Advocaat Wouters stelt in Het Financieele Dagblad vragen bij de reikwijdte van het arrest Karamus/Nefalit van de Hoge Raad d.d. 31 maart j.l. Dit arrest stelt dat, bij onzekerheid over het aandeel in de schade van de werknemer en de tekortkoming van de werknemer, de rechter de werkgever tot vergoeding van de gehele schade mag veroordelen met vermindering van het aandeel dat aan het eigen toedoen van de werknemer valt toe te schrijven. Hiermee aanvaardde de Hoge Raad, volgens het persbericht van de griffie, het leerstuk van de proportionele aansprakelijkheid. Wouters vindt het arrest belangrijk, want op basis daarvan kan een slachtoffer mogelijk toch schadevergoeding krijgen, ook als hij niet in staat is om te bewijzen dat de oorzaak waarvoor hij iemand aanspreekt, tot zijn schade geleid heeft. Maar een aantal vragen met betrekking tot de reikwijdte blijft onbeantwoord. Is dit arrest beperkt tot de aansprakelijkheid van werkgevers voor beroepsziekten? Hoe wordt de schade verdeeld als er meer dan twee mogelijke oorzaken zijn? Betekent de uitspraak van de Hoge Raad dat in dat geval de kans moet worden vastgesteld dat ieder van de drie oorzaken tot de schade geleid heeft? Bron: Het Financieele Dagblad, 24 augustus 2006.