Nieuwsarchief

In 8,3% van de gevallen van mesothelioom die tussen 1993 en 2001 in het Italiaanse Nationale Mesothelioomregister zijn geregistreerd gaat het om mensen die in de omgeving van een asbestbron woonden of samen met iemand die met asbest werkte. Deze groep was gemiddeld jonger dan andere mesothelioompatienten en niet bewust van de risico s waaraan ze blootgesteld waren. Tot op heden heeft deze groep geen recht op schadevergoeding in Italie. Bron: Mirabelli, D. e.a. (2010).

Het Italiaanse Nationale Mesothelioom Register heeft tussen 1993 en 2004 681 gevallen van niet-pleuraal (longvlies) mesothelioom geregistreerd. Patienten waren gemiddeld 64,4 jaar oud en 1 op de 3 was vrouw. De gemiddelde latentietijd was 40 jaar. In verreweg de meeste gevallen ging het om peritoneaal (buikvlies) mesothelioom. De onderzoekers concluderen dat de epidemiologie van niet-pleuraal mesothelioom gecompliceerd is omdat de diagnose moeilijk te stellen is en de ziekte weinig voorkomt. Vooral bij vrouwen bestaat een hoog risico op misdiagnose. Dit maakt het ook moeilijk om de relatie met asbestblootstelling vast te stellen. Bron: Marinaccio, A. e.a. (2010).

De Hoge Raad verwerpt het cassatieberoep tegen een arrest van het Hof Den Haag d.d. 9 december 2008. Dit beroep was ingesteld door de nabestaanden van een aan mesothelioom overleden oud-werknemer van scheepswerf Wilton Fijenoord. De man was van 1949 tot 1961 als carrouselbouwer in dienst geweest van de scheepswerf en daarbij aan asbest blootgesteld. Het Hof Den Haag oordeelde dat het beroep op verjaring van de scheepswerf in de omstandigheden van dit geval niet onaanvaardbaar was. De Hoge Raad weerlegt de door de nabestaanden aangevoerde klacht dat het hof geen aandacht heeft besteed aan aanvullende omstandigheden – en dan in het bijzonder de aard en de ernst van het letsel en de (veranderende) maatschappelijke kijk op de aanvaardbaarheid van een beroep op verjaring in gevallen als deze. Op grond hiervan concludeert de Raad dat het Hof het oordeel dat voor doorbreking van de verjaringstermijn in het onderhavige geval geen plaats is wel voldoende heeft gemotiveerd. Verder ziet de Raad in het oordeel van het Hof geen aanleiding te veronderstellen dat voor doorbreking van de verjaring sprake zou moeten zijn van opzet of grove schuld aan de zijde van de scheepswerf. Bron: Hoge Raad, 26 november 2011.

Bij 85% van een groep Japanse mesothelioompatienten werd een oorzaak in asbestblootstelling via het werk gevonden. De rest was ofwel indirekt als huisgenoot van een asbestwerker blootgesteld of in de woonomgeving met het materiaal in aanraking geweest. 90% van de patienten had mesothelioom in het longvlies (pleura mesothelioom). 66% had het epitheloide type mesothelioom. Bron: Fujimoto, N. e.a. (2010).

China is momenteel s werelds grootste gebruiker van chrysotiel (wit) asbest. Jukka Takala, directeur van het Europese Agentschap voor Veiligheid en Gezondheid op het werk, schat dat het jaarlijkse aantal asbestdoden kan stijgen tot 15.000 in 2035. Anderen denken dat dit aantal nog hoger zal zijn, namelijk 40.000 per jaar. Het blijft echter bij schattingen want China heeft geen betrouwbare registratie. Bron: South China Morning Post, 14 november 2010.

95 oud-medewerkers van Turner & Newall India hebben schadevergoeding gekregen wegens asbestblootstelling bij het bedrijf. Zij hebben op dit moment de ziekte asbestose. Het gaat om een totaalbedrag van ca. 670.000 usdollar. De Britse multinational Turner & Newall produceerde tot 1994 verschillende producten met asbest in fabrieken door heel India. Volgens het International Ban Asbestos Secretariaat is het de eerste keer dat Indiase werknemers wegens een beroepsziekte schadevergoeding van een buitenlandse werkgever krijgen. Bron: International Ban Asbestos Secretariaat, 16 november 2010.

Moore en collega s onderzochten aan de hand van literatuur de wijze waarop het mesothelioomziekteproces wordt ervaren. Zij vonden dat de ziekte op veel gebieden een enorme impact heeft, zowel lichamelijk, emotioneel als sociaal. De studie meldt aan welke onderwerpen extra aandacht gegeven zou kunnen worden. Op lichamelijk gebied zijn dat: pijn, ademnood, moeheid, hoesten, slaapstoornissen, het verlies van trek en het transpireren. In emotionele zijn dat: angst, depressie en het gevoel van isolatie. Sociale gevolgen zijn een verandering van rol in relaties, de impact op familieleden en de gevolgen voor het dagelijks leven door het frequente bezoek aan ziekenhuizen voor behandeling e.d.. Bron: Moore, S. e.a. (2010).

De Hoge Raad oordeelde onlangs dat de enkele aanwezigheid van (niet-hechtgebonden) asbest wel degelijk een gebrek kan opleveren, mits deze asbest een dermate ernstig risico oplevert dat de huurder op legitieme gronden mag verlangen daarvan verschoond te blijven. In dat geval kan de verhuurder gehouden worden om het asbest te saneren. Hiervan zal bij het veel riskantere niet-hechtgebonden asbest eerder sprake zijn dan bij hechtgebonden asbest, zodat verhuurders van panden waarin het aanwezige hechtgebonden asbest voldoende weggewerkt zit vooralsnog niet heel onrustig hoeven te worden van dit arrest van de Hoge Raad. De kans dat deze aanwezigheid als een gebrek wordt aangemerkt is immers relatief klein. Bron: Rechtennieuws. Nl, 16 november 2010: mr. Martine Goldsmid, Dirkzwager advocaten & notarissen. Hoge Raad, 3 september 2010

In 2009 registreerden de Duitse Berufsgenossenschaften 1328 sterfgevallen ten gevolge van asbest. Nog steeds stijgt dit aantal jaarlijks. Naar schatting wordt pas over 10 jaar een piek bereikt. Asbest werd in Duitsland in 1993 verboden, net als in Nederland. Bron: Asbest en Bouw.nl, 4 november 2010; Focus.de.

De sterftecijfers van het CBS laten zien dat de top van het aantal gevallen mogelijk nog niet is bereikt. Dat meldt het rapport Beroepsziekten in cijfers 2010 van het Nederlands Centrum voor Beroepsziekten (NCvB). In 2009 registreerde het NCvB 6 meldingen van mesothelioom door bedrijfsartsen. Dit lage aantal ten opzichte van de werkelijke gevallen (bijna 500) moet vooral worden verklaard door de lange tijd die bestaat tussen de blootstelling aan de kankerverwekkende stof en het ontstaan van de aandoening. Bij mesothelioom bedraagt deze zogenaamde latentietijd gemiddeld 30 – 40 jaar. De werkenden zijn dan meestal niet meer in het oorspronkelijke bedrijf werkzaam en bevinden zich buiten het vizier van de bedrijfsarts. Bron: NCvB november 2010.