James Hardie, de Australische multinational in bouwmaterialen en voormalig asbestproducent, produceerde tot en met begin jaren 70 ondertapijt dat gemaakt was van jute zakken waarin asbest was vervoerd.
De tapijten komen nog steeds voor in Australische huizen. De Australische gezondheidsautoriteiten waarschuwen nu voorzichtig met het tapijt om te gaan. Bron: ABC News Australië, 25 augustus 2009.
Een onderzoek onder 2024 oud-medewerkers van een asbestfabriek in Calvados, Normandie, laat een verband zien tussen asbestblootstelling en het voorkomen van dunne darm- en slokdarmkanker bij mannen. Bron: Clin, B. et al. (2009).
Op basis van cijfers uit de Surveillance, Epidemiology, and End Results (SEER) databank schatten Moolgavkar et al. dat tussen 2005 en 2050 bij 94.000 Amerikanen pleuraal mesothelioom (longvlieskanker) zal worden vastgesteld en bij 15.000 Amerikanen peritoneaal mesothelioom (buikvlieskanker).
De ontwikkeling van de incidentie van pleuraal mesothelioom wordt sterk beinvloed door de trends in beroepsmatige blootstelling aan asbest, die van peritoneaal mesothelioom niet. Bron: Moolgavkar, S.H. et al. (2009).
In het British Journal of Industrial Medicine zijn al vanaf 1955 artikelen gepubliceerd die van doorslaggevend belang waren voor het bewijs dat asbestblootstelling longkanker en mesothelioom kan veroorzaken.
Allereerst was er het onderzoek van Richard Doll onder asbestwerkers dat in 1955 de relatie tussen asbest en longkanker aantoonde. Een studie van Wagner bevestigde in 1960 de relatie tussen crocidoliet asbest en mesothelioom bij Zuidafrikaanse mijnwerkers en omwonenden van de mijn. Door onderzoek van mesothelioompatienten uit Londen liet Newhouse in 1965 zien dat asbestblootstelling deze ziekte niet alleen bij asbestwerkers veroorzaakte, maar ook bij hun huisgenoten en bij omwonenden van een asbestfabriek. Bron: Newman Taylor, A. (2009). Asbestos, lung cancer and mesothelioma in the British Journal of Industrial Medicine. Occup. Environ. Med. 2009; 66;426-427.
Een Duitse rechter heeft bepaald dat een oud-arbeider van een Eternitfabriek geen recht heeft op schadevergoeding op grond van zijn angst voor een asbestziekte.
De man heeft sinds 1979 een door asbest veroorzaakte afwijking aan het longvlies die hem echter vrijwel geen overlast geeft. In oktober 2007 oordeelde het Britse House of Lords, het hoogste rechtsorgaan, hetzelfde, namelijk dat pleurale plaques, een niet-kwaadaardige verdikking van het longvlies, niet als ziekte aangemerkt kan worden omdat deze afwijking zelden pijn of andere ziekteverschijnselen geeft. Angst voor eventuele toekomstige klachten is niet voldoende om vergoeding te kunnen eisen. Bron: Tages-Anzeiger, 19 augustus 2009, The Times, 18 oktober 2007.
Het niveau van de biomerker mesotheline is in het pleurale vocht van mensen met mesothelioom 6 keer zo hoog dan bij patienten met andere vormen van kanker en 10 keer zo hoog dan bij mensen met niet kwaadaardige aandoeningen.
Dit is een conclusie van een door de “British Lung Foundation” gefinancierd onderzoek. Biomerkers zijn eiwitten in het bloed die iets kunnen zeggen over de aanwezigheid of verloop van sommige ziektes. Bron: British Lung Foundation, september 2009.
De Australische multinational in bouwmaterialen en voormalig asbestproducent James Hardie maakte in april bekend gemaakt dat het door de economische crisis binnenkort waarschijnlijk niet meer aan haar financiele verplichtingen aan asbestslachtoffers zal kunnen voldoen.
Omdat in Engeland gebleken is (Chapman et al, 2008) dat de gemiddelde leeftijd van mesothelioompatienten stijgt, is gekeken of dit in Nederland ook het geval is. Volgens Gert van der Laan, klinisch arbeidsgeneeskundige bij het Nederlands Centrum voor Beroepsziekten (NCvB), blijkt bij vergelijking van de sterftecijfers aan mesothelioom van het CBS ook in Nederland een verschuiving van de leeftijd te bestaan
De oorzaak van deze veroudering van asbestslachtoffers in de tijd moet waarschijnlijk gezocht worden in het feit dat na 1980 de blootstelling aan asbest in arbeidssituaties drastisch is verminderd en er geen verjonging van het aantal blootgestelden meer heeft plaatsgevonden wat voordien wel het geval was. Bron: Gert van der Laan, NCvB, september 2009.
Goodman et al. concluderen op basis van een overzichtsstudie dat er een oorzakelijk verband lijkt te zijn tussen ioniserende bestraling, een resultaat van radioactiviteit, en het ontstaan van een mesothelioom tumor. Bron: Goodman et al. (2009).
Chemotherapie blijft de belangrijkste vorm van behandeling bij pleuraal mesothelioom (longvlieskanker).
Opereren en bestralen zijn behandelvormen die een selecte groep patienten worden toegepast. Systemische behandeling, gericht op behandeling van het gehele lichaam (zowel gezonde als kankercellen), is de enige behandelvorm die in potentie bij het merendeel van de patienten toegepast kan worden en zou daarom verder moeten worden onderzocht, aldus Zucali et al. (2009). Volgens McCoy et al. (2009) zou een combinatie van chemo- en immuuntherapie een vooruitgang in de behandeling van mesothelioom kunnen betekenen. Bron: Zucali et al. (2009), McCoy et al. (2009).
