11 inwoners van de plaats Aulnay-sous Bois, ten noordoosten van Parijs, hebben een asbestziekte gekregen door asbestafval van een fabriek in die plaats. Dit zijn conclusies van een studie door InVS, het Franse instituut voor toezicht op volksgezondheid. In deze plaats werd tussen 1938 en 1991 asbest verwerkt. Bron: Europees Vakbondsinstituut Hesa, 8 november 2007. Meer http://hesa.etui-rehs.org/
Bij een brand waarbij asbestdeeltjes vrijkomen is de burger zelf verantwoordelijk voor het opruimen hiervan. Dat heeft het gerechtshof in Den Haag in oktober bepaald. De gemeente Leidschendam-Voorburg was samen met de Vereniging van Nederlandse Gemeenten (VNG) in hoger beroep gegaan tegen een uitspraak van de rechtbank. Die oordeelde eerder dat de gemeente asbestopruiming na een schuurbrand moest betalen. Bron: ANP, 24 oktober 2007.
In principe is bij de aanvraag van een asbestsloopvergunning een asbest-inventarisatierapport verplicht. Soms is dit rapport echter níet vereist op grond van de bouwverordening, maar wél op grond van de Arboregelgeving. Bron: bwtinfo, 2 november 2007. Meer http://www.bwtinfo.nl
Zoekmachine Google biedt naast gratis info ook advertentieruimte in de vorm van gesponsorde links. In de Verenigde Staten zijn de links die naar asbestletselschadeadvocaten verwijzen het duurst. Ze kosten tussen de 50 en 60 dollarcent per klik. Er is veel concurrentie om bovenaan de lijst geplaatst te worden. Een reden is dat mesothelioomzaken in de VS relatief snel en eenvoudig geschikt worden. Advocaten zijn gebaat bij een groot cliëntenbestand op dat gebied. Verder werkt deze vorm van reclame in de VS prestigeverhogend. Bron: New York Times, 15 oktober 2007.
Australië wordt geconfronteerd met een nieuwe golf asbestslachtoffers die in toenemende mate uit vrouwen bestaat. Het gaat o.a. om mensen die als kind ongeveer 40 jaar geleden met asbest in aanraking zijn geweest toen hun ouders hun huizen renoveerden: huizen die vol asbest zaten. Bron: Australia&rsquo.s news network, 20 oktober 2007. Meer http://www.news.com.au
Beroepsmatige blootstelling aan asbest moet aan strenge restricties gebonden worden. Er ontbreekt overtuigend wetenschappelijk bewijs dat blootstelling aan de minst gevaarlijke witte asbestsoort (chrysotiel) in het milieu een belangrijk gezondheidsrisico oplevert. Dat meldt een rapport van de “American Council on Science and Health (ACSH)”. De ACSH is een onafhankelijke, non-profit organisatie gericht op consumenten-educatie. Bron: ACSH, 15 oktober 2007. Meer http://www.acsh.org/
Volgens een rapport van het Franse instituut voor toezicht op volksgezondheid is ongeveer de helft van de Franse zelfstandige handwerkslieden in het verleden in het werk intensief aan asbest blootgesteld. Bron: Europees Agentschap voor de veiligheid en de gezondheid op het werk, 2 oktober 2007. Meer http://www.invs.sante.fr/
Mensen met ‘pleurale plaques’, een niet-kwaadaardige longaandoening door asbest, kunnen geen schadevergoeding eisen van hun (ex-)werkgever. Dit hebben de ‘Law Lords’ bepaald nadat de Britse verzekeraars in hoger beroep waren gegaan tegen een uitspraak van het Britse Hooggerechtshof. Dit hof oordeelde in 2005 dat het hebben van ‘pleurale plaques’ ‘an sich’ geen recht geeft op financiële compensatie, maar de angst die daarmee samengaat wegens het risico op een ernstiger asbestziekte wel. “Pleurale plaques” zijn goedaardige verdikkingen van het borstvlies en hebben op zichzelf geen effect op de levensverwachting, voor zover zij de longfunctie niet beïnvloeden. Bron: ukpress.google.com, 22 oktober 2007. Meer http://ukpress.google.com
Het Britse House of Lords, het hoogste rechtsorgaan, heeft in een ruling bepaald dat verzekeraars geen schadevergoeding meer hoeven te betalen aan mensen die door asbestblootstelling pleurale plaques, een niet-kwaadaardige verdikking van het longvlies, hebben gekregen. Gedurende de laatste 20 jaar konden slachtoffers met deze aandoening tussen de 6000 en 10.000 pond claimen bij de werkgever of diens verzekeraar. Het House of Lords oordeelt nu dat deze longafwijking niet als ziekte aangemerkt kan worden omdat deze zelden pijn of andere ziekteverschijnselen geeft. Angst voor eventuele toekomstige klachten is niet voldoende om vergoeding te kunnen eisen. Advocaten verwachten dat betrokken slachtoffers nu een andere weg in zullen slaan. Zij kunnen hun werkgevers aansprakelijk stellen voor contractbreuk. Werkgevers moeten namelijk zorgen voor een veilige werkomgeving. Blootstelling aan asbest betekent dan contractbreuk. Bron: The Times, 18 oktober 2007.
De Internationale Arbeidsorganisatie (ILO) en de Wereld Gezondheidsorganisatie (WHO) hebben samen een handleiding gemaakt voor nationale programma’s om asbestziektes uit te bannen. Bron: Europees Vakbondsinstituut Hesa, 28 september2007. Meer http://www.ilo.org/
