Nieuwsarchief

Een man is door de rechtbank veroordeeld tot een boete van ruim 11.000 euro. Hij liet vier tieners een schuur vol asbest slopen. De rechter legde hem ook een voorwaardelijke celstraf van vier weken op. Volgens de rechtbank beging de man maar liefst vijf overtredingen: slopen zonder vergunning, slopen zonder asbestinventarisatierapport, milieuverontreiniging en overtreding van de arbeidsomstandighedenwet. Bron: ANP/Cobouw, 12 december 2012.

De asbestbesmetting in de Utrechtse wijk Kanaleneiland heeft woningcorporatie Mitros inmiddels 6 miljoen euro gekost. Mitros schuift de rekening door naar de aannemer, asbestverwijderaar en enkele onderaannemers. De kosten bestaan onder meer uit hotelovernachtingen voor mensen die hun huis uit moesten, de huur en inrichting van tijdelijke logeerwoningen, beveiliging van de buurt en onkostenvergoedingen voor kleding en reizen. Tot nu toe heeft de corporatie circa 50.000 euro aan schadeclaims toegekend aan gedupeerden, ongeveer een vijfde van de 150 claims die zijn ingediend. Mitros kent alleen directe, materiele schade toe. Bron: nos.nl, 17 januari en telegraaf, 1 februari, anp 7 en ad 8 maart .

Op grond van een uitspraak van het Landesgericht Berlijn kunnen Duitse verhuurders nu al aansprakelijk gehouden worden voor toekomstige gezondheidsschade bij hun huurders, indien er sprake is van asbest in slechte staat in een woning. Een moeder van drie kinderen had een zaak aangespannen tegen haar woningcorporatie. De rechter oordeelt dat haar drie kinderen recht hebben op schadevergoeding tot 100.000 euro per persoon, als zij in de toekomst ziek worden door de asbestblootstelling die in de woning heeft plaatsgevonden. Bron: Berliner Morgenpost, 12 januari , B.Z., 1 maart 2013.

In twee recente arresten van het Hof Den Haag specificeert de rechter gronden waarop schadeclaims van asbestslachtoffers die al zijn verjaard toch kunnen worden toegewezen. Volgens Wilma van Groningen van de Asbestslachtoffers Vereniging Nederland (AVN) blijft het echter een toevalstreffer of de rechter de verjaringstermijn wel of niet doorbreekt.Tot nu toe was het meer uitzondering dan regel en het lijkt haar te vroeg om te veronderstellen dat het vanaf nu andersom zal zijn. Bron: Reformatorisch Dagblad, 8 januari 2013, Hof Den Haag, 18 december 2012, BY 6205 en 6208.

De IAS Monitor Mesothelioom is op de website van het IAS geactualiseerd met de cijfers over 2010 (NKR) en 2011 (IAS). Inmiddels is het aantal mensen dat jaarlijks mesothelioom krijgt sinds 1990 bijna verdubbeld (1990: 270, 2010: 529). Momenteel ligt dit boven de 500 per jaar. Meer dan driekwart is boven de 65 bij diagnose. De gemiddelde leeftijd van de slachtoffers blijft toenemen. Provincies met een gemiddeld hogere mesothelioomincidentie zijn (in afnemende volgorde) Zeeland, Limburg, Zuid-Holland, Noord-Holland, Overijssel en Flevoland. Bron: IAS, januari 2013

Twee aan mesothelioom overleden oud-werknemers zijn tijdens hun werk voor scheepswerf Wilton Fijenoord in de jaren 50 en begin jaren 60 aan asbest blootgesteld. In twee uitspraken oordeelt het Hof Den Haag de verzekeraar van de scheepswerf aansprakelijk voor de kosten ten gevolge van de geleden gezondheidsschade. Samenvattend, na weging van alle omstandigheden, oordeelt het Hof: de werkgever heeft in beide zaken niet duidelijk gemaakt wat zij heeft gedaan om blootstelling van haar personeel, aan het gevaar van asbest, dat haar bekend was althans had kunnen zijn, te voorkomen of effectief, dus aan de bron, te beperken. De schade van werkgever Wilton-Fijenoord is gedekt door een aansprakelijkheidsverzekering (AVB). De verzekeraar had kunnen weten waaraan zij begon toen zij ver na uitdiensttreding van [de oud-werknemer] een AVB-verzekering sloot met een asbestverwerkend bedrijf. Bron: Hof Den Haag, 18 december 2012, BY 6205 en 6208
Bij een oud-werknemer die van 1959 tot 1967 bij de Schelde had gewerkt oordeelt het Hof Den Bosch de scheepswerf aansprakelijk omdat deze niet pas na publicatie van het proefschrift van haar bedrijfsarts Stumphius in 1969 op de hoogte zal zijn geweest van het risico van mesothelioom. De bedrijfsarts is immers al in 1962 begonnen met zijn onderzoek en uit zijn proefschrift blijkt dat hij niet uitsluitend onderzoek heeft verricht naar het risico op het ontstaan van de ziekte asbestose, maar ook naar het risico op het ontstaan van mesothelioom als gevolg van de blootstelling aan asbest. Dat dit geen ondergeschikt onderdeel was van zijn onderzoek, blijkt reeds uit de titel van zijn proefschrift evenals uit het feit dat een hoofdstuk aan dat onderwerp is gewijd. Bron: Hof Den Bosch, 18 december 2012, BY7010.

Moleculaire biomarkers zijn het meest veelbelovend voor de toekomstige behandeling van mesothelioom, volgens een overzichtsstudie van Rosario, Lin en Kamp (2012). Bron: Rosario, C.M. e.a. (2012).

Thoraxchirurg Philippe Nafteux van het universitair ziekenhuis in Leuven is een specialist op het gebied van asbest-, slokdarm- en longkanker. Acht tot tien keer per jaar voert hij een ingrijpende operatie uit bij mesothelioompatienten. Volgens de chirurg kan slechts 10 tot 15 procent van de asbestpatienten deze zware operatie aan en komt op tijd. Een op de drie leeft daarna nog meer dan vijf jaar. Nafteux weet dat er in Nederland studie is gedaan naar operatieve behandelingen, maar dat de resultaten onvoldoende waren. Artsen in Nederland geven de optie van behandeling elders echter niet altijd door. Dat is naar zijn mening niet juist. Volgens een patient vergoedt zorgverzekeraar CZ de behandeling niet omdat deze niet voldoet aan de stand van de wetenschap en praktijk. Gelvez Zapata schrijft in een kort geleden gepubliceerde overzichtsstudie dat een multimodale behandeling inclusief operatie bij een geselecteerde groep patienten met pleuraal mesothelioom een optie zou kunnen zijn. Bron: Dagblad De Limburger, 15 december 2012, 2 maart 2013, Gelvez Zapata, S.M. e.a. (2013).

In de Verenigde Staten is discussie over de vraag of werkgevers in het verleden wettelijk verplicht waren huisgenoten te waarschuwen voor de asbest waarmee ze via de werkkleding van werknemers in aanraking konden komen. Zes staten hebben dit inmiddels erkend, tien andere niet. In 34 staten is daarover nog geen gerechtelijke uitspraak gedaan. Bron: Asbestos Hub, 11 december 2012.

Het illegaal verwijderen van asbest levert een renovatiebedrijf uit Den Haag een boete van € 5000 op. Het vastgoedbedrijf dat de opdracht hiervoor gaf draait op voor alle kosten van de juiste verwijdering en afvoer van de brokstukken. Poolse werknemers, die geen van allen Nederlands spraken, hadden onbeschermd een woning gesloopt en het aanwezige asbest onverpakt in containers gegooid en in de tuin neergezet. De werknemers zijn hierdoor blootgesteld aan asbest. Een ander bedrijf kreeg 2500 euro boete omdat bij het verwijderen van asbestplaten van een dak een plaat naar beneden viel in een winkelstraat. De steigerconstructie had zo moeten zijn dat de plaat niet op straat terecht had kunnen komen, oordeelde de rechter. Bron: rijksoverheid.nl, 21 december 2013, de stentor, 5 februari