De Britse regering waarschuwt scholen voor gasmaskers en tinnen helmen uit de eerste wereldoorlog. Het merendeel bevat namelijk het meest gevaarlijke blauwe asbest (crodidoliet). Deze objecten worden de laatste tijd op scholen gedemonstreerd i.v.m. de 100- jarige herdenking van WO1. Bron: International Ban Asbestos Secretariaat, 14 mei 2014.
De Ministerraad heeft ingestemd met een besluit van minister Asscher (SZW) dat de regels voor werken met asbest strenger worden. Werknemers in de asbestsector mogen in de toekomst aan nog minder asbest worden blootgesteld dan nu het geval is. Op dit moment is de maximale hoeveelheid asbestvezels waarmee een werknemer in ons land in aanraking mag komen, ruim lager dan de Europese norm. Het risico om asbest in te ademen is daarmee voor hen al minimaal. De Gezondheidsraad adviseerde de minister om de norm toch nog verder aan te scherpen. Zo wordt de kans dat een werknemer ziek wordt door het inademen van asbestvezels verder verkleind. De minister neemt dit advies nu over. De aangescherpte asbestregels worden in twee fases ingevoerd. Per 1 juli 2014 wordt de blootstellinggrens voor zogenoemd chrysotiel-asbest vijf keer strenger dan nu het geval is. Bij 85% van de asbestsaneringen in ons land gaat het om deze asbestsoort. Voor werken met zogenoemd amfibool-asbest wordt de norm ruim 30 keer zo streng. De ingangsdatum voor laatstgenoemde aanscherping wordt later dit jaar bepaald, maar zal niet eerder dan 1 januari 2015 zijn. Bron: rijksoverheid.nl, 28 mei 2014.
Er is een duidelijke relatie tussen de hoeveelheid asbest waaraan men is blootgesteld en de kans op het krijgen van longkanker, mesothelioom en larynxcarcinoom. Dat concluderen de longartsen Baas en Burgers na analyse van de resultaten van een studie onder 58.279 beroepsmatig aan asbest blootgestelde Nederlandse mannen die tussen 1986 en 2006 zijn gevolgd. Het risico van een eenmalige blootstelling hangt volgens deze specialisten af van de duur van de expositie, de concentratie ingeademde vezels en het type asbestvezel. Lees meer over dit artikel in de editorial van deze nieuwsbrief. Bron: Baas, P. & Burgers, J.A. (2014). Een keer asbest: levensgevaarlijk? Ned Tijdschr Geneeskd. 2014;158:A7653.
In vervolg op een uitspraak van 7 juni 2013 oordeelt Hof Arnhem dat de nabestaanden er niet in geslaagd zijn te bewijzen dat een man daadwerkelijk na 13 juli 1977 bij een ex-scheepsbouwer aan asbest blootgesteld is geweest. Ten aanzien van het ontstaan van mesothelioom oordeelt het hof dat aangenomen kan worden dat dit is te wijten aan blootstelling aan asbest. Anders dan de werkgever bepleit, is de mate en duur van de blootstelling niet van belang voor het al dan niet toepassen van de arbeidsrechtelijke omkeringsregel op situaties van mesothelioom. Wel kan gesteld worden dat naarmate de blootstelling intensiever is en langer duurt, de kans op overlijden daardoor toeneemt. Aan de Asbestkaart kent het hof bij de bewijswaardering zeker gewicht toe, naast andere bewijsmiddelen. In een concreet geval kan de classificering op de Asbestkaart de balans in het voordeel van een van partijen doen uitvallen. Het feit dat in een deel van de relevante periode volgens de Asbestkaart sprake is geweest van een goede kans op blootstelling, is echter onvoldoende nu ander overtuigend bewijsmateriaal ontbreekt of is geneutraliseerd. Bron: rechtspraak.nl, Hof Arnhem-Leeuwarden, 25 maart 2014, nr. 200.104.783-01.
Een ten gevolge van mesothelioom overleden man is rond 1977-78 gedurende 4 à 5 uur betrokken geweest bij het leggen van (chrysotiel -wit asbest- bevattende) golfplaten op het dak van een loods. Het gerechtshof Den Bosch oordeelt de werkgever aansprakelijk voor de blootstelling. Dit ondanks dat niet aangenomen kan worden dat in de periode van eind 1977 tot en met januari 1978 een klein bouwbedrijf bekend hoorde te zijn met de specifieke gevaren van wit asbest, te weten dat elke relevante blootstelling aan asbeststofvezels – zonder drempelwaarde – het gevaar van het ontstaan van mesothelioom met zich kon brengen. Uitgangspunt is echter dat het bouwbedrijf destijds niet wist, noch behoorde te weten, dat de onderhavige platen slechts wit asbest bevatten. Op grond van de omstandigheid dat de werkgever wist dat met asbestplaten werd gewerkt en ook wist, althans had moeten weten, dat inademing van asbestvezels tot asbestose/longkanker kan leiden, heeft deze ten onrechte nagelaten veiligheidsmaatregelen te nemen ter voorkoming van asbestose/longkanker. Bron: rechtspraak.nl, Hof Den Bosch: nr.HD 200.042.868-01, 11 maart 2014.
Toelichting: met name bij het zagen van asbestcementplaten laten studies zien dat de blootstelling tijdens het zagen fors hoger kunnen zijn geweest dan de toen geldende grens/MAC-waarde van 2 vezels/ml en dat overschrijding van deze MAC-waarde ook relevant kon zijn voor werknemers die zich in de directe nabijheid van deze zaagwerkzaamheden bevonden. Bij andere taken rondom de werkzaamheden zoals relevant voor deze expertise was de blootstelling lager.
De IAS Monitor Mesothelioom is op de website van het IAS geactualiseerd met de cijfers over 2012 (NKR) en 2012/2013 (IAS: sectoren/beroepen t/m 2012, rest t/m 2013). Het aantal slachtoffers ligt sinds 2010 ruim boven de 500 per jaar. 90% is man en meer dan driekwart is boven de 65 op het moment dat de diagnose wordt gesteld. De gemiddelde leeftijd van de slachtoffers blijft toenemen. De cijfers laten o.a. zien dat ongeveer 80% van de mensen met mesothelioom als werknemer aan asbest is blootgesteld. Bij 20% gaat het meestal om slachtoffers die de asbestblootstellingsoorzaak niet weten of niet zeker weten of ze in een dienstverband aan asbest zijn blootgesteld. Anderen verklaren als zelfstandige, prive (doe-het-zelven) of in het milieu aan asbest te zijn blootgesteld. Bron: IAS, mei 2014.
Twee basisscholen uit Harmelen moeten een tegenvaller van 142.000 euro incasseren in de sanering van hun panden. Door miscommunicatie en een incompleet asbestadvies dreigt een strop van 142.000 euro. De schoolbesturen moeten dit zelf zien te verhalen op de hoofdaannemer. Bij de sanering van de twee scholen in 2013 is alle asbest uit de gebouwen gehaald.Terwijl daaraan werd gewerkt, kwam nog meer asbest tevoorschijn. Dit zat in gedeelten die de inspecteur vooraf niet kon bezoeken. De gemeente zegt nu dat de inspecteur alerter had moeten zijn en had moeten waarschuwen dat daar ook rommel te verwachten was. Nu is het door de saneerder als meerwerk opgegeven. Verder ontstond schade in de gebouwen omdat een onderaannemer allerlei kabels en leidingen op eigen gezag had doorgeknipt wat niet had mogen gebeuren. Ook hieraan zat meerwerk vast. De hoofdaannemer vergat vervolgens om die onderaannemer aansprakelijk te stellen. Bron: AD, 3 mei 2014.
Ongeveer 65 tot 75 procent van de afgeschreven schepen in de wereld vaart naar de stranden van Bangladesh (Chittagong), India (Alang) en Pakistan (Gadani) om gesloopt te worden. De levensduur van een containerschip of olietanker bedraagt 25 tot 30 jaar. Terwijl het sloopproces van schepen in het Westen streng gereglementeerd is, gelden er in Azie zo goed als geen regels. Peter Gwin, journalist van National Geographic, nam samen met fotograaf Mike Hettwer een kijkje op de ‘scheepswerven’ van Chittagong. Het stuk land wordt ook wel de ‘ijzermijn’ van Bangladesh genoemd. Gwin schreef er een artikel over in de mei-editie van het tijdschrift en maakte er een korte film over. Wat hij in Chittagong zag, tartte elke verbeelding. De blootstelling aan giftige stoffen zoals asbest, zware metalen en pcb’s is er part of the job. Bron: Ad, 24 april 2014; National Geographic Magazine, mei 2014.
Beroepsgerelateerde asbestslachtoffers kunnen in Duitsland in aanmerking komen voor schadevergoeding via een beroepsrisicoverzekering. Dat lukt maar 1 op de 4 slachtoffers volgens een presentatie van Duitse asbestslachtoffergroepen op het Duitse kankercongres in februari dit jaar. Rigide regels vormen de grootste barriere. Van de 33.499 asbestgerelateerde longkankerclaims werden tussen 2002 en 2011 maar 7.340 (22%) toegekend. Voor mesothelioom was dat 67% (8.674 van 13.100). In dezelfde periode zijn meer dan 16.000 mensen in Duitsland aan een asbestgerelateerde ziekte overleden. Bron: International Ban Asbestos Secretariaat, 28 april 2014.
Minister Asscher (SZW) reageert op het rapport De Uitdaging waarin onder andere wordt gesteld dat de effectiviteit van het asbestverwijderingsproces waarschijnlijk aanzienlijk kan worden verhoogd. Asbest kan goedkoper, veiliger, sneller en met een hogere kwaliteit worden verwijderd door het aantal regels en verplichte processtappen te verminderen, aldus de auteurs. Volgens de minister is een veilige omgang met en verwijdering van asbest het oogmerk van de huidige regelgeving. Dit is en blijft echter primair de verantwoordelijkheid van de betrokken eigenaren, opdrachtgevers en werkgevers. Verder staan Asscher en de staatssecretaris van I & M open voor mogelijkheden om het systeem van asbestinventarisatie en -verwijdering te vereenvoudigen. Daarbij blijven veiligheid voor burger en werknemer voorop staan. Hierbij is een voortrekkersrol weggelegd voor de betrokken partijen uit de sector. Oprichting van een nieuwe asbestautoriteit biedt volgens de minister geen meerwaarde en is daarom niet aan de orde. Met het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM) zijn momenteel gesprekken over mogelijkheden om kennis te versterken en te ontsluiten ter ondersteuning van de rijkstaken die gericht zijn op de beheersing van (arbeidsgerelateerde) risico’s van asbest. Bron: rijksoverheid.nl, 12 mei 2014.
