Een artikel in de New York Times gaat in op de Russische stad Asbest, een plaats met 70.000 inwoners gelegen tegen de oostelijke hellingen van het Oeral gebergte. Het is een redelijk aangename plaats om te leven, behalve als de wind opzet. Dan wordt de hele stad bedekt met asbeststof uit de nabijgelegen mijn. Overal zit het dan: binnenshuis, op de was die buitenhangt en op de groente in de tuin. Asbest is het centrum van Ruslands asbestindustrie. Rusland maakt zich (nog) geen zorgen over de schade die chrysotiel asbest kan veroorzaken. Volgens vertegenwoordigers van de industrie is chrysotiel asbest bij gecontroleerd gebruik veilig. Collectieve rechtszaken zijn in Rusland niet mogelijk. Bron: The New York Times, 14 juli 2013.