Nieuwsarchief

Sinds 1980 zijn de sterftecijfers van 4187 ex-werknemers van een Poolse fabriek van asbestproducten vergeleken met de Poolse bevolking in het algemeen. Zowel longkanker als mesothelioom kwamen bij de asbestwerkers vaker voor. Bij vrouwen was het verschil nog groter, volgens de onderzoekers een aanwijzing dat vrouwen wellicht gevoeliger voor asbest zijn dan mannen. Er werd geen direct verband gevonden tussen het hebben van asbestose (een stoflongziekte) en een verhoogd risico op longkanker. Bron: Wilczynska U. et al., (2005) Mortality from malignant neoplasms among workers of an asbestos processing plant in Poland: results of prolonged observation. International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health 18(4):313-26.
Wilczynska U, Szymczak W, Szeszenia-Dabrowska N., (2005). Mortality from malignant neoplasms among workers of an asbestos processing plant in Poland: results of prolonged observation. International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health 18(4):313-26.

ABSTRACT

OBJECTIVES: The study on mortality from cancer among workers of an asbestos plant manufacturing asbestos yarn, cloth, cords, packings, stuffing, brake linings and asbestos-rubber sheets was launched in the 1980s. The present paper discusses the results of further tracing of asbestos workers of the same plant. MATERIALS AND METHODS: The study cohort covered 4497 workers employed at the asbestos plant in 1945-1980. The follow-up of the cohort continued until 31 December 1999. Deaths by causes were analyzed using standardized mortality ratio (SMR) calculated by the person-years method. The mortality pattern of the general population of Poland was used as reference. RESULTS: The availability of the cohort was 93.1% (2805 men and 1382 women were traced). Mortality from malignant neoplasms in total (281 deaths among men, SMR = 118, 95%CI: 105-133 and 135 deaths among women, SMR = 159, 95%CI: 133-188) as well as that from lung cancer (102 deaths among men, SMR = 126, 95%CI: 103-153 and 18 deaths among women, SMR = 259, 95%CI: 153-409) were significantly higher than in the general population. Unlike earlier stages of analysis, the present study revealed an increased risk of pleural mesothelioma (2 deaths among men, SMR = 510, 95%CI: 62-1842 and 3 deaths among women, SMR = 2033, 95%CI: 419-5941). Mortality analysis among workers with asbestosis and in those without diagnosed asbestosis, did not reveal direct association between the risk of asbestos-induced lung cancer and previously diagnosed asbestosis. CONCLUSIONS: The prolonged cohort tracing showed an increased risk of asbestos-related cancers. It concerned mainly workers hired by the plant between 1945-1955, when the working condition were most strenuous.

In twee artikelen wordt ingegaan op het arrest Karamus/Nefalit van de Hoge Raad d.d. 31 maart j.l. waarin gesteld werd dat, bij onzekerheid over het aandeel in de schade van de werknemer en de tekortkoming van de werknemer, de rechter de werkgever tot vergoeding van de gehele schade mag veroordelen met vermindering van het aandeel dat aan het eigen toedoen van de werknemer valt toe te schrijven. Hiermee aanvaardde de Hoge Raad, volgens het persbericht van de griffie, het leerstuk van de proportionele aansprakelijkheid. Advocaat Kortmann schrijft in het Nederlands Juristenblad dat dit arrest voldoende aanwijzingen biedt dat de Hoge Raad welbewust heeft gekozen voor een systeem van gedeeltelijke aansprakelijkheid, maar niet voor proportionele aansprakelijkheid. Dit omdat van proportionele aansprakelijkheid alleen sprake is als zij in evenredig verband staat tot het theoretische aandeel van de aansprakelijke persoon. In het arrest is nergens te lezen dat Nefalits aansprakelijkheid in principe beperkt blijft tot haar theoretische aandeel. De Hoge Raad houdt de werkgever verplicht tot vergoeding van de “gehele schade van de werknemer”. Het Britse “House of Lords” heeft kort geleden daarentegen wel het systeem van proportionele aansprakelijkheid aanvaard door te stellen dat een werkgever uitsluitend aansprakelijk kan worden gesteld voor het asbestblootstellingsrisico dat hijzelf heeft veroorzaakt.

In Letselschademagazine vragen advocaten van Kampen en Mac Lean zich af waarom de Hoge Raad 55% aanhoudt als verdeling van de aansprakelijkheid. Nu op grond van art. 7:658 BW is komen vast te staan dat blootstelling aan asbest de longkanker heeft kunnen veroorzaken, is daarmee immers in beginsel 100% aansprakelijkheid gegeven en niet 55%. Nefalit heeft immers geen bewijs aangedragen dat de mogelijk andere oorzaak “het roken” ook de schade zou hebben kunnen veroorzaken. Het resultaat van dit arrest is daarmee in beginsel gunstig voor werkgevers en verzekeraars, die onder druk staan van een stijging van bedragen die per claim uitgekeerd moeten worden. Bron: Kortmann, J.S. (2006). Karamus/Nefalit: proportionele aansprakelijkheid? NJB 26, 1404-12. Kampen, T.A.van & Mac Lean, M. (2006). Proportionele aansprakelijkheid: verdeling van aansprakelijkheid of van schade? Letselschademagazine Bulletin 2006, 4. Meer stichtingpiv.nl

Yarborough vindt in zijn onderzoek geen ondersteuning voor de hypothese dat chrysotiel asbestvezels (wit asbest) mesothelioom kunnen veroorzaken. Deze conclusie baseert hij op analyse van resultaten van 71 epidemiologische cohort-studies van mensen die beroepsmatig aan ruwe asbestvezels zijn blootgesteld. Bron: Yarborough, C.M. (2006). Chrysotile as a cause of mesothelioma: an assessment based on epidemiology. Critical reviews in Toxicology Feb.36(2):165-87.
Yarborough, C.M. (2006). Chrysotile as a cause of mesothelioma: an assessment based on epidemiology. Critical reviews in Toxicology Feb.36(2):165-87.

AbstractThere has been a longstanding debate about the potential contribution of chrysotile asbestos fibers to mesothelioma risk. The failure to resolve this debate has hampered decisive risk communication in the aftermath of the collapse of the World Trade Center towers and has influenced judgments about bans on asbestos use. A firm understanding of any health risks associated with natural chrysotile fibers is crucial for regulatory policy and future risk assessments of synthesized nanomaterials. Although epidemiological studies have confirmed amphibole asbestos fibers as a cause of mesothelioma, the link with chrysotile remains unsettled. An extensive review of the epidemiological cohort studies was undertaken to evaluate the extent of the evidence related to free chrysotile fibers, with particular attention to confounding by other fiber types, job exposure concentrations, and consistency of findings. The review of 71 asbestos cohorts exposed to free asbestos fibers does not support the hypothesis that chrysotile, uncontaminated by amphibolic substances, causes mesothelioma. Today, decisions about risk of chrysotile for mesothelioma in most regulatory contexts reflect public policies, not the application of the scientific method as applied to epidemiological cohort studies.

Thailand importeert jaarlijks ongeveer 200.000 ton chrysotiel (wit asbest) voor gebruik in de bouw in cementproducten. De Thaise directeur van het Industrieel Bureau voor Gevaarlijke Stoffen meldt op 14 mei in de Thaise krant The Nation dat het risico op kanker door het wonen en werken in een gebouw met asbest vele malen kleiner is dan door roken (resp. 2,37 per 10.000 in vergelijking tot 880 per 10.000 door roken). Dit risico moet genomen worden omdat het substituut voor asbest voor Thailand veel te duur is. Hij wordt daarin ondersteund door de Zwitserse toxicoloog prof. David Bernstein die stelt dat niet alle asbestsoorten gevaarlijk zijn. We kunnen, volgens Bernstein, chrysotiel, onder bepaalde condities veilig gebruiken. Hij voegt daaraan toe dat Japan een asbestboycot ging ondersteunen nadat geconstateerd was dat havenarbeiders risico hadden op longkanker, echter zonder in aanmerking te nemen dat de slachtoffers ook zware rokers waren. Bernstein meldt verder onafhankelijk te zijn in zijn oordeel, iets wat op 21 mei tegengesproken wordt door Laurie Kazan Allen van het International Ban Asbestos Secretariat. Zij vermeldt dat Bernstein aanzienlijke financiële steun heeft gekregen van de Canadese asbestindustrie voor het verkondigen van de stelling dat wit asbest ongevaarlijk is. Ook vertelt zij dat er ontegenzeggelijk internationaal wetenschappelijk en epidemiologisch bewijs is dat alle soorten asbest gevaarlijk zijn. Bron: The Nation (Thailand), 14 en 21 mei 2006.

Onderzoeker Fattman en collega’s vonden in een experiment dat het anti-oxidant enzym extracellular superoxide dismutase (EC-SOD) de longen van muizen beschermde tegen injecties met crocidoliet, de meest gevaarlijke blauwe asbestvezels (crocidoliet). Anti-oxidanten zijn vitamines, minieralen of enzymen die bepaalde schadelijke stoffen in het lichaam, de zgn. vrije radicalen, tegengaan. Het bekendste anti-oxidant enzym is het superoxide-dismutase (SOD)-enzym. Bron: Fattman CL, Tan RJ, Tobolewski JM & Oury TD (2006). Increased sensitivity to asbestos-induced lung injury in mice lacking extracellular superoxide dismutase. Free Radical Biology & Medicine 40 Feb 15.40(4):601-7.
Fattman CL, Tan RJ, Tobolewski JM & Oury TD (2006). Increased sensitivity to asbestos-induced lung injury in mice lacking extracellular superoxide dismutase. Free Radical Biology & Medicine 40 Feb 15.40(4):601-7.

Abstract

Asbestosis is a chronic form of interstitial lung disease characterized by inflammation and fibrosis that results from the inhalation of asbestos fibers. Although the pathogenesis of asbestosis is poorly understood, reactive oxygen species may mediate the progression of this disease. The antioxidant enzyme extracellular superoxide dismutase (EC-SOD) can protect the lung against a variety of insults. however, its role in asbestosis is unknown. To determine if EC-SOD plays a direct role in protecting the lung from asbestos-induced injury, intratracheal injections of crocidolite were given to wild-type and ec-sod-null mice. Bronchoalveolar lavage fluid (BALF) from asbestos-treated ec-sod-null mice at 24 h, 14 days, or 28 days posttreatment showed increased inflammation and total BALF protein content compared to that of wild-type mice. In addition, lungs from ec-sod-null mice showed increased hydroxyproline content compared to those of wild-type mice, indicating a greater fibrotic response. Finally, lungs from ec-sod-null mice showed greater oxidative damage, as assessed by nitrotyrosine content compared to those of their wild-type counterparts. These results indicate that depletion of EC-SOD from the lung increases oxidative stress and injury in response to asbestos.

Op vrijdag 19 mei 2006 vond het 3e Symposium Asbest en Longziekten plaats. Ondanks het verbod asbest te verwerken blijven de gevolgen ervan helaas nog dagelijks merkbaar. Het is daarom van groot belang op de hoogte te blijven van de ontwikkelingen op gebied van diagnostiek en therapie. Het programma was ´s ochtends voornamelijk voornamelijk medisch georiënteerd met een aantal internationaal bekende sprekers. Het middagprogramma was in overleg met het Instituut Astbestslachtoffers samengesteld. De situatie in Nederland op het gebied van asbest werd uitgebreid besproken. De rol van de overheid in deze, de mogelijkheid tot schadevergoeding en de bijdrage van het IAS maakten de middag tot een boeiend geheel.

Op 14 mei j.l. demonstreerden in Brussel honderden asbestslachtoffers en hun familieleden tegen het beleid van de Belgische regering. De Belgische overheid is namelijk nog steeds niet bereid het leed van deze slachtoffers te erkennen. Alleen bepaalde groepen beroepsgebonden slachtoffers komen in aanmerking voor een schadevergoeding. In de rechtspraak wordt “verwijtbaar gedrag” niet erkend, iets waarvan Belgische werkgevers profiteren. Bron: International Ban Asbestos Secretariat, 20 mei 2006.

Meer http://www.ibas.btinternet.co.uk/Frames/f_brus_dem_asb_vic_0506.htm

De Internationale Arbeidsorganisatie (ILO) schat dat wereldwijd jaarlijks 100.000 mensen overlijden aan aandoeningen die het gevolg zijn van blootstelling aan asbest. In dat kader nam de algemene vergadering van de ILO op 15 juni een resolutie aan die tot doel heeft de blootstelling van werknemers aan asbest te beperken. De resolutie stelt dat een totale uitbanning van asbest in de toekomst en een streng gecontroleerd gebruik van asbest nu de beste middelen zijn om werknemers tegen blootstelling te beschermen.Verder mag de “Asbestos Convention 1986 (No. 162)” niet gebruikt worden als rechtvaardiging voor een voortdurend gebruik van asbest. Bron: ILO, 15 juni 2006. Meer http://www.ilo.org/public/english/bureau/inf/pr/2006/34.htm

De manier waarop gemeenten sloopvergunningen verstrekken is onder de maat. Gemeenten hebben met name veel te weinig aandacht voor asbest en controleren niet goed of asbestverwijdering volgens de regels gebeurt. In de op 6 juni 2006 verschenen jaarrapportage gemeentenonderzoeken constateert de VROM-inspectie dat één op de vier gemeenten onvoldoende tot slecht presteert op het gebied van de sloopvergunningen. Bij de milieutaken blijkt bij ruim eenderde van de onderzochte gemeenten de controle op naleving van het Bouwstoffenbesluit onvoldoende of slecht te zijn. De inspectie vindt het “zorgwekkend” dat veel gemeenten weinig tot geen zicht hebben op de toepassing van grond en bouwstoffen bij werken. Bron: Cobouw, juni 2006. Meer www.bwtinfo.nl

Staatssecretaris Van Geel (milieu) gaat gemeenten via de inspectie aansporen op te treden tegen eigenaren van panden met verweerde asbestdaken. De staatssecretaris voelt niets voor een algeheel verbod op asbestdaken, waar de SP-fractie in de Tweede Kamer op aandringt. Dat bleek op 30 mei j.l. tijdens een overleg in de Kamer over de abestproblemen in Nederland. SP-kamerlid Van Velzen drong in dat overleg aan op een algeheel verbod. Bron: Cobouw, 1 juni 2006. Meer www.bwtinfo.nl