Nieuwsarchief

Asbestvezels kunnen de eierstokken bereiken. Dat constateerden Noorse onderzoekers bij een groep vrouwen die in een papier- en pulpfabriek hadden gewerkt. Meer onderzoek is nodig om te bepalen of de asbest in de eierstokken ook eierstokkanker kunnen veroorzaken. Bron: Langseth, H. et al. (2007). Asbestos fibers in ovarian tissue from Norwegian pulp and paper workers. International Journal of Gynecological Cancer 17, 44-49.

Langseth, H., Johansen B.V., Nesland, J.M. & Kjaerheim, K. (2007). Asbestos fibers in ovarian tissue from Norwegian pulp and paper workers

Abstract

An elevated risk of ovarian cancer has been observed in Norwegian pulp and paper workers who were possibly occupationally exposed to asbestos. The present study was initiated to investigate if the increased risk could be associated with asbestos fibers in ovarian tissue from workers in this industry. Normal ovarian tissue specimens from three groups of women were included in the study. The case group included specimens from 46 women diagnosed with ovarian cancer in the period 1953-2000, and who had been working in one or more pulp and paper mills between 1920 and 1993. Normal ovarian tissue specimens from two control groups without occupational history from pulp and paper work were selected from the

Cancer Registry database. Tissue blocks were digested and prepared for transmission electron microscopy. Number of fibers per gram wet weight was calculated. Asbestos fibers were found in normal ovarian tissue from two subjects in the case group, while no fibers were found in the control groups. The two asbestos positive cases had been working as paper sorter/packer and chlorine plant worker, respectively. Both were possibly secondary exposed to asbestos from family members working as insulators. We conclude that the findings in this study did not allow drawing any firm conclusion about an association between occupational exposure to asbestos and ovarian cancer in Norwegian pulp and paper workers. Our study confirms that asbestos fibers may reach the ovaries and demonstrates that the applied method is appropriate for identification of the fiber.

Knoflook werkt als een anti-occidant en vermindert daardoor de schadelijke werking van chrysotiel asbest in het bloed. Dit constateerden Indiase en Duitse onderzoekers in een in-vitro studie. Het ging om een reageerbuis-experiment met menselijk bloed. Bron: Yadav, S. (2006). Modulatory Effects of Fresh Garlic Extract on Chrysotile Asbestos Induced Genotoxicity: An In Vitro Study. Bulletin Environmental Contamination and Toxicology 77: 477-483.

De invloed van blootstelling aan asbest in het milieu op het risico op longkanker bij mensen die nooit gerookt hebben is onduidelijk. Longkanker heeft bij mensen die nooit gerookt hebben andere moleculaire en biologische kenmerken dan bij rokers. Twee recente overzichtsstudies beschrijven dat niet-rokende vrouwen vaker longkanker krijgen dan niet-rokende mannen: tussen de 15 en 25% van de vrouwelijke longkankerpatiënten heeft nooit gerookt, bij mannelijke longkankerpatiënten is dat tussen de 5 en 10%. Bron: Wakelee H.A. et al. (2007). Lung cancer incidence in never smokers. Journal of Clinical Oncology, Feb 10.25(5):469-71. Subramanian, J. & Govindan, R. (2007). Lung cancer in never smokers: a review. Journal of Clinical Oncology feb 10. 25(5), 561-70.
Wakelee H.A., Chang ET, Gomez SL, Keegan TH, Feskanich D, Clarke CA, Holmberg L, Yong LC, Kolonel LN, Gould MK, West DW (2007). Lung cancer incidence in never smokers. Journal of Clinical Oncology, Feb 10.25(5):469-71.

PURPOSE: Lung cancer is a leading cause of cancer death worldwide. Although smoking remains the predominant cause of lung cancer, lung cancer in never smokers is an increasingly prominent public health issue. However, data on this topic, particularly lung cancer incidence rates in never smokers, are limited. METHODS: We reviewed the existing literature on lung cancer incidence and mortality rates among never smokers and present new data regarding rates in never smokers from the following large, prospective cohorts: Nurses’ Health Study. Health Professionals Follow-Up Study. California Teachers Study. Multiethnic Cohort Study. Swedish Lung Cancer Register in the Uppsala/Orebro region. and First National Health and Nutrition Examination Survey Epidemiologic Follow-Up Study. RESULTS: Truncated age-adjusted incidence rates of lung cancer among never smokers age 40 to 79 years in these six cohorts ranged from 14.4 to 20.8 per 100,000 person-years in women and 4.8 to 13.7 per 100,000 person-years in men, supporting earlier observations that women are more likely than men to have non-smoking-associated lung cancer. The distinct biology of lung cancer in never smokers is apparent in differential responses to epidermal growth factor receptor inhibitors and an increased prevalence of adenocarcinoma histology in never smokers. CONCLUSION: Lung cancer in never smokers is an important public health issue, and further exploration of its incidence patterns, etiology, and biology is needed.

Subramanian, J. & Govindan, R. (2007). Lung cancer in never smokers: a review. Journal of Clinical Oncology feb 10. 25(5), 561-70.

ABSTRACT

Lung cancer is the leading cause of cancer-related death in the United States. Although tobacco smoking accounts for the majority of lung cancer, approximately 10% of patients with lung cancer in the United States are lifelong never smokers. Lung cancer in the never smokers (LCINS) affects women disproportionately more often than men. Only limited data are available on the etiopathogenesis, molecular abnormalities, and prognosis of LCINS. Several etiologic factors have been proposed for the development of LCINS, including exposure to radon, cooking fumes, asbestos, heavy metals, and environmental tobacco smoke, human papillomavirus infection, and inherited genetic susceptibility. However, the relative significance of these individual factors among different ethnic populations in the development of LCINS has not been well-characterized. Adenocarcinoma is the predominant histologic subtype reported with LCINS. Striking differences in response rates and outcomes are seen when patients with advanced non-small-cell lung cancer (NSCLC) who are lifelong never smokers are treated with epidermal growth factor receptor tyrosine kinase (EGFR-TK) inhibitors such as gefitinib or erlotinib compared with the outcomes with these agents in patients with tobacco-associated lung cancer. Interestingly, the activating mutations in the EGFR-TK inhibitors have been reported significantly more frequently in LCINS than in patients with tobacco-related NSCLC. This review will summarize available data on the epidemiology, risk factors, molecular genetics, management options, and outcomes of LCINS.

Volgens patholoog Gibb en collega’s is de in 1997 in Helsinki overeengekomen methode om de relatie tussen asbestblootstelling en longkanker vast te stellen aan de hand van een schatting van de asbestblootstellingsfrequentie, intensiteit en het aantal vezeljaren niet nauwkeurig. Het samengaan met asbestose, een andere asbestziekte, lijkt op dit moment nog het meest betrouwbare criterium om vast te stellen dat longkanker door asbestblootstelling is veroorzaakt. Sorgdrager schrijft dat de invloed van roken de causaliteitsvraag nog moeilijker maakt. Sinds 1975 worden bijna 3000 intensief aan blauw asbest blootgestelde ex-werknemers uit het Australische Wittenoom periodiek gevolgd. In deze populatie blijkt het asbesteffect op het risico op longkanker tussen rokers en niet-rokers niet significant verschillend. Andere specifieke populatiekenmerken lijken van groter belang. Dit is opmerkelijk omdat inmiddels in de wetenschap steeds meer aangenomen wordt dat roken en asbest samen het risico op longkanker vergroten. Bron: Gibbs, A. et al. (2007). The “Helsinki Criteria” for attribution of lung cancer to asbestos exposure. How robust are the Criteria. Editorial. Arch Pathol Lab Med 131, february, 181-184. Sorgdrager, B. (2007). Longkanker en asbest, hoe zit het met de rol van sigaretten? Referaat. TBV 15, 2, 88-89.

Onder inwoners van het Australische plaatsje Wittenoom die niet in de nabijgelegen blauwe asbestmijn hebben gewerkt komt mesothelioom vaker voor bij mannen dan bij vrouwen. Vrouwen lijken echter gevoeliger voor de mate van blootstelling. Bron: Reid, A. et al. (2007). Age and sex differences in malignant msothelioma after residential exposure to blue asbestos (crocidolite). Chest. 131. 376-382.
Alison Reid, MSc. Geoffrey Berry, PhD. Nicholas de Klerk, MD. Janice Hansen, MPH. Jane Heyworth, PhD. Gina Ambrosini, MPH. Lin Fritschi, PhD. Nola Olsen, BApplSci. Enzo Merler, MD. and A. W. (Bill) Musk, MD

Background: Blue asbestos was mined and milled at Wittenoom, Western Australia, from 1943 until 1966. Various public records were used to establish a cohort of residents of the nearby township. Mine tailings were distributed throughout the town.

Aims: To report the incident number of malignant mesotheliomas that have occurred in residents of the town who did not work at the mine or mill. and to determine if female subjects are more susceptible to asbestos exposure than male subjects, and if children are more susceptible than adults.

Subjects and methods: A total of 4,768 residents of the town of Wittenoom have been followed up in cancer and death registries.

Results: There were 67 cases of mesothelioma, and 64 deaths with mesothelioma to the end of 2002. The mortality rate with mesothelioma increased with increasing residence duration, time since first exposure, and estimated cumulative exposure. The mesothelioma mortality rate was consistently lower for female subjects when compared with male subjects, but the dose-response curve was steeper for female subjects. The rate was lower in those first exposed as children compared with those first exposed at > 15 years of age. The dose-response slope for asbestos exposure and mortality from mesothelioma was not different between those who were first exposed as children than those who were first exposed at > 15 years of age.

Conclusions: Former residents of a crocidolite mining town have a high rate of mesothelioma. The rate is higher in male subjects and those> 15 years of age at first exposure, but women have a steeper dose-response curve.

Twee Britse bedrijven moeten elk 35.000 pond boete betalen aan de “Health and Safety Excutive”. Dit omdat zij werknemers bij renovatie-werk aan asbest hadden blootgesteld. Sinds kort geeft de overheidsautoriteit hoge boetes als waarschuwing aan bedrijven om voldoende veiligheidsmaatregelen te nemen tegen de risico’s van asbest. Bron: media-newswire, 2 maart 2007. Meer http://media-newswire.com/release_1044730.html

Het Amerikaanse “National Institute for Occupational Safety and Health (NIOSH)” heeft in een beleidsdocument geadviseerd nieuw onderzoek te doen naar welke asbestkenmerken gezondheidsrisico’s veroorzaken bij beroepsmatige blootstelling. Het document vermeldt een aantal vragen waarop op dit moment wetenschappelijk nog geen eenduidig antwoord te geven is. Het instituut wil hiermee de publieke dialoog op gang brengen. Bron: Niosh, 12 maart 2007. Meer www.cdc.gov

Schuld of opzet spelen volgens het arbobesluit geen rol bij een bedrijfsongeval. Ook als een werknemer door eigen roekeloos gedrag een arbeidsongeval krijgt, is de werkgever verantwoordelijk. Dat heeft de Raad van State bepaald. Deze uitspraak is niet in overeenstemming met de richting die de Hoge Raad ingegaan is in een arrest van maart 2006 (Keramus/Nefalit). In navolging van een advies van de Gezondheidsraad over aansprakelijkheid bij een samenloop van asbestbesmetting en roken, kende de Hoge Raad toen asbestschade deels toe aan de werkgever en deels aan de werknemer. Bron: rechtspraak.nl, 31 maart 2006, zorgkrant.nl 4 maart 2007. Meer www.zorgkrant.nl

Voormalig asbestverwerker Eternit in Goor moet 35.000 euro schadevergoeding betalen aan een man uit het Twentse Wierden. De man heeft mesothelioom opgelopen doordat zijn ouders in 1967 een pad op hun erf verhardden met asbesthoudend afval. In hoger beroep oordeelt het hof Arnhem dat Eternit in 1967 had kunnen weten dat het afval kankerverwekkend was. Het bedrijf heeft dus onrechtmatig gehandeld door het afval zonder enige waarschuwing of veiligheidsmaatregel mee te geven. Het hof verwerpt het beroep van Eternit op verjaring omdat dit naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid onaanvaardbaar is. Het is de eerste keer dat Eternit schadevergoeding moet betalen aan een niet-beroepsgebonden mesothelioomslachtoffer uit een plaats die niet onder het Eternit-protocol valt. Het Eternit-protocol biedt een vergoeding aan niet-beroepsgebonden mesothelioomslachtoffers uit de omgeving van de Eternit-fabriek. Wierden wordt daar niet toe gerekend. Bron: rechtspraak.nl, AZ9763,Gerechtshof Arnhem , 2006/597 – uitspraak 27 februari 2007.

De provincie Zeeland heeft in totaal elf claims ontvangen, omdat oud-werknemers van de Provinciale Stoombootdiensten (PSD) mesothelioom hebben gekregen. Het gaat om vier oude en zeven redelijk recente claims. Per slachtoffer keert de provincie, als voormalig werkgever van de PSD’ers, ongeveer 50.000 euro uit. Tot halverwege de jaren tachtig bevatten de veerboten van de PSD veel asbest. Daardoor had het personeel een verhoogde kans mesothelioom op te lopen. Bron: Provinciale Zeeuwse Courant, 8 maart 2007