Asbestslachtoffers in tijden van corona

Het is inmiddels een cliché om te zeggen dat we bijzondere tijden meemaken. De effecten van de coronacrisis op onze gezondheid, het persoonlijk leven en de economie zijn ongekend. Ook voor asbestslachtoffers en bij het Instituut Asbestslachtoffers (IAS) verandert er veel.

Er zijn enkele bijzondere overeenkomsten en verschillen tussen de coronacrisis en de ervaringen met asbest in de tweede helft van de vorige eeuw (zie een column van enkele weken geleden in bouwkennisblog).

Op dit moment ligt het maatschappelijk leven praktisch stil, toch gaat veel gewoon ook door. Er worden nog steeds diagnoses van een asbestziekte gesteld. Het aantal aanmeldingen bij het IAS voor de eerste drie maanden van 2020 verschilt niet met het jaar daarvoor.

Maar de omstandigheden waarbinnen deze plaatsvinden, maken het anders. Er kunnen tot nader order geen huisbezoeken bij asbestslachtoffers plaatsvinden. Het onderzoek naar het arbeidsverleden vindt telefonisch plaats. De komst van het IAS aan huis was altijd een moment om de betrokkenheid  te tonen bij het lot van de slachtoffers. Het huisbezoek biedt meer mogelijkheden om het arbeidsverleden te onderzoeken. Bepaalde foto’s van de werksituatie of een penning bij een dienstjubileum kunnen snel worden getoond. Als er een telefoongesprek wordt afgenomen, denk je daar niet zo snel aan.

Op 20 april stond het congres van het IAS ter gelegenheid van het 20-jarig bestaan van het instituut op de agenda. Ook dit evenement is uiteraard geschrapt. Dat is natuurlijk spijtig vanwege de voorbereidingen die al waren gepleegd. Belangrijker is dat er een kans is gemist om de aandacht te richten op hoe de samenleving omgaat met asbestslachtoffers. Iedereen moet blijven beseffen dat asbest niet iets is uit een ver verleden.

Naast dat er activiteiten zijn geschrapt, moet worden vastgesteld dat ook heel veel van het werk van het IAS gelukkig doorgang kan vinden. Met behulp van de moderne communicatietechnologie werken de medewerkers in Den Haag en Zoetermeer vanuit huis. Overleg vindt plaats met videoverbinding. Vandaag is het jaarverslag verschenen en is er een persbericht uit gegaan. In de maand maart zijn er 46 adviezen over een tegemoetkoming aan de SVB verstrekt en 25 bemiddelingen met een werkgever of verzekeraar werden afgerond.

Al deze verschillend getinte aspecten van een instituut in de coronacrisis, vallen in het niet bij de effecten van de crisis op het leven van de asbestslachtoffers zelf. Voor de crisis was het natuurlijk ook een vreselijk bericht om te horen dat men een terminale ziekte had. Nu krijgen asbestslachtoffers dit nieuws, maar zijn vervolgens gedwongen om hun laatste periode van leven in eenzaamheid door te brengen. Fysiek contact is niet toegestaan. Familie en vrienden kunnen niet op bezoek komen. Het is onmogelijk nog een laatste keer erop uit te gaan. Hier zijn geen woorden voor.

Een dossierbehandelaar heeft het idee geopperd om een kaartje te sturen naar alle asbestslachtoffers vanwie het IAS een dossier in behandeling heeft. Als hart onder de riem in deze moeilijke tijden. Een mooi idee. De afgelopen week is het kaartje verstuurd.

Jan Warning
Directeur Instituut Asbestslachtoffers
j.warning@ias.nl

April 2020