Nieuwsarchief

De FNV biedt medewerkers en oud-medewerkers van de gemeente Den Helder hulp aan met een zogeheten ’stuitingsbrief’. Daarin wordt de gemeente op voorhand aansprakelijk gesteld voor de gevolgen van eventuele asbestbesmetting. Aanleiding zijn recente vondsten van asbest in het stadhuis en bij de sociale dienst. Volgens de FNV bagatelliseert de gemeente de risico’s voor de gezondheid. Ook mag de bedrijfsarts van de gemeente geen info over patiënten doorgeven aan de werkgever, zo meldt de FNV na vragen van verontruste ambtenaren. Bron: Noordhollands Dagblad, 29 januari 2015.

Een prominent kankeronderzoeker van een Amerikaanse universiteit schijnt mesothelioompatienten steeds naar hetzelfde advocatenkantoor te hebben doorverwezen. Daarvoor ontving de man 500.000 dollar als bijdrage voor het opzetten van een onderzoekscentrum voor mesothelioom. Bron: US Official news, 23 januari 2015.

In antwoord op SP-kamervragen meldt staatssecretaris Mansveld (Milieu) dat er geen inventarisatie beschikbaar is van alle locaties of gebouwen waar asbest vrij kan komen. Asbest is tot 1993 toegepast, naar schatting bevat 70% van de gebouwen van voor 1994 asbest. Voor branden waarbij asbest vrijkomt, is sinds 2006 een soort draaiboek beschikbaar in de vorm van de brochure ‘Plan van aanpak asbestbrand’. Deze brochure bevat onder andere een stappenplan voor de maatregelen die genomen dienen te worden bij een asbestbrand. Het plan van aanpak wordt momenteel geactualiseerd door het Instituut Fysieke Veiligheid. Het brandweerpersoneel dat de ontsmetting verzorgde, heeft volgens de staatssecretaris steeds beschermende kleding gedragen. Aanvankelijk zonder mondkapjes, omdat dat niet nodig was, gegeven de regen en gegeven het feit dat de ontsmetting gebeurde door royaal met water af te spoelen. Het beleid is er volgens Mansveld op gericht om de risico’s daar aan te pakken, waar ze ook werkelijk zijn. Dit risicogerichte beleid zal zij voortzetten. Bron: rijksoverheid.nl, 29 januari 2015.

Asbestslachtoffergroepen in de Australische deelstaat New South Wales doen een oproep meer tijd te geven aan families van asbestslachtoffers om schadevergoeding te claimen. Momenteel moet het slachtoffer zelf een aanvraag indienen om er zeker van te zijn dat nabestaanden een vergoeding krijgen uit de compensatieregeling. Slachtoffers overlijden echter vaak zo snel dat ze geen ruimte meer hebben om een vergoeding aan te vragen, aldus de Asbestos Diseases Foundation of Australia (ADF). De ADF wil ook verandering van de Strikwerda wet op basis waarvan nabestaanden minder vergoed krijgen als het slachtoffer zelf al een vergoeding heeft ontvangen. Bron: Lloyd s Asbestos Litigation Reporter, 10 februari 2015.

Verzekeraars Aviva en Zurich doneren samen een miljoen pond aan de British Lung Foundation ten behoeve van het onderzoeksprogramma naar mesothelioom. Momenteel beschikt dat programma over een budget van 1,2 miljoen pond dat door overheid en andere organisaties beschikbaar is gesteld. Bron:  Post Magazine, 21 januari 2015.

Gordon analyseerde de samenstelling van verschillende monsters van een talkproduct dat in de Verenigde Staten gedurende 50 jaar tot enkele jaren geleden werd verkocht. In vier van de vijf monsters kwam anthophylliet asbest voor, een amfibool asbestsoort. Een op de 12 monsters bevatte tremoliet asbest,ook een amfibool type. Enkele monsters bevatten beiden soorten. De asbestvervuiling is afkomstig uit de mijnen waar het talk werd gewonnen. Bron: Gordon,R.E. e.a. (2014).

Asbest en Bouw belicht de veranderingen in wet- en regelgeving die afgelopen 1 januari zijn ingegaan. Bron: asbestenbouw.com, 19 januari 2015.

Elk jaar overlijden in Frankrijk 1700 mensen door mesothelioom of longkanker, aldus het Franse Instituut voor Gezondheids Monitoring. De epidemie lijkt nog geen piek te hebben bereikt. Het aantal vrouwen met mesothelioom is tussen 1990 en 2000 significant gestegen. Bij 28% is asbestblootstelling niet als oorzaak aanwijsbaar. Bron: International Ban Asbestos Secretariaat, 20 januari 2015.

Het deel van de IAS Monitor dat over het arbeidsverleden van asbestslachtoffers gaat, is aangevuld met de gegevens over het arbeidsverleden van mensen die in 2013 een aanvraag bij het IAS hebben gedaan (paragraaf 7). Te zien is dat relatief veel  slachtoffers gevallen zijn onder mensen die in het verleden met hittebestendige en/of isolerende toepassingen van asbest hebben gewerkt. De meeste blootstellingen vonden in de jaren 60 en 70 plaats. Asbestblootstelling trad vooral op in de bouwnijverheid/installatiebouw en in de industrie (met name scheepsbouw, metaal- en elektrotechniek). Vaak voorkomende risicoberoepen zijn monteur (algemeen, verwarming, elektra, auto), timmerman, machinebankwerker, loodgieter en lasser. Bron: IAS, 26 januari 2015.

De gemeenten Roermond en Westland (waaronder Wateringen valt) zijn lang druk geweest met het verwijderen van gevaarlijke asbestdeeltjes die twee grote bedrijfsbranden over hun bebouwde kom hadden verspreid. Maar wat deden diezelfde gemeenten om zulke asbestcalamiteiten te voorkómen? Het antwoord, waarschijnlijk: niet genoeg. Ondanks allerlei financiële prikkels zit er in de sanering van asbestdaken tot dusver geen vaart. Een van de oorzaken van de stagnerende asbestsanering in bedrijfspanden is dat een nieuw dak een ingrijpende operatie is met forse financiële consequenties, terwijl de met name kleine en middelgrote ondernemers de weg niet kennen in het woud van subsidies en belastingmaatregelen die voor zulke saneringen gelden. De drempel voor de verbouwing blijft daarmee hoog. Een andere reden is de passieve houding van gemeenten en provincies als het om asbest gaat. Zij zien een mogelijke asbestbrand nog te zeer als een bedrijfsrisico dat door de verzekering wordt afgehandeld, terwijl de branden in Roermond en Wateringen juist laten zien dat er een enorme maatschappelijke schade kan ontstaan. Een gunstige uitzondering in het sombere asbestverhaal vormt Overijssel, dat na een grote asbestbrand in Holten in 2006 actief is begonnen met het opruimen van asbestdaken vóórdat deze via branden over de gehele provincie worden verspreid. Overijssel keert bovenop de bestaande subsidieregelingen nog eens 3 euro vergoeding per vierkante meter verwijderd dak uit (een sanering kost in totaal 12 euro per vierkante meter). Maar misschien nog belangrijker is dat de provincie eigenaren van een asbestdak actief stimuleert tot sanering over te gaan. Deze aanpak blijkt zeer populair bij ondernemers. De gemeente Rijssen-Holten (40.000 inwoners) zal deze zomer nog de eerste gemeente van Nederland zijn waar alle bedrijfsdaken asbestvrij zijn. Bron: Trouw, 15 januari 2015.