Voormalig asbestproducent Eternit in Goor is niet verantwoordelijk voor de dood van een vrouw uit die plaats, die ziek moet zijn geworden van asbestpuin op haar erf. De uitspraak betreft de zaak van een in 2000 op 62-jarige leeftijd overleden vrouw uit Goor. Zij is geboren, getogen en overleden op een boerderij in Markelo, die ongeveer een kilometer van de Eternit fabriek ligt. In de jaren zestig en zeventig haalden zij en haar man ongeveer een keer per maand asbestafval op om het erf en de weg er naar toe te verharden. Ze schepten het in cement gebonden asbest zelf op een wagen. Volgens de rechtbank staat niet onomstotelijk vast dat haar ziekte uitsluitend is veroorzaakt door de asbestverharding. Ook had Eternit niet hoeven waarschuwen. In de jaren zeventig zou alleen bekend zijn geweest dat losse vezels mogelijk gevaarlijk waren, niet het gebonden asbestpuin. De rechters wijzen er op dat het asbestafval niet gemaakt was voor wegverharding. Dat het daarvoor toch gebruikt is, kan Eternit niet aangerekend worden. Toen rond 1984 wel duidelijk werd dat ook asbestcement gevaarlijk kon worden, hoefde Eternit ook niet te waarschuwen, aldus de rechters. Ze zijn het met Eternit eens dat de eigenaren van de asbestwegen zelf de (weg)gebruikers hadden moeten waarschuwen. Deze uitspraak van de rechtbank in Almelo kan gevolgen hebben voor andere slachtoffers van ‘asbestwegen’, die nog schadevergoeding van Eternit willen.Bron: Rechtspraak.nl: rechtbank Almelo, AW3306, 19 april 2006.
![]()
