Nieuwsarchief

Metintas en collega’s onderzochten de effecten van blootstelling aan asbest dat in een aantal Turkse dorpen in het milieu voorkomt. Deze vorm van blootstelling duurt normaal gesproken langer maar is van een lagere intensiteit dan beroepsmatige blootstelling aan asbest. Toch zijn de effecten hiervan op niet kwaadaardige longaandoeningen als verdikking of verbindweefseling van het longvlies (pleurale plaques en diffuse pleuraverbreding) even sterk als bij beroepsmatige blootstelling. Bepaalde soorten asbestvezels als actinoliet en tremoliet zijn daarbij schadelijker dan antrophyliet en chrysotiel. Tremoliet is vaak als vervuiler gevonden in chrysotiel en talkpoeder. Bron: Metintas, M. et al. (2005). Nonmalignant pleural lesions due to environmental exposure to asbestos: a field-based, cross-sectional study. European Respiratory Journal 26, 5, 875-879.

M. Metintas, S. Metintas, G. Hillerdal, I. Ucgun, S. Erginel, F. Alatas and H. Yildirim (2005). Nonmalignant pleural lesions due to environmental exposure to asbestos: a field-based, cross-sectional study. European Respiratory Journal 26, 5, 875-879.

ABSTRACT: The aim of the present study was to investigate the frequencies of asbestos-related benign pleural diseases in villagers environmentally exposed to asbestos and the factors affecting these frequencies.

A field-based, cross-sectional study was designed. In total, 991 villagers from 10 villages,

randomly chosen from 67 villages with known use of asbestos-containing white soil in central Anatolia (Turkey), were investigated. The type of asbestos in the white soil was determined for each village, as well as air-borne fibre concentrations. The villagers were investigated with smallsize chest roentgenograms and epidemiological features were recorded. The air-borne fibre levels were generally low. Despite this, pleural plaques were found in 14.4% of the villagers, 10.4% had diffuse pleural fibrosis and 0.4% asbestosis. The significant variables for plaques were age, sex, type of asbestos fibre, e.g. actinolite and tremolite, and exposure duration, while there was a negative relationship with cumulative exposure. The variables affecting diffuse pleural fibrosis were age, exposure duration and cumulative exposure. In conclusion, villagers exposed to environmental asbestos have high frequencies of pleural plaques and diffuse pleural fibrosis, similar to occupationally exposed asbestos cohorts. Different types of asbestos appear to result in different frequencies of pleural lesions.

In Zuid Afrika is een voorstel van de minister van Milieuzaken goedgekeurd om alle producten en substanties die asbest bevatten te verbieden. Ook in Peru heeft de overheid een plan gepresenteerd om gebruik van alle asbestsoorten te verbieden. De datum van invoering moet in beide landen nog vastgesteld worden. In Zuid Korea is inmiddels bepaald dat met ingang van 2006 import, productie en gebruik van wit asbest streng gereguleerd is. Bron: International Ban Asbestos Secretariat, 23 november 2005.

Meer http://www.ibas.btinternet.co.uk/

Dodson en collega’s analyseerden longweefsel van 54 mensen met mesothelioom. Deze mensen hadden een breed scala aan beroepen gehad, waaronder de typische beroepen met asbestblootstelling zoals isoleerders, maar ook ‘witte boorden’ beroepen zoals een architect, onderwijzer of een chirurg. Bij het merendeel van de proefpersonen werden verschillende soorten asbest gevonden. De vezels varieerden in lengte, hoewel meer korte dan lange vezels gevonden werden. Amfiboolvezels werden het meest gevonden, vooral amosiet. Chrysotiel was het minst aanwezig. Ijzerhoudende deeltjes werden vooral gevonden bij mensen die aan amfibool-asbest waren blootgesteld (amosiet of crocidoliet). In 10 van de 54 gevallen week het aantal gevonden asbestvezels niet af van dat wat bij de algemene bevolking wordt gevonden, een teken dat ook lage blootstellingsniveaus mesothelioom kunnen veroorzaken. Bron: Dodson RF, et al. (2005). Asbestos burden in cases of mesothelioma from individuals from various regions of the United States. Ultrastructural Pathology, sep-oct. 29(5):415-33.
Dodson RF, Graef R, Shepherd S, O’Sullivan M, Levin J., (2005). Asbestos burden in cases of mesothelioma from individuals from various regions of the United States. Ultrastructural Pathology, sep-oct.29(5):415-33.

Abstract

Mesothelioma is a rare tumor that is considered an asbestos marker disease. It occurs in individuals following a longer latency period from first exposure than other asbestos-related diseases. The tumor also occurs in individuals with a wide range of exposures, including individuals with lower level or secondary exposures. In the present study lung tissue from 54 individuals with a pathological diagnosis of mesothelioma was evaluated for ferruginous body and uncoated asbestos fiber content. The data were compared with an earlier study of mesothelioma cases from the northwestern United States. Tissue was prepared via a digestion procedure, with the collected digestate reviewed by light microscopy for quantification of asbestos bodies and analytical transmission electron microscopy for determination of uncoated fiber burden. Twenty-seven cases in the present study had over 1000 ferruginous bodies per gram of dry tissue. The data suggest that amosite provides a more likely stimulus for ferruginous coating than the other forms of asbestos. All individuals were found to have asbestos fibers in their lung tissue. Amosite was the most commonly found fiber, with anthophyllite being the second most commonly found type of asbestos. The finding of tremolite in the tissue most often was associated with the finding of anthophyllite. A limited number of asbestos fibers of each type would have been seen in the light microscope, with the least detected being chrysotile. The majority of all fiber types were found as short fibers (< 8 mum), although some longer fibers were represented in each type of asbestos. The majority of the individuals were found to have mixed types of asbestos in their lungs.

In Japan is bij vrouwen die binnen 500 meter rondom een bouwmaterialen-fabriek in Amagasaki wonen 18 keer zoveel mesothelioom geconstateerd dan gemiddeld. Bij mannen was dit 10 keer zoveel. In de fabriek werd de meest gevaarlijke soort asbest gebruikt, namelijk blauw asbest (crocidoliet). Van de vrouwen hadden slechts enkelen in de fabriek gewerkt. Van 85 (ex-)omwonenden die niet met asbest hadden gewerkt overleden er 76 aan mesothelioom. Zij woonden tussen de 1,5 en 18,5 jaar in de omgeving van de fabriek. De incubatietijd van de ziekte varieerde van 23 tot 48 jaar. Bron: The Daily Yomiuri, 25 november 2005.

Ziekenhuis Walcheren kan zich niet veroorloven het geneesmiddel Alimta tegen mesothelioom voor te schrijven aan alle patienten die daar mogelijk baat bij hebben. Alimta is uiterst kostbaar, maar minister Hoogervorst van Volksgezondheid weigert vooralsnog het op de lijst van dure geneesmiddelen te plaatsen. Volgens de Vlissingse oncoloog Kerkhofs behandelt Ziekenhuis Walcheren jaarlijks twee tot acht patiënten met mesothelioom. Alimta is een middel dat het leven van patienten met deze ziekte twee tot vier maanden kan verlengen. De kans dat een patient er goed op reageert, is ongeveer 20 procent, aldus Kerkhofs. Bovendien heeft Alimta zware bijwerkingen. Een kuur kost 10 tot 20.000 euro en wordt per patiënt een paar keer gegeven. Dan kunnen de kosten oplopen tot 100 of 200.000 euro per jaar, terwijl Ziekenhuis Walcheren per maand een totaal budget van 100.000 euro heeft voor chemokuren. Omdat door de verstrekking van Alimta dit budget overschreden wordt, krijgen patiënten nu de mededeling dat het ziekenhuis geen geld voor dit medicijn heeft, aldus Kerkhofs. Naar zijn mening zou dat niet nodig zijn als de minister zijn verantwoordelijkheid neemt en Alimta op de lijst van dure geneesmiddelen zet, zodat het wordt vergoed, Tot dusver zijn zorgverzekeraars nog wel bereid gebleken het budget van ziekenhuizen achteraf aan te vullen als ze door de verstrekking van Alimta in het rood zijn gekomen, aldus Kerkhofs. Inmiddels zijn hierover kamervragen gesteld aan minister Hoogervorst. Bron: Provinciale Zeeuwse Courant, 25 november 2005.

Voormalig asbestproducent Eternit ging in cassatie tegen een vonnis van het gerechtshof Arnhem. Eternit had in 1971 asbestcementplaten geleverd aan een Drentse boer. Deze werden gebruikt voor de bouw van een schuur. De dochter werd daarbij blootgesteld aan asbest. Zij klopte de kleding van haar broers uit en veegde het erf aan waarop de platen waren verzaagd. In 2002 werd bij haar de diagnose longvlieskanker (mesothelioom) gesteld, waaraan zij inmiddels is overleden. De Hoge Raad bevestigt in dit arrest het oordeel van het hof dat Eternit in 1971 tekortgeschoten is in haar plicht het publiek te waarschuwen voor de toen al bekende gezondheidsrisico’s die aan de verwerking van asbest zijn verbonden. Al uit de Silicosewet van 1949 blijkt het gevaar van verspreiding van asbesthoudende stof bij het vervaardigen en het verzagen van asbestcementplaten. Eternit was in 1971 een internationaal opererend bedrijf en had in die periode kunnen weten dat onder deskundigen bekend was dat vrijkomend asbest mesothelioom zou kunnen veroorzaken. Hieraan voegde het hof nog toe dat de directeur van Eternit deze wetenschap al vóór 1971 feitelijk moet hebben gehad. Op het punt van verjaring vernietigt de Hoge Raad het vonnis van het hof. Het hof heeft namelijk ten onrechte niet meegewogen dat Eternit niet (meer) verzekerd is tegen dergelijke schadeclaims door asbestslachtoffers. Over dit onderdeel van de zaak moet het hof in Den Bosch zich nu buigen. Bron: rechtspraak.nl: LJN:AT8782, Hoge Raad, C04/182HR.

Eén van de grootste problemen bij het maligne mesothelioom (longvlies- of buikvlieskanker) is het stellen van een correcte diagnose. Er zijn nog steeds geen merkers noch morfologisch kenmerken ontdekt die exclusief voorkomen bij deze tumoren. Suster en Moran beschrijven in een overzichtsartikel de ontwikkelingen in de technieken van de diagnosestelling. Speciale aandacht wordt gegeven aan de mogelijke bijdragen van moleculaire technieken. Bron: Suster S & Moran C (2005). Malignant mesothelioma: current status of histopathologic diagnosis and molecular profile. Expert Rev Mol Diagn., Sep.5(5):715-2.
Suster S & Moran C (2005). Malignant mesothelioma: current status of histopathologic diagnosis and molecular profile. Expert Rev Mol Diagn., Sep.5(5):715-2

Abstract

Malignant mesothelioma of the pleura is a relatively rare neoplasm that has been estimated to account for 20 deaths per million males per year in North America and Europe. A causative association has been well established with asbestos exposure. Paradoxically, the incidence of this tumor continues to rise despite public efforts to reduce, contain or eliminate exposure to asbestos fibers over the past few decades. Another paradoxical feature of the disease is that the majority of malignant mesotheliomas represent morphologically low-grade, well-differentiated neoplasms, yet they follow a relentlessly aggressive and virtually uniformly fatal outcome. For this reason, identification of clinical, morphologic, immunohistochemical or molecular genetic parameters is of extremely limited value for prognostication. Surprisingly, for a disease that currently has no known cure, one of the major problems still lies in establishing the correct diagnosis. Diagnosis acquires a particular relevance in light of the medicolegal ramifications of this disease, and diagnosis of malignant mesothelioma is still fraught with difficulties. Despite the advances in modern diagnostic techniques, no specific markers or morphologic features exist that are exclusive to these tumors. Herein, the current status of malignant mesothelioma diagnosis is reviewed, including the possible contributions of modern molecular techniques for their diagnosis.

Tan en Treasure beschrijven in dit overzichtsartikel de ontwikkelingen in de behandeling van het mesothelioom (longvlies-/buikvlieskanker). Zij concluderen dat er nog geen behandeling aanwijsbaar is die werkelijk een verschil maakt in de genezing van patiënten. Zolang dit zo blijft, heeft het daarom geen zin om patiënten in een vroeg stadium te screenen op deze ziekte. Bron: Tan, C. & Treasure, T. (2005). Mesothelioma: time to take stock. Journal of the Royal Society of Medicine, 98, october, 455-458.

In de Italiaanse regio Ligurië komt longvlieskanker (pleura mesothelioom) in vergelijking tot Europese gemiddelden vaak voor. In de periode 1996 tot 2002 werd de ziekte vastgesteld bij 945 bewoners, waarvan 80% mannen. Gennaro en collega’s analyseerden bij deze groep de demografische kenmerken en oorzaken van de ziekte. De resultaten laten zien dat het voorkomen van deze vorm van kanker sterk samenhangt met gebieden waar in het verleden veel met asbest is gewerkt (industrie, scheepswerven en bouw). Desondanks kon bij meer dan de helft van de 188 vrouwen geen asbestblootstellingsoorzaak worden aangewezen, ook niet als huisgenoot van een man die met asbest had gewerkt. De onderzoekers suggereren daarom dat mogelijk onbekende vormen van milieublootstelling een grotere rol spelen dan verwacht bij het ontstaan van een pleuraal maligne mesothelioom. Meer onderzoek is nodig. Bron: Gennaro, V. et al. (2005). Incidence of pleural mesothelioma in Liguria Region, Italy (1996-2002). European Journal of Cancer 41(17):2709-2714.
Gennaro V, Ugolini D, Viarengo P, Benfatto L, Bianchelli M, Lazzarotto A, Montanaro F, Puntoni R. Incidence of pleural mesothelioma in Liguria Region, Italy (1996-2002). European Journal of Cancer. 2005 Nov.41(17):2709-2714

Abstract

In this study, incidence of pleural malignant mesothelioma (PMM) in the Liguria Region (Italy) (approximately 1.6 million inhabitants), in the presence of asbestos exposure was investigated. New PMM cases recorded by the Mesothelioma Registry of Liguria, from 1996 to 2002 and interviews reported on a standardised questionnaire were analysed according to demographical and etiological characteristics. Nine hundred and forty five PMM cases were recorded (757 males and 188 females). the age standardised (European population) incidence rates per 100000 were 8.51 and 1.43, respectively. The rates among the four provinces ranged between 1.18 and 13.7 for males and 0.68 and 1.44 for females. The questionnaire was evaluated for 786 PMM cases (or next-of-kin). Higher incidence rates were reported in the provinces with larger industrial and harbour areas, including shipyards (construction and repair), dockyards, building activities, chemical and heavy industrial activities. Asbestos exposure was unlikely or unknown for 57.5% females and 15% males. A major role of environmental asbestos exposure in the etiology of PMM is hypothesised for females and for a minor proportion of males.

De Europese Commissie heeft in oktober een tweede grote ronde van vereenvoudigingen en aanpassingen van de Europese regelgeving aangekondigd. Die moet ervoor zorgen dat de administratieve lastendruk en de rompslomp voor burgers en vooral bedrijven worden verminderd. In de komende drie jaar zullen maar liefst 222 Europese regelingen en nog eens 1400 verordeningen uit het EU-‘acquis’ zeer kritisch worden bekeken. Waar nodig worden de regelingen aangepast om deze minder hinderlijk te maken voor de

EU-bevolking. Daarnaast wil de commissie daar waar mogelijk overgaan op enkelvoudige EU-regels, waardoor in een klap 25 nationale regelingen overbodig worden. Dit geldt bijvoorbeeld voor de tientallen regelingen rondom asbest die gebundeld gaan worden. De Telegraaf, 26 oktober 2005.