Nieuwsarchief

De sloop van oude schepen en tankers moet milieuvriendelijker gebeuren en veiliger voor de arbeiders die het werk uitvoeren. Dat kan volgens de Europese Commissie op meerdere manieren. Eurocommissaris Stavros Dimas (Milieu) vraagt de EU-landen en betrokkenen om advies. In Nederland is vorig jaar veel te doen geweest rond de Otapan. Dit schip zou gesloopt worden in Turkije, maar dat land wilde het niet toelaten omdat er veel meer asbest in zat dan opgegeven was. Inmiddels wordt de Otapan in Rotterdam ontdaan van asbest. Ook dat gaat niet zonder problemen. Eerst was er protest van omwonenden die bang waren voor blootstelling aan asbest. Kort geleden ontstond er brand aan boord, waarbij gelukkig geen asbest vrijkwam. Bron: Reformatorisch Dagblad, 23 mei 2007.

Sloopbedrijven die de regels voor het verwijderen van asbest aan hun laars lappen, moeten hogere boetes krijgen. Nu calculeren bedrijven die de regels ontduiken de boete van 500 tot 1500 euro gewoon in. Dat heeft het Platform Asbestverwijdering, waarin verschillende organisaties uit de asbestsector zitting hebben, in april laten weten. In het Verenigd Koninkrijk kreeg een bedrijf onlangs een boete van 6000 pond. Bron: Reformatorisch Dagblad, 23 april, HSE, 29 mei. Meer [url=http://www.refdag.nl/artikel/1299814/&bdquo%3BHogere+boete+voor+illegaal+verwijderen+asbest&rdquo%3B.html]www.refdag.nl[/url] Meer [url=http://www.hse.gov.uk/press/2007/gnnwm403406.htm]www.hse.gov.uk[/url]

Talkpoeder kan veilig worden ingezet om mensen te verlossen van vocht achter de longen. Voorwaarde is wel dat de poederdeeltjes niet te klein zijn, aldus hoofdonderzoeker dr. J.P. Janssen, longarts in het Canisius-Wilhelmina Ziekenhuis in Nijmegen. Vocht achter de longen komt o.a. voor bij mensen met longvlieskanker (mesothelioom). Met de talkpoedertechniek laat men de longvliezen verkleven met de binnenkant van de borstwand, zodat er geen ruimte meer is voor het vocht. Bron: Janssen, J.P. et al. (2007). Safety of pleurodesis with talc poudrage in malignant pleural effusion: a prospective cohort study. Lancet, may 5.369(9572):1535-9.
Janssen JP, Collier G, Astoul P, Tassi GF, Noppen M, Rodriguez-Panadero F, Loddenkemper R, Herth FJ, Gasparini S, Marquette CH, Becke B, Froudarakis ME, Driesen P, Bolliger CT, Tschopp JM., (2007). Safety of pleurodesis with talc poudrage in malignant pleural effusion: a prospective cohort study. Lancet. 2007 May 5.369(9572):1535-9.

ABSTRACT

BACKGROUND: Talc is the most effective chemical pleurodesis agent for patients with malignant pleural effusion. However, concerns have arisen about the safety of intrapleural application of talc, after reports of development of acute respiratory distress syndrome in 1-9% of treated patients. Our aim was to establish whether use of large-particle-size talc is safe in patients with malignant pleural effusion.

METHODS: We did a multicentre, open-label, prospective cohort study of 558 patients with malignant pleural effusion who underwent thoracoscopy and talc poudrage with 4 g of calibrated French large-particle talc in 13 European hospitals, and one in South Africa. The primary endpoint was the occurrence of acute respiratory distress syndrome after talc pleurodesis.

FINDINGS: No patients developed acute respiratory distress syndrome (frequency 0%, one-sided 95% CI 0-0.54%). 11 (2%) patients died within 30 days. Additionally, seven patients had non-fatal post-thoracoscopy complications (1.2%), including one case of respiratory failure due to unexplained bilateral pneumothorax.

INTERPRETATION: Use of large-particle talc for pleurodesis in malignant pleural effusion is safe, and not associated with the development of acute respiratory distress syndrome.

De hoeveelheid anti-oxidant enzym gluthatione in eendenkroos neemt af bij contact met chrysotiel (wit) asbest. De asbest was afkomstig uit een asbestcementfabriek. Meting van de hoeveelheid anti-oxidanten in waterplanten als eendenkroos kan een methode zijn om de milieuschade van blootstelling aan asbest te meten. Bron: Trivedi, A.K., et. al. (2007). Environmental Contamination of Chrysotile Asbestos and Its Toxic Effects on Antioxidative System of Lemna gibba. Archives of Environmental Contamination and Toxicology 52, 355-362.
Trivedi, A.K., et. al. (2007). Environmental Contamination of Chrysotile Asbestos and Its Toxic Effects on Antioxidative System of Lemna gibba. Archives of Environmental Contamination and Toxicology 52, 355-362.

Abstract.

Asbestos was monitored in various plant samples around an asbestos cement factory. Asbestos residue was found on the surface of all plant samples monitored. Based on asbestos concentration found in different plant samples during monitoring and on the property of asbestos to cause reactive oxygen species-mediated oxidative stress in animal models, laboratory experiments were conducted to assess the toxicity of chrysotile asbestos on an aquatic macrophyte, duckweed

(Lemna gibba.). L. gibba plants were exposed to four concentrations (0.5, 1.0, 2.0, and 5.0 lg/mL) of chrysotile asbestos under laboratory conditions, and alterations in the glutathione and ascorbate antioxidative system were estimated at postexposure days 7, 14, 21, and 28 in order to assess changes in their level as suitable biomarkers of chrysotile contamination. Chrysotile exposure caused a decrease in total and reduced glutathione and an enhancement in the oxidized glutathione as well as the reduced/oxidized glutathione ratio. An increase in ascorbate pool size, and reduced as well as oxidized ascorbate was found to be accompanied by a decrease in the ratio of reduced/oxidized ascorbate. Alteration in the glutathione and ascorbate level might be considered as a biomarker of exposure to an unsafe environment because these are essential compounds of the general antioxidative strategy to overcome oxidative stress due to environmental constraints. Because an increase in the oxidation rate of antioxidants weakens cellular defenses and indicates a precarious state, they could constitute

indicators of toxicity.

Een studie bij aan asbest blootgestelde muizen laat zien dat het sv-40 virus de ontwikkeling van mesothelioom stimuleert. De manier waarop is nog niet duidelijk. Het lijkt erop dat het virus de werking van het p-53 gen stopt: een gen dat de ontwikkeling van tumoren onderdrukt. Bron: Pietruska, J.R. & Kane, A.B., (2007). SV40 Oncoproteins Enhance Asbestos-Induced DNA Double-Strand Breaks and Abrogate Senescence in Murine Mesothelial Cells. Cancer Res, 67 (8), april 15, 3637-45.
Pietruska, J.R. & Kane, A.B., (2007). SV40 Oncoproteins Enhance Asbestos-Induced DNA Double-Strand Breaks and Abrogate Senescence in Murine Mesothelial Cells. Cancer Res, 67 (8), april 15, 3637-45.

Abstract

SV40 virus has emerged as a potential cofactor with asbestos in the development of diffuse malignant mesothelioma, but its precise role in the pathogenesis of this tumor is unclear. SV40

large T antigen is known to inactivate cellular proteins involved in DNA damage and senescence, including p53 and pRb. We hypothesize that SV40 oncoproteins will sensitize mesothelial cells to DNA damage induced by asbestos or chemotherapeutic agents. SV40 oncoprotein expression in murine mesothelial cell lines enhanced spontaneous and asbestos-induced double-strand breaks, indicated by .-H2AX foci, and potentiated micronucleus formation. Mesothelial cells exposed to asbestos or bleomycin for 96 h acquired senescent-like morphology and displayed elevated senescence associated

B-galactosidase activity, reduced bromodeoxyuridine (BrdUrd) incorporation, and reduced colony formation. SV40 oncoprotein expression abrogated the senescent phenotype,

and transfected cell lines showed an increase in both BrdUrd incorporation and colony formation after prolonged DNA damage. Murine mesothelial cell lines lacking wild-type p53 due to a point mutation or gene rearrangement also failed to senesce in response to asbestos or chemotherapeutic agents. In addition, stress-induced senescence in human mesothelial cell lines was impaired by SV40 oncoprotein

expression (MeT-5A), p53 small interfering RNA, or spontaneous p53 mutation (REN). These studies suggest that exposure to DNA-damaging agents can induce senescence in both murine and human mesothelioma cell lines and suggest a major, although not exclusive, role for p53 in this response.

SV40 virus may contribute to mesothelioma progression by impairing stress-induced senescence, in part through p53 inactivation, thereby favoring survival and proliferation of

mesothelial cells that have sustained DNA damage. [Cancer Res 2007.67(8):3637-45

Amerikaanse onderzoekers hebben een virus gevonden dat bij muizen de groei van een mesothelioomgezwel afremt. Virustherapie is erop gericht virussen te vinden die zich alleen in tumorcellen vermenigvuldigen en de normale cellen sparen. Bron: mesothelioma applied research foundation, 25 april 2007. Meer www.marf.orf

Het Amerikaanse bedrijf Grace & Co is op verschillende manieren betrokken bij asbestclaims. In 2001 vroeg het bedrijf uitstel van betaling aan wegens de vele claims in dat jaar. Ca. 100 claims hadden betrekking op een voormalige vermiculiet-asbestmijn in Libby, Montana. Op dit moment verdedigt het bedrijf zich nog steeds tegen de aanklacht dat het willens en wetens milieuwetten overtrad en de gevaren van asbest probeerde te verdoezelen. Onlangs oordeelde een federale rechter dat de aanklagers niet konden bewijzen dat Grace & Co het plaatsje Libby bewust in gevaar had gebracht. Een andere claim tegen het bedrijf betreft een groep huiseigenaren die in het bezit zijn van met asbest bewerkte “Zonolite” vloer-isolatie, ooit door Grace verkocht. Een rechter oordeelde in december j.l. dat het gezondheidsrisico van dit product zeer gering is, namelijk kleiner dan het risico aan een fiets-ongeval te overlijden. Het Hooggerechtshof oordeelde in een civiele procedure dat Grace & Co verantwoordelijk gehouden wordt voor de totale kosten van de schoonmaak van de mijn die geschat worden op 54,5 miljoen us dollar. Bron: Washington Post, 14 mei 2007.

De hoogte van vergoedingen voor kwaadaardige aandoeningen als asbestgerelateerde longkanker en mesothelioom is in de VS tussen 2004 en 2006 gestegen. Het aantal claims voor niet-kwaadaardige asbestziektes is in dezelfde periode sterk afgenomen. De asbestlasten voor Amerikaanse bedrijven en verzekeraars zullen de komende jaren niet afnemen, aldus Austern en Bhagavatula. Bron: Austern, D. & Bhagavatula, R. (2007). Not over yet. Best’s Review, april 2007, p. 74-78.

Een analyse van bijna 2000 Italiaanse gevallen van mesothelioom leverde slechts 11 clusters (22 gevallen) van eerstelijns-familieleden op. Volgens de onderzoekers is dat geringe aantal een aanwijzing dat erfelijke aanleg weinig invloed heeft op het risico op mesothelioom. Bron: Ascoli, V. et al. (2007). Mesothelioma in Blood Related Subjects: Report of 11 Clusters Among 1954 Italy Cases and Review of the Literature. American Journal of Industrial Medicine 50:357-369, 2007.
Ascoli, V. et al. (2007). Mesothelioma in Blood Related Subjects: Report of 11 Clusters Among 1954 Italy Cases and Review of the Literature. American Journal of Industrial Medicine 50:357-369, 2007.

Background

Malignant mesothelioma is a sporadic tumor related to asbestos. Its

occurrence in blood relatives raises the question of potential contribution of predisposing factors.

Methods

The study analyses the features of mesothelioma in blood relatives that might explain the disease clustering. Data sources of familial clusters were three population-based Mesothelioma Registries in Italy (Veneto and Apulia Regions, Brescia province. 1978-2005) and Medline, Toxline, and Oshline/Hseline databases for a review of the literature (1968-2006).

Results

Eleven clusters (22 cases) were identified among 1954 Italy mesothelioma cases, and 51 clusters (120 cases) were extracted from 33 studies. The proportion of Italy familial cases was 1.4 per 100 mesothelioma cases. the ratio between the number of familial clusters and the number of non-familial mesothelioma cases was 1:148. The mesothelioma profile in consanguineous is the same as in non-consanguineous subjects (male prevalence. pleural site. age at diagnosis >50 years. asbestos exposure). Most clusters occurred in asbestos workers (shipyard, asbestos-cement production/processing, and insulation) and household-exposed blood relatives. Others were related to asbestoscement factory pollution, asbestos-in-place, and handling asbestos-contaminated textiles.

Two clusters were without any known exposure. Cancer family history revealed lung cancer cases in eight clusters.

Conclusions

Available data support asbestos exposure as the main risk factor in

mesothelioma cases among blood relatives. Our finding of a low proportion of familial cases would not suggest the influence of a large genetic component for mesothelioma in blood relatives.

1672 mensen die tussen 1935 en 1981 met het met asbest vervuild vermiculiet uit het Amerikaanse Libby (Montana) hadden gewerkt hebben vaker dan gemiddeld longkanker, asbestose en mesothelioom. Het risico op longkanker en asbestose hangt samen met de mate van blootstelling. Maar ook mensen die korter dan een jaar met het materiaal hebben gewerkt lopen een hoger dan gemiddeld risico op één van deze ziektes. Bron: Sullivan, P.A. (2007).Vermiculite, Respiratory Disease, and Asbestos Exposure in Libby, Montana: Update of a Cohort Mortality Study. Environmental Health Perspectives 115:579-585.
Sullivan, P.A. (2007).Vermiculite, Respiratory Disease, and Asbestos Exposure in Libby, Montana: Update of a Cohort Mortality Study. Environmental Health Perspectives 115:579-585.

ABSTRACT

BACKGROUND: Vermiculite from the mine near Libby, Montana, is contaminated with tremolite asbestos and other amphibole fibers (winchite and richterite). Asbestos-contaminated Libby vermiculite was used in loose-fill attic insulation that remains in millions of homes in the United States, Canada, and other countries.

OBJECTIVE: This report describes asbestos-related occupational respiratory disease mortality among workers who mined, milled, and processed the Libby vermiculite.

METHODS: This historical cohort mortality study uses life table analysis methods to compare the age-adjusted mortality experience through 2001 of 1,672 Libby workers to that of white men in the

U.S. population.

RESULTS: Libby workers were significantly more likely to die from asbestosis [standardized mortality ratio (SMR) = 165.8. 95% confidence interval (CI), 103.9-251.1], lung cancer (SMR = 1.7. 95% CI, 1.4-2.1), cancer of the pleura (SMR = 23.3. 95% CI, 6.3-59.5), and mesothelioma. Mortality from asbestosis and lung cancer increased with increasing duration and cumulative exposure to airborne tremolite asbestos and other amphibole fibers.

CONCLUSIONS: The observed dose-related increases in asbestosis and lung cancer mortality highlight the need for better understanding and control of exposures that may occur when homeowners or construction workers (including plumbers, cable installers, electricians, telephone repair personnel, and insulators) disturb loose-fill attic insulation made with asbestos-contaminated vermiculite from Libby, Montana.