Nieuwsarchief

Het aantal mensen dat in Griekenland in de periode 1983 tot 2003 aan mesothelioom overleed is gestegen van 9 tussen 1983 en 1985 tot 53 tussen 2001 en 2003. De onderzoekers constateren dat er een verschuiving gaande is van slachtoffers uit de primaire industrie, waar asbest is geproduceerd, naar mensen die secundair met asbest in aanraking zijn geweest zoals loodgieters, technici, chauffeurs en boeren. Ook constateren zij een hoger dan gemiddeld aantal gevallen in Metsovo, gelegen in de regio Epirus, waar tremoliet-asbest in de grond voorkomt. Gogou, E. et al. (2007). Mesothelioma mortality in Greece from 1983 to 2003. International Journal of Clinical Practice, 1-5.
Gogou, E. et al. (2007). Mesothelioma mortality in Greece from 1983 to 2003. International Journal of Clinical Practice, 1-5. Abstract Objective: To present summary statistics of the Greek mesothelioma epidemic including summaries by occupation and geographical area. Methods: The National Statistics Service provides our data, which contain all deaths from 1983 to 2003 where mesothelioma was mentioned on the death certificate. Results: The annual number of mesothelioma deaths has increased from 9 in the 3-year period of time 1983 1985 to 53 in 2001-2003. Current deaths in males account for about 72% of the cases. The area of Epirus in Greece has the highest cause-specific mortality rate over the period 1983-2003. The occupational group which is related to the higher number of mesothelioma deaths was clerks and those occupied in business. following farmers, workers-technicians and drivers. Conclusion: Our data suggest a change in the balance of risk away from traditional asbestos exposure industries to industries where one could describe the exposure as secondary such as plumbers, technicians, drivers, farmers. Also, we found out that the higher cause-specific mortality rate was 0.38/100,000 population in Epirus, the lower was 0.025/100,000 in Thessalia and the national average rate was 0.10/100,000 population.

(Ex-)onderhoudswerkers van een Texaanse olieraffinaderij hebben door asbestblootstelling in het verleden vaker mesothelioom dan gemiddeld in de regio voorkomt. Dit is het resultaat van een analyse van de sterftecijfers tussen 1948 en 2003 van meer dan 2500 (ex-)onderhoudswerkers die in de raffinaderij hadden gewerkt. Bron: Tsai, S., et al. (2007). A 56-year mortality follow-up of Texas petroleum refinery and chemical employees, 1948-2003. J. Occup Environ Med. 49, 557-567.


Tsai SP, Ahmed FS, Wendt JK, Foster DE, Donnelly RP, Strawmyer TR., (2007). A 56-year mortality follow-up of Texas petroleum refinery and chemical employees, 1948-2003. J. Occup Environ Med. 49, 557-567.

ABSTRACT

OBJECTIVE: To further investigate the mortality risk of employees who worked in the petroleum refinery industry, we updated an earlier investigation by extending the mortality follow-up by an additional 14 years through 2003.

METHODS:The cohort consisted of 10,621 employees with an average follow-up of 34 years. We used the standardized mortality ratio (SMR) adjusted for age, race, and calendar years as a measure of risk.

RESULTS: Overall mortality (SMR=0.77, 95% confidence interval [CI], 0.74-0.79), all cancer mortality (SMR=0.87, 95% CI=0.82-0.93), and most cause-specific mortalities for the total study population were lower than or similar to that of the population of Harris County, Texas. This study did not show a significant increase in leukemia in the total population or in any of the subgroups. The only statistically significant excess of mortality found in this study was an increase in mesothelioma among maintenance employees. the SMR was 4.78 (95% CI=2.54-8.17) among employees who worked for a minimum of one year and was 7.51 (95% CI=3.75-13.45) among those with 10 or more years of employment and 20 or more years of latency.

CONCLUSIONS: After more than half a century of follow-up, employees at this facility continue to show more favorable mortality outcomes than the general local population. Overall, no statistically significant increase of leukemia or of any of the specific cell types was found. The increased mesothelioma is likely related to past exposure to asbestos.

Travelers, één van de grote Amerikaanse verzekeraars, stort 449 miljoen usdollar in een fonds dat asbestslachtoffers van het bedrijf ACandS moet compenseren. Dit bedrijf distribueerde en installeerde asbestproducten. Travelers verwacht ongeveer 84 miljoen uit herverzekering terug te kunnen vorderen. Bron: insurancenewsnet, 6 juli 2007. Meer insurancenewsnet.com

De Canadese Kankerstichting steunt haar eigen regering niet meer en wil zo snel mogelijk een verbod op het gebruik van asbest. De regering pleit daarentegen voor een gecontroleerd gebruik van chrysotiel (wit asbest) omdat dat niet gevaarlijk zou zijn voor de gezondheid. Dit wekt onbegrip en verontwaardiging in andere westerse landen waar alle asbestsoorten inmiddels verboden zijn. Canada is nog steeds één van de grote asbestproducenten met asbestmijnen in de staat Quebec. De chrysotiel asbest wordt voor 95% naar ontwikkelingslanden geëxporteerd. In Canada zelf is een derde van de sterfgevallen door werk gerelateerd aan asbestblootstelling. In 2005 overleden in Canada 340 mensen aan een asbestziekte door hun beroep. Bron: The Globe and Mail, 12 juli 2007. Meer theglobeandmail.com

Het ontbreken van een trend in de incidentie van peritoneum mesothelioom (buikvlieskanker) in Nederland en Zweden gedurende de laatste 15 jaar zou kunnen wijzen op een minder sterk verband met asbestblootstelling dan bij pleuraal mesothelioom (longvlieskanker). Aanzienlijke miskwalificatie met andere tumoren in het buikvlies vóór 2000 is een verklaring voor de plotseling sterke daling van het aantal Zweedse vrouwen met peritoneum mesothelioom na dat jaar. Bron: Burdorf, A. et al. (2007). Asbestos exposure and differences in occurrence of peritoneal mesothelioma in the Netherlands and Sweden. Occup. Environ. Med. Published online 13 june 2007.
Burdorf A, Jarvholm B, Siesling S. (2007). Asbestos exposure and differences in occurrence of peritoneal mesothelioma in the Netherlands and Sweden. Occup. Environ. Med. Published online 13 june 2007.

ABSTRACT

OBJECTIVE: In several countries the incidence of peritoneal mesotheliomas among women closely mirrors the pattern among men. The aim was to investigate the role of asbestos exposure in the aetiology of peritoneal mesotheliomas in women and men.

METHODS: All cases of peritoneal mesothelioma were selected from the Swedish and Netherlands Cancer Registers for the period 1989-2003. For both countries incidence rates were calculated, stratified by sex. A linear regression analysis was used to analyse the existence of a trend over time.

RESULTS: Among men the incidence rate of peritoneal mesothelioma in The Netherlands (0.60 per 100,000 persons) was consistently higher than in Sweden with an average ratio of 1.8 (range 1.4-2.8). In both countries no trend over time was observed. During the 15 year period in The Netherlands the incidence rate among men was about 3.3-fold higher than among women. In Sweden the incidence rate among women was slightly higher than in men up to 1999, and thereafter about 3-fold higher among men. This sudden shift was statistically significant and seemed mainly caused by changes in classification of peritoneal tumours. CONCLUSION: The absence of a time trend in the incidence rate of peritoneal mesothelioma in the Netherlands and Sweden in the past 15 years may point at a more limited role of occupational exposure to asbestos in the etiology of peritoneal mesothelioma than for pleural mesothelioma, especially among women. The observed drop around 2000 in annual incidence of peritoneal mesothelioma among Swedish women indicates the presence in the past of a substantial misclassification with other tumours in the peritoneum.

Op 21 juni 2007 oordeelde de Centrale Raad van Beroep dat de gemeente Oss aansprakelijk is voor de materiële en immateriële schade van een nabestaande van een van haar ex-ambtenaren die op 23 april 1994 aan de ziekte mesothelioom was overleden. Het slachtoffer was tussen 1965 en 1989 tijdens zijn werkzaamheden als technisch hoofdambtenaar en als chef Reiniging, Vervoer en Afvalverwerking bij de gemeente Oss blootgesteld aan asbest. Bron: CRvB 210607, BA8436, 04/4724

De Duitse longarts Schűtte meldt in Focus Magazin dat de Beroepsgenootschappen sinds 1978 al meer dan 20.000 sterfgevallen door asbest hebben geregistreerd. Momenteel worden jaarlijks ca. 4000 gevallen van asbestziekte door beroep erkend waarvoor 350 miljoen euro wordt uitgekeerd (in 1990 53,3 mln). Voorlopig zal het aantal zieken nog toenemen. Een piek wordt tussen 2010 en 2020 verwacht. Bron: Focus Magazin, 11 juni 2007.

Een Britse (ex-)automonteur krijgt 135000 pond schadevergoeding omdat zijn ziekte Retroperitoneale Fibrose (RPF) aan asbestblootstelling geweten wordt. RPF is bindweefseltoename rond organen achter het buikvlies. Bij de automonteur heeft dat geleid tot een rechternier die niet meer werkt. In 2005 verscheen een artikel in het medisch tijdschrift The Lancet waarin onderzoekers concludeerden dat beroepsmatige asbestblootstelling een belangrijke oorzaak van deze aandoening is. RPF zou daarom als een beroepsziekte moeten worden gezien. Voor het eerst heeft deze constatering in het Verenigd Koninkrijk tot een schadevergoeding geleid. Bron: workplacelaw.net, 4 juli 2007. Meer www.workplacelaw.net

Het lukt niet om voldoende financiering te krijgen voor Ecodock, een project dat moest leiden tot de milieuvriendelijke ontmanteling van tankers en olieplatforms in de Eemshaven. Het project dat al gestart was is inmiddels failliet verklaard. De hoogte van de schuldenlast is nog niet bekend. Bron: Dagblad van het Noorden, 29 juni 2007.

Een Schotse gezondheidsdienst heeft verzuimd een mesothelioompatiënt te informeren over de mogelijkheden van schadevergoeding en aan welke voorwaarden daarvoor moet worden voldaan. Het slachtoffer overleed drie maanden na diagnose zonder dat aan de voorwaarde van een biopsie ter herbeoordeling van de diagnose was voldaan. Pas na zijn dood hoorde zijn vrouw over de mogelijkheden om in aanmerking te komen voor een schadevergoeding. De Schotse ombudsman Publieke Diensten oordeelt dat de Gezondheidsdienst excuses moet aanbieden aan de weduwe. Bron: The Herald, 21 juni 2007.