecological association between asbestos-related diseases and historical asbestos consumption: an international analysis. Lancet, mar 10.369(9564):844-9.

Het aantal mensen dat in Griekenland in de periode 1983 tot 2003 aan mesothelioom overleed is gestegen van 9 tussen 1983 en 1985 tot 53 tussen 2001 en 2003. De onderzoekers constateren dat er een verschuiving gaande is van slachtoffers uit de primaire industrie, waar asbest is geproduceerd, naar mensen die secundair met asbest in aanraking zijn geweest zoals loodgieters, technici, chauffeurs en boeren. Ook constateren zij een hoger dan gemiddeld aantal gevallen in Metsovo, gelegen in de regio Epirus, waar tremoliet-asbest in de grond voorkomt. Gogou, E. et al. (2007). Mesothelioma mortality in Greece from 1983 to 2003. International Journal of Clinical Practice, 1-5.
Gogou, E. et al. (2007). Mesothelioma mortality in Greece from 1983 to 2003. International Journal of Clinical Practice, 1-5. Abstract Objective: To present summary statistics of the Greek mesothelioma epidemic including summaries by occupation and geographical area. Methods: The National Statistics Service provides our data, which contain all deaths from 1983 to 2003 where mesothelioma was mentioned on the death certificate. Results: The annual number of mesothelioma deaths has increased from 9 in the 3-year period of time 1983 1985 to 53 in 2001-2003. Current deaths in males account for about 72% of the cases. The area of Epirus in Greece has the highest cause-specific mortality rate over the period 1983-2003. The occupational group which is related to the higher number of mesothelioma deaths was clerks and those occupied in business. following farmers, workers-technicians and drivers. Conclusion: Our data suggest a change in the balance of risk away from traditional asbestos exposure industries to industries where one could describe the exposure as secondary such as plumbers, technicians, drivers, farmers. Also, we found out that the higher cause-specific mortality rate was 0.38/100,000 population in Epirus, the lower was 0.025/100,000 in Thessalia and the national average rate was 0.10/100,000 population.

(Ex-)onderhoudswerkers van een Texaanse olieraffinaderij hebben door asbestblootstelling in het verleden vaker mesothelioom dan gemiddeld in de regio voorkomt. Dit is het resultaat van een analyse van de sterftecijfers tussen 1948 en 2003 van meer dan 2500 (ex-)onderhoudswerkers die in de raffinaderij hadden gewerkt. Bron: Tsai, S., et al. (2007). A 56-year mortality follow-up of Texas petroleum refinery and chemical employees, 1948-2003. J. Occup Environ Med. 49, 557-567.


Tsai SP, Ahmed FS, Wendt JK, Foster DE, Donnelly RP, Strawmyer TR., (2007). A 56-year mortality follow-up of Texas petroleum refinery and chemical employees, 1948-2003. J. Occup Environ Med. 49, 557-567.

ABSTRACT

OBJECTIVE: To further investigate the mortality risk of employees who worked in the petroleum refinery industry, we updated an earlier investigation by extending the mortality follow-up by an additional 14 years through 2003.

METHODS:The cohort consisted of 10,621 employees with an average follow-up of 34 years. We used the standardized mortality ratio (SMR) adjusted for age, race, and calendar years as a measure of risk.

RESULTS: Overall mortality (SMR=0.77, 95% confidence interval [CI], 0.74-0.79), all cancer mortality (SMR=0.87, 95% CI=0.82-0.93), and most cause-specific mortalities for the total study population were lower than or similar to that of the population of Harris County, Texas. This study did not show a significant increase in leukemia in the total population or in any of the subgroups. The only statistically significant excess of mortality found in this study was an increase in mesothelioma among maintenance employees. the SMR was 4.78 (95% CI=2.54-8.17) among employees who worked for a minimum of one year and was 7.51 (95% CI=3.75-13.45) among those with 10 or more years of employment and 20 or more years of latency.

CONCLUSIONS: After more than half a century of follow-up, employees at this facility continue to show more favorable mortality outcomes than the general local population. Overall, no statistically significant increase of leukemia or of any of the specific cell types was found. The increased mesothelioma is likely related to past exposure to asbestos.