Een nieuwe wet gaat winnaars van een no-win, no-fee rechtzaak in het Verenigd Koninkrijk verplichten de succesbonus van hun advocaat te vergoeden. Dit kan oplopen tot 25% van de totale schadevergoeding. Tot nu toe werd deze bonus altijd door de verliezende partij betaald. Mensen met beroepsziekten zijn vooralsnog vrijgesteld van deze nieuwe wet. Bron: Press Association Mediapoint, 24 april 2012.
Alle openbare gebouwen in Zuid Korea met een totale oppervlakte van tenminste 500 m2 moeten de asbestvezelconcentratieniveaus inventariseren. Gebouwen met minimaal 50 m2 asbesthoudend materiaal moeten beheersmaatregelen nemen. De toegestane vezelconcentratie op locaties waar dichtbij asbest wordt verwijderd, wordt beperkt tot 0,01 deel per kubieke centimeter. Voor elke invoer van materiaal dat mogelijk asbest bevat moet toestemming worden gevraagd aan de minister van Milieu. Bron: Korea Times, 24 april 2012.
In hoger beroep bevestigt het hof Den Haag een uitspraak van de Haagse rechtbank uit maart 2010. De zaak betreft een tussen 1956 en 1968 aan asbest blootgestelde timmerman, die in 2007 aan mesothelioom overleed. De werkgevers bij wie de man met asbest had gewerkt, bestonden niet meer, de voormalig producent van asbestproducten (Eternit) echter wel. Het Hof oordeelt dat Eternit in de periode van 1956 tot 1968 feitelijk op de hoogte was van het gevaar van asbestose door blootstelling aan asbeststof en van het gevaar van het ontstaan van longkanker bij asbestose. Aangezien het hier om serieuze gevaren voor de gezondheid gaat, gold in de in het geding zijnde periode voor Eternit een verhoogde zorgvuldigheidsnorm met het oog op de belangen van diegenen die met asbest omgaan. In de voornoemde periode (van 1956 tot 1968) ging men er doorgaans van uit dat deze gevaren zich vooral voordeden bij intensieve blootstelling aan asbeststof. Eternit diende dan ook maatregelen te nemen om te voorkomen dat intensieve blootstelling aan asbeststof zou plaatsvinden. Het hof komt dan ook tot de conclusie dat Eternit aansprakelijk is omdat zij onzorgvuldig heeft gehandeld door asbestcementplaten aan de bouw te leveren zonder te waarschuwen dat een intensieve blootstelling aan asbeststof gevaar voor de gezondheid opleverde. Dit oordeel impliceert dat aan Eternit een verwijt kan worden gemaakt, zij het dat gezien het tijdsgewricht waarin de gebeurtenissen plaats vonden niet van een zwaar verwijt kan worden gesproken. Ten aanzien van het beroep op verjaring oordeelt het Hof, alle gezichtspunten afwegend, dat dit in het onderhavige geval naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid onaanvaardbaar is. Bron: Hof Den Haag, 3 april 2012, BW0093.
Van 18-21 april vond in Geneve de Derde Europese Longkanker conferentie plaats. Daar werd Australisch onderzoek gepresenteerd dat een molecuul heeft ontdekt dat vaker voorkomt in het bloed van mensen met mesothelioom dan in dat van gezonde mensen. Dat brengt wetenschappers een stap dichter bij een eerdere diagnose van deze ernstige ziekte. Daarnaast constateert dit onderzoek dat een hoge dosis bestraling bij deze ziekte, tegen de algemene overtuiging in, bij een bepaalde groep patienten wel degelijk effect heeft. Bron: Longkankerinformatiecentrum, 23 april 2012.
Een man met mesothelioom stelt tijdens zijn militaire dienst in 1963-64 regelmatig indirect aan asbest te zijn blootgesteld. Eenmaal per maand kwam de man in de garage van de kazerne om onderhouds- en reparatiewerkzaamheden te laten verrichten aan zijn vrachtwagen. In zijn directe nabijheid waren monteurs bezig met, onder meer, het vervangen van asbesthoudende remvoeringen. Door het schoonblazen en op maat maken van de asbesthoudende remvoeringen kwam asbeststof vrij. De rechtbank oordeelt dat de man niet voldoende aannemelijk heeft gemaakt dat van daadwerkelijke blootstelling aan asbest sprake is geweest. Het gestelde berust uitsluitend op zijn eigen verklaring. De man is er niet in geslaagd op andere wijze, bijvoorbeeld door getuigenverklaringen en/of ander bewijsmateriaal, te onderbouwen dat zijn stellingen juist zijn. Verder oordeelt de rechter dat nu van blootstelling aan asbest geen sprake is geweest, toepassing van de omkeringsregel niet aan de orde kan zijn. Bron: Rechtbank Den Haag, 4 april 2012, BW1118.
Mantelzorgers van mesothelioompatienten voelen zich vaak bozer en meer geisoleerd dan de zieken zelf. Het asbestslachtoffer zelf lijkt zich beter te berusten in zijn/haar situatie dan de verzorger die hem/haar achteruit ziet gaan. Bron: Derby Evening Telegraph, 21 april 2012.
In een reviewrapport bevestig het Internationaal Agentschap voor Onderzoek naar Kanker (IARC) dat er voldoende bewijs is om aan te nemen dat alle soorten asbest kanker kunnen veroorzaken. Asbest kan leiden tot mesothelioom, longkanker, larynxkanker en eierstokkanker. Bron: International Ban Asbestos Secretariaat/IARC, 8 april 2012.
Per 1 april zijn de eenmalige overheidsuitkeringen voor Britse mesothelioomslachtoffers en hun nabestaanden aanzienlijk verhoogd. De uitkering van 52.772 pond aan slachtoffers onder de 38 jaar is verhoogd tot 81.536 pond en voor hun nabestaanden van 23.953 tot 42.432 pond. Ook de uitkeringen aan ouderen zijn gestegen. Een 77-jarig slachtoffer krijgt nu 12.666 pond (was 8.197). Bron: International Ban Asbestos Secretariaat, 8 april 2012.
De Spaanse krant El Pais vergelijkt de historie van asbestcompensatieregelingen in verschillende Europese landen. In 1884 introduceerden Duitse verzekeraars de eerste verzekering voor beroepsgerelateerde ongevallen. Spanje volgde in 1936, maar het duurde tot 1997 voordat de eerste asbestproducent werd veroordeeld tot het betalen van schadevergoeding. Frankrijk heeft sinds 2001 een fonds dat voor 90% uit de sociale zekerheid wordt gefinancierd. Tussen 2001 en 2009 heeft dit Fonds 60.418 aanvragen verwerkt en totaal 2.397 miljoen euro uitgekeerd voor asbestgerelateerde aandoeningen. Het grootste deel ging naar asbestgerelateerde longkanker, gevolgd door niet-kwaadaardige asbestafwijkingen. Mesothelioom staat op de derde plaats. In 2006 volgde Belgie met een fonds dat alleen voor mesothelioom en asbestose vergoedt. Bron: El Pais, 11 april 2012.
Negentig procent van de Amsterdamse scholen die voor 1994 zijn gebouwd, bevat
asbest. In een derde van de gevallen zal daar niets aan worden gedaan. In de overige gevallen wordt bij de helft slechts een deel van het asbest verwijderd en bij de rest wordt alle asbest gesaneerd. Dat blijkt uit een onderzoek van bureau InfoMil onder Amsterdamse scholen. De gigantische vondst van asbest lijkt op een enorme financiele strop voor de stadsdelen uit te draaien, aldus VVD in West. Het bestuur in West wilde de sanering aanvankelijk financieren uit het potje onvoorzien , maar dit bevat slechts 111.000 euro, terwijl de asbestsanering van slechts een van scholen in West alleen al is begroot op 500.000 euro. Volgens branche-organisatie VO-raad komen tientallen scholen in financiele problemen door de kosten voor de asbestsanering als gemeenten de kosten niet betalen. Bron: AD, 5 april, Telegraaf, 6 april.
