Nieuwsarchief

Per 1 april moeten in Nieuw Zeeland gebouwen waarin (naar vermoeden) asbest aanwezig is over een asbestbeheerplan beschikken. Bron: Twentytwo blog, 6 februari 2018.

Het Belgische Asbestfonds (AFA) heeft vorig jaar 228 mensen met mesothelioom erkend (IAS: 419). Het gaat om een piek in het aantal slachtoffers. Alleen in 2008 waren er nog meer. Bron: vrt, 6 februari 2018

Als er niets gebeurt zal het nog tot zeker 2070 duren voordat alle asbest uit gebouwen in Vlaanderen op een natuurlijke manier is verdwenen. Vandaag is er naar schatting nog 2,3 miljoen ton asbesthoudend materiaal in omloop, aldus OVAM, de Openbare Vlaamse Afvalstoffenmaatschappij. Bron: vtm, 11 februari 2018

Niet alleen grote (vee-)bedrijven hebben asbestdaken. Ook kleine bedrijven met minimale winstmarges en burgers die onrendabele boerenbedrijven hebben gekocht om er hobbydieren te houden, zitten nu met asbestdaken in grote problemen. Bron: sloopgids.nl 7 februari 2018

Op maandag 16 april 2018 vindt in Den Haag het symposium 25 jaar asbestverbod plaats. Toegang is gratis.

Het is 25 jaar geleden dat in Nederland het gebruik van asbest werd verboden. Asbest mocht niet meer worden geïmporteerd en verwerkt. De sanering werd aan strenge regels gekoppeld.

Maar is asbest daarmee een probleem uit het verleden?

Helaas niet. Jaarlijks overlijden meer dan vijfhonderd mensen aan de gevolgen van asbest door de ziekte mesothelioom. Daarnaast worden mensen getroffen door andere asbestziekten. Dat is de eerste erfenis van het grootschalig asbestgebruik van de vorige eeuw. Verder zijn er nog grote hoeveelheden asbest verwerkt in gebouwen en in de grond. De sanering daarvan plaatst ons voor grote problemen. En regelmatig worden we opgeschrikt als door een brand asbest vrijkomt. Dat is de tweede erfenis.

Asbest is daarmee nog steeds een heel actueel onderwerp. Hebben we de afgelopen 25 jaar beter leren omgaan met deze erfenissen? Hoe behandelen we de asbestslachtoffers? Beheersen we de risico’s van asbest beter of gaan we daar juist overdreven hysterisch mee om? Op dit symposium maken we de balans op.

Het Instituut Asbestslachtoffers nodigt u van harte uit om een bijdrage te leveren. We nemen u mee naar het verleden, u krijgt een prognose voor de toekomst en u kunt meepraten over de inspanningen die nu gaande zijn. Asbestslachtoffers worden geïnterviewd. De rol van de overheid, sociale partners en professionals komt aan bod. Voor meer informatie verwijzen we u naar het programma.

Het symposium vindt plaats op maandag 16 april van 12.30 tot 16.00 uur in Den Haag, is gratis toegankelijk en wordt afgesloten met een borrel. 

U kunt zich aanmelden via de deze link.

In zo goed als alle Vlaamse scholen is asbest terug te vinden. Dat blijkt uit een rapport van de Openbare Vlaamse Afvalstoffenmaatschappij (OVAM). In twee derde van de gevallen moet het asbestprobleem snel worden opgelost. Vlaams minister van Onderwijs Hilde Crevits (CD&V) maakt daarvoor 7,5 miljoen euro vrij. Bron: nieuwsblad.be, 3 februari 2018

Het Verbond Sectorwerkgevers Overheid (VSO) steunt de oproep van het Instituut Asbestslachtoffers (IAS) aan overheids- en onderwijsorganisaties om geen beroep te doen op de verjaringstermijn bij vorderingen van (oud-) werknemers betreffende asbestgerelateerde ziektes. Bron: vso-werkgevers.nl, 1 februari 2018

Is een nabestaande ook nabestaande in de zin van de Regeling TAS/TNS? De rechtbank Noord-Nederland oordeelt dat doorslaggevend voor het antwoord op die vraag is of de nabestaande ten tijde van het overlijden van haar moeder (het asbestslachtoffer) met haar in gezinsverband leefde. Daar is geen sprake van; van belang is dat zij op verschillende adressen woonden. De vordering wordt afgewezen. Bron: Rechtbank Noord-Nederland, ECLI:NL:RBNNE:2017:5130, 15 december 2017

In antwoord op kamervragen meldt staatssecretaris Van Veldhoven (I&W) dat zij niet bang is dat de hoge kosten voor het gecertificeerd saneren van asbestdaken kunnen leiden tot ontwijkend gedrag bij particulieren, met verkrotting, verwaarlozing en verhoogde brandrisico’s bij panden met asbest tot gevolg. Gemeenten kunnen als bevoegd gezag in overeenstemming met art. 1a uit de Woningwet handhaven als de staat van een bouwwerk een gevaar vormt voor de gezondheid. De gemeente kan de kosten voor het saneren van een pand, ook na brand of verkrotting, verhalen op de eigenaar. Verder bestaat er een stimuleringsregeling om dakeigenaren tegemoet te komen bij het versneld saneren van asbestdaken. Bron: rijksoverheid.nl, 10 januari 2018

Steven Ronsmans heeft het tweede Machiel van der Woude stipendium ontvangen. De Belgische onderzoeker uit Leven kan hiermee een onderzoek uitvoeren naar passieve asbestblootstelling in kantoorgebouwen.

Er is al veel bekend over de gevolgen van asbestblootstelling bij werknemers die zelf asbest hebben verwerkt. Minder kennis bestaat er over risico’s van passieve asbestblootstelling, zoals tijdens het werken in kantoorgebouwen waarin asbest is verwerkt.

Ronsmans doet onderzoek naar de ca drieduizend werknemers die van 1967 tot 1991 in het gebouw van de Europese Commissie in Brussel hebben gewerkt. In dit gebouw is overvloedig spuitasbest aangebracht op de staal- en betonconstructie. In de jaren negentig van de vorige eeuw werd het gebouw tijdelijk verlaten en vond er een grondige sanering plaats. In 2004 nam de Europese Commissie het opnieuw in gebruik.Ronsmans: “Door de uitstekende documentatie over zowel de aanwezigheid van het asbest in dit enorme gebouw als over de ontwikkeling van de gezondheid van alle werknemers, vormt deze casus een uniek epidemiologisch studieobject. Dit is een kans om het mogelijke verband tussen passieve asbestblootstelling en het ontstaan van mesothelioom te bestuderen.”

Het Machiel van der Woude stipendium wil nieuw onderzoek stimuleren naar het voorkomen, de oorzaak, diagnostiek of behandeling van asbest geïnduceerde aandoeningen alsmede de sociale en juridische positie van asbestslachtoffers. Het stipendium bedraagt € 15.000,-. Het is genoemd naar Machiel van der Woude, de eerste directeur van het Instituut Asbestslachtoffers (IAS). 

Het stipendium werd uitgereikt op 19 januari tijdens het Nationale Longkanker Symposium in de Koepelkerk te Amsterdam. De jury moest kiezen uit tien inzendingen. Juryvoorzitter Rob van der Heijden meent dat het onderzoek naar aspecten van asbestgerelateerde aandoeningen bloeit. Van der Heijden is tevens bestuursvoorzitter van het IAS. Naar zijn mening past het winnende onderzoeksvoorstel zeer goed binnen de missie van het instituut: “Bij het IAS beschikken we over zeer veel informatie over asbestblootstelling in het verleden. Het is belangrijk dat deze kennis ook wordt gebruikt bij preventief beleid om deze vreselijke ziekten te voorkomen.” 

Het Machiel van der Woude stipendium wordt jaarlijks uitgereikt. Rond de zomer zal een nieuwe uitvraag worden opengesteld.